Nog zo'n twee tot vier maanden tot de intake voor het KID traject, en dan zitten er 10 tot 12 maanden wachten op....
Een beetje gezonde spanning begint nu wel te groeien, een beetje klaar met het wachten en wel klaar voor de weg die komen gaat!
Laat de intake maar komen, en geef me alsjeblieft groen licht, en dan zal ik hoe moeilijk ook braaf 10 tot 12 maanden wachten met de volgende wachtlijst, maar weg met de onzekerheid van wel of niet.. gewoon dat verlossende woord dat ik ervoor mag gaan!
Mijn kinderwens zo ontzettend groot, groter dan wat dan ook... mama worden mijn grootste zielsverlangen!
Ik ben een gelukkig mens maar er ontbreekt nog iets.. een kindje helemaal van mij, om hem/haar groot te brengen met ontzettend veel liefde.. met goede zorgen.. om hem/haar dat te geven wat hij/zij nodig heeft om op te groeien tot een sterk volwassen mens!
Mama worden een gevoel dat sterker is dan wat dan ook... een gevoel zo groot maar zo natuurlijk...
Tegelijkertijd zo pijnlijk omdat het onvervuld is.. ja bewust alleenstaand maar daarmee gaat een wens een verlangen niet verloren...
Wachtend... hopend... uitziend... naar een wondertje, een wondertje van mij...
Ja ik weet het ik ben jong... maar beslist niet te jong om te weten wat ik wil, niet te jong om te weten dat mijn wens toch echt al jaren leeft ik heb nooit anders gewild.. niet een keus gemaakt in een bevlieging nee... een weloverwogen beslissing, niet enkel denkend aan de mooie lieflijke fijne kant, nee ook bewust van het feit dat het niet altijd makkelijk en rooskleurig zal zijn, dat is het voor geen mens!
Dankbaar... dankbaar voor de kans die ik zie, dankbaar voor de weg die ik inga en die ik wil volbrengen!
Ik ben een doorzetter ik geef niet snel op, ik droom al zo lang ik wens het telkens weer, ik ga ervoor een kindje een wondertje van mij..
Zo ontzettend dankbaar dat ik dit alles niet alleen hoef te dragen sterker nog mensen om mij heen die mij dit niet alleen willen laten dragen.
Lieve dames hier op babybytes lieve woorden die ik al heb mogen ontvangen, in het dagelijks leven zulke lieve meelevende steunende mensen die om mij heen staan, achter mij staan... mij aanhoren als het wachten mij even te lang duurt, mensen die met mij mee dromen en zo fijn vooruitdenken, mensen die nog eens nadrukkelijk zeggen je hoeft het niet alleen te doen we zijn er voor je, nu maar ook als de weg verder gaat!
Een enorme wens, een vreselijk groot verlangen...
Ik droom, ik wacht, ik spreek uit, ik bid!
Ik vraag niet veel maar wel iets groots... een wondertje, een wondertje van mij!
Nog twee tot vier maanden wachten, laat de intake maar komen!
reacties (0)