Soms wil ik opgeven

Hoihoi,


Zoals mijn omgeving mij regelmatig vertelt; mijn leven is een grote rollercoaster. Het lijkt wel een soap.
Afgelopen 3 maand is er veel gebeurt.
Na mijn 2e miskraam, heb ik ook een 3e gehad met bijna 6 weken en tevens ben ik weer helemaal single de pringle dus ik heb mijn BAM traject weer opgestart.
Liefde maakt blind en dat blijkt maar weer :)


Het nieuwe donorzaad is al binnengekomen in de kliniek. Dat ging snel! Weer 4 rietjes van een compleet nieuwe donor. Hopelijk geeft dit mij betere kansen.
Ook heb ik een gesprek gehad met mijn behandelende arts. Ze vind het ook heel gek dat ik 3 keer zwanger ben geraakt toen ik alle behandelingen ben gestopt en dat ik met behandelingen nog nooit zwanger ben geweest. Ik krijg nu dus eerst weer een algehele cyclusanalyse. Veel uitgebreider dan ik voorheen gehad heb.



Deze cyclus zal ik dus nog geen IUI hebben. Naar aanleiding van de uitslag van deze analyse gaan we kijken of we anders niet toch in mijn eigen cyclus verder gaan dus geen Letrozolen of Puragon meer. Dit zou ik wel heel spannend vinden want mijn cyclussen zijn door de pcos tussen de 29 en 48 dagen... en ovulatietesten niet altijd even betrouwbaar.


4 april ben ik begonnen met bloeden en 5 april heb ik meteen bloed mogen prikken.
14 april heb ik mijn eerste echo. Ze gaan nu in de gaten houden hoe mijn follikels het uit zichzelf doen.
Als ik eenmaal mijn eisprong heb gehad, mag ik een week later weer bloed prikken en als ik dan mijn menstruatie begonnen ben, krijg ik daar de uitslag van en gaan we kijken hoe we verder gaan. 


Hopelijk is deze cyclus niet al te lang en komen er niet al te gekke dingen uit de analyse.
Ik ben klaar voor een nieuwe ronde. IUI#9 en hopelijk mijn laatste. 


Soms wil ik alles opgeven en nooit meer opstaan. Waar blijft mijn lichtpuntje? Maar ik weet, ooit komt mijn dag. Bij de pakken neerzitten heeft geen zin.


Liefs.


 

2261 x gelezen, 1

reacties (19)


  • Pebblish

    Ik weet niet bij welke kliniek je zit? Je kan me ook een privé berichtje sturen als je wilt.

    Ik ben ook het Bam-traject ingegaan, IUI behandelingen bij een kliniek. Ik had toen al 1 kindje op de natuurlijke weg gekregen waarbij het in 1x raak was.

    Het donorsemen dat ik kocht bij de kliniek was dusdanig gewassen en uitgedund, het had net zo goed kraanwater kunnen zijn. Volgens de kliniek had je door de IUI net zo veel kans als bij een normale bevruchting, maar in de bijna 2 jaar dat ik daar liep is het niet een keer raak geweest.

    Ik heb daarna het heft in eigen handen genomen en zelf een donor gezocht. (zelfinseminatie) Vrij snel raakte ik zwanger, wat toen helaas misging. Maar de keren daarna was ik direct in de eerste ronde zwanger en ik heb er twee gezonde kindjes aan overgehouden.

    Ik hoor ook succesverhalen over IUI op dit forum hoor. Maar ik heb er zelf weinig vertrouwen in.

    Enne, laat niemand je wijsmaken dat je beter af bent met een vent. Aan mijn lijf geen polonaise, en ik heb medelijden met alle vrouwen die zich hebben moeten settelen om aan kinderen te kunnen beginnen. Ik doe het al meer dan 9 jaar alleen en ik zou het niet anders willen.

  • Semeli

    Helemaal mee eens, wijze tekst:)

    Zo denk ik er ook over.

  • iris95BAM

    Ik zit bij de fertiliteitskliniek in Hengelo en mijn donorsemen komt uit een donorbank in Essen.

    Wat goed dat je dit zegt! Hier ga ik sowieso even navraag naar doen bij mijn volgende afspraak.

    Ik denk alleen niet dat dit echt bij mij het geval is. Ik heb namelijk tijdens mijn laatste 2 behandelingen ook gemeenschap met mijn ex gehad, dus dat semen was uiteraard niks mee gebeurt. Maar navraag doen kan nooit kwaad. Helemaal omdat ik nogmaar 4 IUI heb voordat ik doormag naar IVF.

    Nee, zeker niet! Lief van je. Ongelofelijk hoe kortzinning sommige mensen denken..

  • Linde-1

    Wat jammer dat je relatie is beëindigd.

    Ik kan me voorstellen dat alles nu even veel is en al helemaal na zoveel jaar proberen.

    Ik hoop dat het snel lukt met de nieuwe rietjes. Heel veel succes♥️🍀🍀

  • Jvb

    Misschien is het geen gevoel van 'wil ik opgeven' maar wel van 'heb ik een break nodig'. Pauze is niet opgeven, ruimte nemen is niet bij de pakken neerzitten. Niemand kan alleen maar doorgaan en doorgaan.

    Een paar maanden geleden wilde je dit nog samen met een partner doen en kort daarvoor nog alleen, en dan die negatieve testen en de miskramen er bij. Je hebt een flinke rollercoaster, op een vrij hoog tempo. Misschien jezelf even de ruimte gunnen om dingen te laten bezinken en het eea te verwerken voor je weer iets groots tegemoet gaat?

  • iris95BAM

    Ik snap waar je vandaan komt. Ik heb mijzelf al wel tijd gegeven en na gesprekken met mijn arts en mijn omgeving toch besloten om verder te gaan. Wel met eerst een uitgebreide cyclusanalyse, dus het is niet zo dat ik nu direct bezig kan met het 'echte' werk.

    Ik weet namelijk als ik nog langer ga wachten, ik alleen maar heel rusteloos word en alles heel uitzichtloos voelt. Op de bank voor mij uit zitten kijken terwijl ik eigenlijk verder wil, voelt zo doelloos.

  • Jvb

    Snap ik hoor, je wil ook niet dat alle tegenslag je afremt. Blijf goed op jezelf passen onderweg!

  • Mem2B

    Logisch dat het gevoel van opgeven soms in je opkomt als je al zoveel meegemaakt hebt en de strijdbijl soms echt te zwaar voelt.. Maar de kans om jouw wondertje ooit vast te houden is er. Je lichaam kan zwanger worden, de juiste combi zal ergens passen.

    Wij zijn ca 4 jaar bezig geweest met onze kinderwens. Ik heb 4 x een miskraam doorgemaakt.. Nooit zagen we een hartje op de echo. Wat een mindfuck steeds.. Heel veel onderzoeken gehad er kwam niks uit, behalve dat mijn man zijn zwemmers voor 3/4 niet goede beweeglijkheid had, maar dat verklaarde niet de miskramen, hooguit dat zwanger worden wat langer duurde.

    Uiteindelijk heb ik zelf nog een uigebreider vitamine onderzoek gevraagd, was nog niet eerder uitgevoerd. Bleek dat ik tekorten in B complex had, voornamelijk vitB12 was aan de laagste kant. Als resultaat dat mijn homocysteine aan hoge kant was. VitD was ook erg laag. Dus flink gesuplementeerd met actieve B vitamines oa. In 3 maanden tijd waren de waarden weer goed. Homocysteine onder de 10, 7.3. VitB12 en D weer flink op pijl. Hierna nog een poging aangedurfd om zwanger te worden. Voor de zekerheid ook Progesteron gebruikt en Acetylsalicylzuur 100mg. De volgende zwangerschap ging ineens wel goed. Nu 14 weken zwanger.

    Ik had nooit gedacht dat we nog een weg zouden vinden die wel zou werken.. Zeker niet dat het supplementen konden zijn die mijn waarden in juiste staat konden brengen. Hier werd vanuit de fertiliteit ook niet aangedacht. Toch veel gelezen over verbanden van VitB12 tekort en miskramen. Ik wil niet suggereren dat dit een lichtpuntje voor jou kan zijn, misschien weet je al precies je je op dit vlak ervoor staat. Toch vertel ik mijn verhaal zodat het belang van vitaminen bekender wordt en wie weet heb je er toch iets aan.

    Ik hoop dat je je lichtpuntje snel mag ervaren! Blijf vertrouwen hebben! 🤞🍀

  • iris95BAM

    Bedankt voor je tips! Hier ga ik zeker naar kijken.

    Er is nu weer een algeheel pannel gemaakt bij het bloedprikken dus als ik de resultaten ga inzien, zal ik hier zeker naar gaan kijken en zal ik mijn arts dit voorleggen of dit misschien ook zo bij mij kan zijn. Wie niet waagt wie niet wint!

    Wat fijn dat dit eindelijk voor je gewerkt heeft. Als je het zo bekijkt, eigenlijk best een simpele oplossing. Jammer dat de artsen hier niet zelf mee kwamen. Wat goed zelfonderzoek kan zijn!

  • Scheirischa

    Het lijkt me heftig om na 3 miskramen er opnieuw weer in te vliegen. Begint de IUI telling na deze zwangerschappen weer vanaf 0, of mag je nu na nog 3x/4xIUI toch over op IVF?

  • Iris95BAM

    Ik heb even gewacht en getwijveld en met de arts overlegt en wou ook eigenlijk niet al te lang wachten en gelukkig was zij het met mij eens.

    Ik ben ookwel heel benieuwd of er wat uit de analyse komt waarom ik de miskramen heb gehad. Des te eerder ik dat weet, des te beter!

    Gelukkig hoef ik niet opnieuw te beginnen met de telling en kan ik verder met nummer 9. En dan als nummer 12 ook niks heeft gebracht mag ik over op IVF. Hopelijk is dat niet nodig :)

  • Scheirischa

    Is je schildklier al eens gecheckt geweest? Tsh moet rond de 1 zijn voor een goede zwangerschap. Deze zwangerschap was hij niet 1, en tweemaal heftige bloedingen gehad die gelukkig het vruchtje niet weggespoeld hebben. Maar de gynaecoloog zei me wel dat het was omdat mijn tsh niet meer rond 1 was. Ik heb hashimoto. Maar hoor wel vaker dat vrouwen zonder antistoffen maar met een beter gezette schildklier, soms vlot zwanger raken en blijven

  • Mamasgirls

    Ja het is een zware weg voor sommige naar het moederschap, ik was er zelf ook een 3,7 jaar. Ik kan nu zeggen het was en is de moeite waard, maar in het traject zelf was dit gevoel van er nooit. Het uitzichtloze naar wanneer het zover mag zijn en goed blijven gaan, ook ik ken helaas verliezen. Het maakt de draad oppakken van een traject zwaarder en zwaarder maar ben blij nooit opgegeven te hebben. 🥰

  • iris95BAM

    Bedankt voor je lieve reactie! Dat doet goed.

    Het word inderdaad steeds zwaarder maar vasthoudend aan wat het hopelijk kan brengen slaat je er doorheen!

  • Nog-even!

    Het lijkt erop dat jouw lichaam liever zwanger raakt wanneer er een man in het spel is... (liever dan alleen met anoniem zaad)

    De psyche kan enorme invloed hebben op je lijf... Misschien is het wijzer om naar je lichaam te luisteren? Dat zegt dit vast niet voor niks...

  • iris95BAM

    Mijn lichaam heeft alle zwangerschappen van hem al heel snel afgestoten. Dat doet het ook niet voor niks. Ook was hij al in het spel tijdens de behandelingen. Dus de theorie dat mijn lichaam liever zwanger word als er een man in het spel is, klopt al niet want dat was hij al.

    Inderdaad, je psyche kan enorme invloed hebben dus ik heb besloten om mijzelf niet meer te verloochenen en te gaan voor een goede, gezonde mentale gesteldheid. Ik luister juist naar wat ik nodig heb. Ik ga dus niet rondwachten op een vent en gewoon weer verder met het BAM traject.

    Mijn kinderwens is groter dan die voor een partner. Ik had er voorheen geen problemen mee om zonder een man te zijn, en nu al helemaal niet meer.

  • Robin->April.2024

    You go girl!!

  • Semeli

    Power vrouw ben je.

    Ben het helemaal met jou tekst eens

  • Robin->April.2024

    Ze kreeg een miskraam.. misschien wel omdat ze juist niet compatibel waren?