Oh wat ben ik benieuwd zeg! Hoe ziet ze eruit? Hoe is ze? Wat voor kleur ogen zal ze krijgen? Hoe zal haar stemmetje klinken? En natuurlijk dé grote vraag: hoe zal Jay het allemaal vinden?
Het 'het zat zijn' valt mee tot nu toe. Ik spreek nu overigens niet voor mijn man...
Niet dat ze wat mij betreft niet nu, per direct en onmiddelijk mag komen... Denk dat het meer is, dat we het hierna misschien wel eens goed zouden kunnen vinden, zo met 2 kinderen. En dus probeer ik ondanks de met de dag vervelender wordende kwaaltjes er nog zoveel mogelijk van te genieten. Of liever gezegd, ik probeer het zoveel mogelijk over me heen te laten komen en maar te zien.
Wat daarbij ook helpt is dat we afgelopen weekend de babykamer e-i-n-d-e-l-i-j-k af hebben gekregen! Kon wel janken van blijdschap zeg! Eindelijk rust daarvan.
Verder gaat het eigenlijk allesbehalve z'n gangetje. Ritme ligt eruit omdat deze mama simpelweg de puf niet meer heeft om het tempo bij te benen (nou ja, benen? Olifantenpoten eerder) . M'n kleine, lieve kereltje voelt dat haarfijn aan en is er absoluut baldadiger op geworden nu mama moet kiezen tussen wat ze wel en wat ze tijdelijk minder belangrijk vind om te corrigeren:
.
Ach, nog ...
Precies!
reacties (0)