Ze had gelijk haha,

Ik hoor het mijn vraagouder nog zeggen vorige week, nu januari nadert en het starten van mijn traject écht heel dichtbij komt,
"dan ga je er echt heel veel mee bezig zijn, al die testen enz" en ik dacht nog meer?! en ze heeft wel echt gelijk ik merk dat nu toch ook echt al wel, ik tel af en mijn hoofd zit alleen maar vol met baby's baby's baby's baby's!

Morgen nog even werken van half 10 tot 18, en dan VAKANTIE, oew vakantie dat wil zeggen bijna kerst bijna oud en nieuw oew januari!
Hmm ja januari dan volgt er mijn laatste menstruatie voor ik echt van start ga, maar ja .. ja het gaat wel snel maar verdorie het duurt toch eigenlijk ook wel lang hé? hmm niet te veel bij nadenken, maar ooewwww het komt zo dichtbij! (dat idee dus elke dag weer nu) ik wordt zo onderhand een beetje gek van mezelf haha, maar ja wat wil je ook als je al dik 3 jaar bezig bent om alleen al op dit punt te komen.

Ondertussen probeer ik ook echt wel van alles te doen hoor om deze tijd nog even uit te zitten, morgen dus mijn laatste werk dag van dit jaar, en ik zag het een opvangaanvraag binnen komen dus ik zal morgen even bellen, en dan hopen dat we een klik hebben dan zou dit kindje per februari starten wat heel mooi aansluit, want twee kindjes gaan dan weer weg omdat hun eigen gastouder haar verlof er dan op zit.

Ik vrees vooral even hoe ik de vakantie een beetje kalm door kom haha ik stuiter nu al bij het idee van januari, donderdag krijg ik een huisbezoekje van onze voorganger, en vrijdag 1e kerstdag komt mijn lieve vriendin met haar man kerst vieren, ergens ook wel lastig ik blijf het moeilijke dagen vinden, maar daarom misschien ook wel fijn dat ze komen het leidt ook meteen af.. 

Ik wil sowieso weer meer gaan hardlopen laatste tijd ervoer ik steeds pijn met rennen en achteraf snap ik waarom.... afgelopen weekend grote schoonmaak gehouden alles bij langs ook de schoenenbak en ik zag dat de zolen begonnen te slijten van mijn hardloopschoenen, en dan weet je het is mis want de demping slijt nog sneller weg dan de zolen, en achteraf ren ik al sinds juni 2017 op de schoenen dat kan dus echt niet, dus ik heb vanavond nieuwe besteld die komen morgen, dus daar maar eens goed gebruik van maken in mijn vakantie haha, hardlopen helpt mij vaak wel om mijn koppie leeg te maken!

Verder maar even kijken haha, en dan vanaf  4 januari weer aan het werk en dan gaat het hopelijk heel snel, alhoewel ik bang ben dat het gevoelsmatig heel sloom zal gaan haha, mijzelf kennende! maar hoe bizar ook gewoon dat het nu heeeeel echt begint te worden het is zo gek... ik droomde en fantaseerde al enorm veel hoor over hoe het zou zijn enzo, maar nu... je wilt niet weten!

Bewust en onbewust ben ik er echt enorm veel mee bezig en ik kan dat echt niet los laten hoor, tegelijk is dat ook wel lastig laatst was één van mijn vriendinnen op visite met haar man en kleine, en ik hield het ventje voor de 1e keer vast en tranen in mijn ogen, ergens heel fijn om het ventje vast te houden en tegelijkertijd zo moeilijk... 
Soms denk ik ook wel eens ik maak het mezelf ook gewoon moeilijk door er zo veel mee bezig te zijn maar ja.. wees er maar eens niet mee bezig hoe dan?!

Nou ja goed, dat heb ik maar weer even van mij af geschreven.. het komt ook allemaal wel goed, maar op een gegeven moment is het lastig om nog langer geduld op te brengen, maar positief blijven is het beste, "trek iets positiefs aan dat past altijd"