Wat een achtbaan en onzekerheid

Vandaag dan de punctie gehad. Zeker wel een van de pijnlijkste dingen die ik ooit ervaren heb, maar na de eerste schrik, kon ik m'n rust vinden en ging het heel goed. M'n man was ook echt een lieverd, hoe hij mij geruststelde en door middel van druk op de buik m'n eierstokken hielp positioneren om het prikken makkelijker te maken. Uit 26 follikels zijn uiteindelijk 11 eitjes gevonden, een uitkomst waar ik heel blij mee ben!
Maar dan het zaad... terwijl ik lag bij te komen, kreeg ik te horen dat ze niet genoeg hadden gevonden en m'n man dus nog een keer moest produceren. M'n innerlijke rust sloeg om in paniek. Ik werd gerustgesteld door de arts dat dit wel vaker voorkomt en dat er soms een tweede keer meer wordt gevonden. En in het ergste geval konden de in ieder geval mijn eicellen invriezen.
Een uur later keerde mijn man terug. Hij was ook wel erg geschrokken, dit hadden we niet verwacht. Na 10 minuten mediteren in het kamertje, is het hem wel gelukt om nog een tweede keer te produceren, ondanks deze tegenslag. Ondertussen moest ik alvast een overeenkomst tekenen voor het invriezen van mijn eicellen, mocht dit nodig zijn.
Maar helaas, de tweede lading was nog slechter. Ze hadden op dat moment, zo'n twee uur later, nog maar twee eicellen kunnen injecteren voor de ICSI. Dus in de komende uren doen ze in het lab hun best om er nog 9 bij te vinden. We moeten nu vertrouwen hebben in deze mensen en dat het ze vandaag echt nog wel lukt om er een paar bij te vinden. Toch blijft het bizar. Hoe kan het van 1,5 miljoen, na 0,5 miljoen en dan nu naar amper een paar zaadcellen zijn gegaan? Het lijkt wel hoe harder m'n man z'n best doet gezond te leven, hoe slechter zijn zaad wordt. En waarom nou net vandaag wanneer we het 't hardst nodig hebben! Wat kan het leven toch oneerlijk zijn soms.
Na een lange en roerige ochtend/middag mochten we dan eindelijk naar huis om daar op het telefoontje met de uitslag te wachten wachten. In de auto op de parkeerplaats hebben we allebei even gehuild. Alle spanning die er dan uitkomt. We proberen positief te blijven. Hopen dat er in ieder geval nog een paar zaadcellen meer worden gevonden.
Nu ben ik even helemaal op en niets meer waard de rest van de dag. De komende uren even wat slapen en dan hopelijk aan het einde van de dag toch nog goed nieuws. Alsjeblieft, vindt er nog een paar bij!! 🥺