Ik zou het soms bijna vergeten dat ik zwanger ben... Nou nee hoor... ik ben er dag en nacht mee bezig. Mijn werk heeft er echt onder te lijden...En dat is niet fijn als je zelfstandige bent!
Moeder-worden-vitamines slikken, ijzerpillen slikken, vaak plassen, zere borsten, dikke buik (jaja de darmen hobbel wordt niet kleiner), misselijk, duizelig, benauwd, heel moe. Nou ja, ik vind het in ieder geval wel pittig hoor deze periode, het eerste trimester. Het feit dat ik nog geen bewijs heb dat er iets groeit in m'n buik dat gezond is, wordt steeds zwaarder merk ik. Ook omdat ik nu al een blaasontsteking heb gehad, bloedarmoede heb, en ook nog eens verkouden/grieperig ben.
Gisteravond had ik het idee dat ik voelde dat er een bolletje in mijn buik zit. Ik deed wat yoga ademhalingsoefeningen en ik dacht echt iets te voelen! Niet vanuit de buitenkant, maar echt vanuit mijn buik. Misschien wil ik het te graag, maar vanochtend voelde ik het weer. Nog 9 nachten en dan krijg ik een hopelijk kloppend hartje te zien en een 11 weken oude embryo.
Een vriendin van me drukte op mijn hart dat ik moest genieten van de laatste maanden met z'n 2en ipv 3en. Dat ga ik maar eens doen als afleiding! Al komt dat vaak neer op tegen hem aan in slaap vallen op de bank. Die man van me heeft het ook niet makkelijk hoor ;)
reacties (0)