ICSI 2.1: eindelijk gestart

Anderhalf jaar na de eerste poging zijn we dan eindelijk begonnen met de tweede poging! Maar deze keer in België en met een compleet andere hormonen cocktail.
De vorige keer kreeg ik eerst Decapeptyl en later mocht ik stimuleren met Gonal F, maar nu ben ik gestart met stimuleren (Puregon) en begin ik later met Orgalutran. Het wordt een geplande freeze-all, dus geen verse terugplaatsing. Vanwege mijn grote eicel voorraad hopen we op deze manier wél veel eicellen en dus bevruchtingen te krijgen, maar overstimulatie te voorkomen.
Ik ben zo benieuwd hoe dit gaat uitpakken. Het is dus totaal anders en dat is fijn gezien de vorige poging nogal een mislukking was. Maar aan de andere kant, ik ben toen wel zwanger geraakt... zal dat op deze manier ook lukken?
We zullen deze keer een wat langere adem moeten hebben want de terugplaatsing kan pas de cyclus daarna met een cryo. Tenminste... als het niet net tijdens Kerst en Oud&Nieuw valt anders zullen we nog langer moeten wachten.

Ik was met goede moed gestart, positief en rustig, maar eenmaal begonnen slaat de stress toch toe. Angst dat het verkeerd gaat, flashbacks van de vorige poging, m'n zwangerschap en de miskraam... Ik wilde zo graag weer beginnen maar op dit moment vind ik het doodeng.
Ik zet al het andere even op een laag pitje en doe het rustig aan. Ook geen concrete Kerst plannen gemaakt, we zien wel hoe het loopt.
Wat in ieder geval heel fijn is deze poging is dat het veel meer voelt alsof we het 'samen' doen. Omdat we samen naar België rijden, omdat m'n man er meer bij wordt betrokken door het ziekenhuis. Hij heeft zelfs eenmalig antibiotica moeten nemen terwijl ik m'n injectie toediende, en dat viel helemaal verkeerd in z'n buik 🫣

Hopelijk snel update over punctie & resultaat 🤞