Nu écht aftellen naar de intake!

Hoi hoi lieve dames,

​Nou inmiddels weten jullie wel dat ik mij richt op het KID traject om een BAM te worden, jullie weten ook van de lange wachtlijst van 10 tot 12 maanden voor de intake, maar het aftellen is nu dan toch wel echt begonnen, nog 1 tot 3 maanden geduld en dan kan ik eindelijk op intake gaan!
​Het kriebelt allemaal nu steeds meer en meer en voel zo nu en dan de gezonde spanning wel opborrelen!

​Hopend dat er snel een envelop op de mat valt met dé datum om op intake te komen, er gewoon zo naar uit zien...
​Ook al zijn er heel veel momenten geweest dat de tijd nog best wel snel ging van die 10-12 maanden, maar ook momenten dat de tijd voorbij leek te kruipen en ik best moeite had met goed bedoelde maar toch pijnlijke uitsprakingen van mensen moeite met zwangerschapsaankondigingen etc, niet dat ik het de ander niet gun heus wel meer dan wat ook!

​Maar mijn eigen verlangen is zo groots dat het soms gewoon echt moeilijk is om er mee om te gaan, en ik geloof dat vele dames hier dat wel kennen, en dat gevoel mag er ook zijn vind ik, er mag plaats zijn voor je eigen gevoel je eigen emotie!
​Maar gelukkig zijn er genoeg fijne en mooie momenten geweest die de tijd wél voorbij deden racen, nu zit ik nog steeds op het wachtbankje daar ben ik mij van bewust maar na al die maanden zijn deze laatste maand of laatste 2 of 3... ook nog wel te overzien!

​Natuurlijk hoop ik ontzettend dat ik in december nog op intake mag, maar ik reken op februari des te kleiner is de teleurstelling als het nog even duurt en des te groter de vreugde als ik wél in december aan de beurt ben voor de intake!
​Ik zeg eerlijk dat het voor mij wel iets bijzonders zou hebben als ik in december mag... ik verloor mijn vader op 5 december 2015 hoe mooi zou het zijn om dan juist in december een geslaagde intake te hebben, symbolisch zou ik dat geweldig vinden vooral omdat mijn vader dit toen al (en zelfs daarvoor al) van mij wist dat dit is wat ik wilde!

Ik weet ik dat ik zijn zegen heb, dat mijn vader hierin volledig achter mij stond (zoals ook mijn moeder achter mij staat) natuurlijk doet het pijn dat ik dit niet meer met hem delen kan en dan alles bij elkaar zou december de perfecte maand zijn voor de intake,  maar ik weet het komt zoals het komt... maar een beetje dromen mag toch?

​Nog even geduld.... nog heel even geduld dat laatste beetje kan ik ook nog wel opbrengen, en dan hopen dat ik groen licht mag krijgen!
​Ik ben een gelukkig mens ik heb alles wat mijn hartje begeert en dan heb ik het niet eens zozeer ov er materialisme, maar een kindje... het moederschap zal mij nog gelukkiger en meteen compleet maken!

Liefs,