We gaan weer beginnen

Meer dan een jaar na de miskraam en meer dan een half jaar na de mislukte cryo terugplaatsing gaan we weer van start met ICSI 2.0. Eindelijk!
De 'verplichte' pauze was dubbel. Aan de ene kant fijn om er even niet mee bezig te zijn, aan de andere kant verloor ik steeds meer hoop en kwam ik erachter dat ik de miskraam nog helemaal niet verwerkt had.
Ik ben blij dat we de tijd hebben genomen om even stil te staan zodat we aan onszelf konden werken. En nee, we zijn er nog niet, maar er is wel weer wat ruimte om het traject op te starten.

Het ziekenhuis in België geeft ons weer wat vertrouwen terug. Vind het zo interessant dat ze staan te kijken van de procedures in Nederland. Dat ze mij, met zoveel follikels, dié hormoonbehandeling hebben gegeven. Dat blijkt zowel gevaarlijk als negatief voor de kwaliteit.
Een verse terugplaatsing ga ik dus sowieso niet krijgen, maar dat is oké. Het doel is nu om op een veilige manier op een langzamer tempo hormonen toe te dienen zodat we méér en betere embryo's behouden. Dus niet van 26 eicellen naar maar 2 embryo's zoals de vorige keer.
Ik hoef niet eerst de pil te slikken en die rot naald van de Decapeptyl hoef ik ook niet mee te prikken. Langer prikken, maar hopelijk voor een beter resultaat. En voor m'n man valt er ook wat druk weg want het lab is een verdieping hoger, dus hij hoeft m'n eicellen niet naar een ander ziekenhuis te vervoeren.

Heel spannend weer. Ik heb er zin in, maar ook absoluut niet haha. We gaan het zien!