Het wel en wee van de afgelopen maanden

Zo! Keira ligt te slapen, dus heeft
mama (na alle huishoudelijke klusjes gedaan te hebben) even de tijd
om een lang uitgestelde blog te schrijven.En nu het dan eindelijk zo ver is, weet
ik even niet meer wat ik moet vertellen.

Keira is op dit moment 16,5 maand oud,
ze loopt sinds een maand, en dat is helemaal geweldig natuurlijk! Een
trotser moment kon ik me niet voorstellen, ze begon er ineens mee. Ze
liep achter haar loopwagen, ik riep haar en ze deed een paar stappen
naar me toe! Ik kon wel huilen van geluk.

Keira houd ook heel erg van gek doen,
vooral als ze ziet dat wij er heel erg om moeten lachen, want dan
gaat ze nog even 3 keer zo hard door, geweldig! De laatste maanden is
hard bezig geweest om haar snijtandjes er door te krijgen, dat ging
gepaard met veel pijn en huilen, erger dan bij haar andere tandjes.
Ze had er ook erge luieruitslag en bij en kwijlen, zo door alle
kleren heen.

En nu zijn alle 4 haar snijtandjes er
eindelijk door! Yes! Maar het kwijlen en de luieruitslag is er nog
altijd, dus ik moet dat er een kies aan het doorkomen is. Ze hoeft
nog maar 4 kiezen, en dan is het gebit compleet! :) Onvoorstelbaar zo
snel als zo'n kleintje groot word.

Ze gaat nog altijd 3 dagen in de week
naar het kinderdagverblijf en ze vind het daar geweldig! Nu ze kan
lopen voelt ze zich al een hele grote meid en mag ze ook met de grote
kindjes mee spelen in de tuin als het goed weer is.

Sinds eind September hebben wij een
hondje, Marley. Ze is een Beagle en nu 7 maandjes oud en ontzettend
aan het puberen, maar ze kan heerlijk spelen met Keira.

Met ons gaat het opzich ook goed. We
hebben allebei werk dat we niet leuk vinden en dus druk op zoek naar
ander werk maar dat is gewoonweg niet te vinden. Mijn vriend werkt
fulltime, en ik 16 – 20 uur. Dat is de ene week 3 dagen en de
andere week 5 dagen omdat ik om het weekend ook moet werken en dat
valt me de laatste tijd erg zwaar. Sinds Keira steeds zelfstandiger
word en steeds meer gaat doen heb ik het idee dat ik zoveel mis in de
tijd dat ik werk en wil ik alleen maar bij haar zijn want dat zijn de
dagen waar ik enorm van geniet. Het is niet zo dat ik het werk niet
leuk vind, maar het is niet waar ik voor heb gestudeerd 5 jaar en dat
ik niet de rest van mijn leven wil doen, bovendien zou ik dolgraag
iets willen waarbij ik niet de weekenden hoef te werken zodat we dan
met ons gezinnetje leuke dingen kunnen doen, want ja, dat lukt door
de week gewoon niet als je werkt.

Mijn vriend zit ook tegen een burn out
aan, waardoor er veel bij mij komt te liggen om te doen en dat voert
de druk enorm op.Maar we slaan ons er wel doorheen.

Dat was het even voor nu ;)