Daar is 'ie dan; de eerste menstruatie na m'n missed abortion in Augustus. Exact volgens planning na de positieve ovulatietest 15 dagen geleden. Dubbel gevoel. Stiekeme hoop dat ik zwanger zou zijn, toch op de 'normale' manier, alsof het onze beloning zou zijn. Maar dat was naïef natuurlijk.
Ik haal wel positiviteit uit het feit dat ik op de klok ongesteld ben geworden en ik niet bang hoef ...
Vandaag precies 5 weken na het nieuws dat het kindje met 11 weken was overleden in m'n buik. Sinds die dag ook aan het bloeden. De week erna medicatie genomen, vruchtje verloren, 2 weken gewacht en weer controle. Opnieuw medicatie genomen, 2 weken wachten en controle. En dan komen we aan bij vandaag; baarmoeder nog steeds niet schoon. Wist ik eigenlijk wel, want het bloeden bleef hetzelfde. Het be ...
Na een paar uur helse pijn te hebben gehad, voelde ik ineens een 'plop' en ben ik op de wc gaat zitten om je te kunnen opvangen in een vergiet.
Het gebeurde meteen. Je was veel kleiner dan ik had verwacht, maar we hadden op de laatste controle echo al gezien dat je kleiner leek en in elkaar was gedoken.
Ik schrok er niet van. Ik voelde ook geen intens verdriet. Op de een of andere manier kwam e ...
Vandaag 10+5 de termijnecho. Op het moment dat ik het echobeeld zag, bekroop me een kil gevoel en wist ik dat het niet goed zat. Ik begon meteen te huilen. Geen hartactie te zien en het vruchtje net zo groot als 2 weken geleden. Dat nare gevoel wat op dat moment in de kamer hing is moeilijk om van me af te schudden.
M'n man begon ook te huilen. Misschien nog wel harder. Waarom overkomt ons dit? H ...
Na wat als een eeuwigheid heeft gevoeld, was de eerste echo dan eindelijk daar met 6 weken en 6 dagen. Volgens het ziekenhuis erg vroeg, maar voor mij voelt dat helemaal niet zo haha.
Ik was bloednerveus terwijl ik op die stoel lag. M'n man hield m'n hand vast, hij had er alle vertrouwen in. Het duurde best lang voordat ze iets zei. Ze begon ook met: hier moeten we straks nog even beter naar kijk ...
Vanwege toenemende klachten en gewicht vandaag even langs het ziekenhuis voor controle ivm overstimulatie. Het zag er op de echo wel goed uit, dus ik moest ook bloed laten prikken. Meteen even HCG meenemen, zei de arts. Dat vond ik wel een eng idee, omdat ik eigenlijk pas zondag mag testen.
Net werd ik gebeld en tegen al mijn verwachtingen in zei ze: we zien een beginnende zwangerschap. Ik ben i ...
Gisteren was nog even spannend. Nog voor de terugplaatsing moest ik op controle komen vanwege hoger risico op overstimulatie. Ik vertelde dat ik me wel redelijk voel, af en toe pijn en een buik alsof ik 6 maanden zwanger ben, maar niet aangekomen in gewicht (niet meer dan voor de hormoonstimulatie in ieder geval). Op de echo was dat ook wel te zien. Uitvergrootte eierstokken en wat vocht in m'n bu ...
Kan niet meer stoppen met huilen. Wat een opluchting en een ontlading. Na een hele dag zoeken, heeft het fantastische team nog 0,07 miljoen zaadcellen kunnen vinden en hier 10 eicellen mee kunnen injecteren. Hier zijn maar liefst 8 embryo's uit ontstaan! Acht! Ik kan het niet geloven.
Morgen is de terugplaatsing. Vandaag ga ik genieten van het goede nieuws en nog even verder rustig aan doen om e ...
Vandaag dan de punctie gehad. Zeker wel een van de pijnlijkste dingen die ik ooit ervaren heb, maar na de eerste schrik, kon ik m'n rust vinden en ging het heel goed. M'n man was ook echt een lieverd, hoe hij mij geruststelde en door middel van druk op de buik m'n eierstokken hielp positioneren om het prikken makkelijker te maken. Uit 26 follikels zijn uiteindelijk 11 eitjes gevonden, een uitkomst ...
Vandaag kreeg ik het verlossende woord: de punctie is zaterdag al! Vanavond dus meteen de Pregnyl zetten en dan nog 2 nachtjes slapen tot het zover is. Best wel blij dat het op die dag valt, want dan kan ik zondag nog rustig bijkomen voordat ik weer aan het werk ga maandag.
M'n man is ontzettend blij, enthousiast, positief, etcetera. In zijn hoofd is het 'we gaan een kindje krijgen', ondanks all ...
