Vandaag kreeg ik het verlossende woord: de punctie is zaterdag al! Vanavond dus meteen de Pregnyl zetten en dan nog 2 nachtjes slapen tot het zover is. Best wel blij dat het op die dag valt, want dan kan ik zondag nog rustig bijkomen voordat ik weer aan het werk ga maandag.
M'n man is ontzettend blij, enthousiast, positief, etcetera. In zijn hoofd is het 'we gaan een kindje krijgen', ondanks alle statistieken die ik naar z'n hoofd slinger haha. Ik probeer ook wel positief te blijven, maar het blijft onzeker natuurlijk.
Lichamelijk gaat het wel goed, hoewel de combinatie van dit weer en een buik vol met grote follikels niet heel prettig is. Die opgezette buik die te zien is kan me nu ook weinig schelen omdat ik weet waar ik het voor doe. Ik schiet niet meer in de stress van kleine dingen, negativiteit van anderen glijdt langs me heen... In verhouding zijn zoveel dingen nu ineens niet belangrijk meer!
Nog zo'n twee weken dus, en dan gaan we zien of we eindelijk papa en mama mogen worden 🤞 Leuk, spannend, doodeng, onzeker en mooi!
reacties (2)