Zo onwerkelijk

Hoihoi,

Eenmaal nu thuis geloof ik het nogsteeds niet. Ik kom net weg van de echo om te kijken naar de ontwikkeling van de follikels. In de rechtereileider zagen ze niets. Alle blaasjes waren nog klein. Toen keek ze naar de linkereileider. En ja hoor, 2 mooie follikels! Precies zoals ze het graag zien. Eentje van 14mm en eentje van 15mm. Wat was dat een opluchting. Dat betekend dus groen licht!

Donderdag 20 mei om 23.00 mag ik dus een shot Pregnyl spuiten om de eisprong op te wekken. Meteen heb ik mijn vriendin ingeschakelt. Met mijn prikangst en haar als verpleegkundige moet dit goed komen. Dat scheelt mij ook weer stressen of ik het wel goed doe. 

Zaterdag 22 mei om 9.50 gaat het echt gebeuren. De inseminatie. Wat hoop ik toch dat het meteen raak is. We blijven positief en nuchter. Teveel stress en spanning is natuurlijk ook niet goed.Aankomende week ben ik lekker aan het werk dus dan gaat de tijd vast snel. 9 juni is dan ook de testdag. Wat zou het bijzonder zijn als ik mijn vader op vaderdag mag verassen met een zwangerschap.

De arts raadde mij aan om het kindje al een naam te geven. Om het echt te maken. Vooral als je gelooft dat er iets meer is tussen hemel en aarde. Op de een of andere manier zou dit kunnen helpen om je lichaam meer open te laten stellen. Ik moest al lachen. Ik weet namelijk voor 99.9% (nooit helemaal zeker natuurlijk) dat het een meisje is en haar naam weet ik ook al dus dat komt wel goed. Ik kan geen enkele andere naam bedenken die ik mooi genoeg vind dus ik denk dat het zo zou moeten zijn.

Ook droom ik al maanden erover dat ik een tweeling krijg en dan nu zijn er 2 hele mooie goede follikels.. Zou het dan toch echt?

Vol goede hoop ga ik deze ronde in. Oh wat hoop ik dat het mij gegunt is. 

Nog 5 nachtjes slapen.

Liefs