Wachtweken bijna voorbij

Ik ben nog nooit zover gekomen zonder te testen! 🙈 Maar over 2 dagen is mijn NOD en ik ben nog steeds van plan niet eerder te testen en gewoon af te wachten of ik overtijd raak. Ik heb ook geen testen in huis gehaald, dat maakt het iets makkelijker.

Vrijdag is wel de officiële bloedafname dag (normaal gesproken een dag later maar dan is het zaterdag natuurlijk). Stel dat ik over 2 dagen niet ongesteld ben, dan twijfel ik of ik bloed laat prikken of tot zondag wacht zodat ik een urinetest kan doen.

De afgelopen dagen heb ik het er toch wat zwaarder mee gekregen om af te wachten. Vooral omdat ik geen symptomen heb en het daarom voelt als uitstel van executie. Gisteren pas voor het eerst dat m'n tepels pijn begonnen te doen en m'n borsten gevoeliger zijn. Maar het is zo anders dan die 2x dat ik zwanger was. Alleen kan ik het vanwege medicatie ook echt niet vergelijken met elkaar dus slaat het eigenlijk nergens op om nu al m'n conclusies te trekken.

Ik roep al sinds een week tegen m'n man dat ik denk dat het mislukt is. Een voorgevoel? Of zelfbescherming? Ik kan moeilijk geloven dat het gelukt is en dat ik daar niks van merk terwijl ik de vorige keren een sterk voorgevoel had.

Gelukkig zijn het nu echt de laatste loodjes. Ik hoop nog steeds dat het gelukt is natuurlijk en dat het mogelijk is dat ik me zo anders voel dan de keren dat ik zwanger was. Tot die tijd leven tussen hoop en angst.

🤞