Letrozol

Goed gister eind van de dag dus wederom een belafspraak nadat ik besproken ben binnen het hele team.
Zoals verwacht is het nodig om medicatie in te gaan zetten, ineens ben ik medisch... en dat komt harder aan dan ik op voorhand dacht... 

Ik sprak zo uit dat ik me ergens gewoon schuldig voel misschien zelfs wat egoïstisch dat ik dit echt moeilijk vind want wat heb ik nou te klagen? Ik ben gezegend met 2 heerlijke kinderen, mag ik het wel moeilijk vinden mag het me wel verdriet doen...

Dat gevoel moet ik vooral loslaten zei ze want een wens is een wens of het nou een 2e is een 3e een 6e... dus ja het mag je wat doen.

Voordat we er echt voor gaan krijg ik een proefronde zodra mijn menstruatie doorbreekt moet ik bellen en krijg ik op CD2 of CD3 een uitgangsecho om toch te checken of er geen cystes enz zitten (voor Delilah werd er immers een milde vorm van PCOS vastgesteld) Dan zal ik ook de letrozol mee krijgen en zal ik die moeten gaan slikken (thank God ik hoef mezelf niet dagelijks te prikken) en dit zullen ze gaan opvolgen met meerdere uitgangsecho's.

Uiteindelijk zal er wel een spuit aan te pas komen dan zal Pregnyl gespoten moeten worden.
Als dan alles volgens plan gaat dan zou ik de cyclus daarna mogen starten voor wonder nummer 3.
Ze vroeg nog heel lief hoe ik er over denk of ik achter dit plan sta, ik zeg ja weet je ik vind het moeilijk maar ik ben niet de moeilijkste dus ja ik vind het prima want aanmodderen zoals de laatste tijd brengt mij niet verder dus dan maar deze weg...als ik nog een kindje wil dan moet er een oplossing komen en hopelijk is dit de oplossing.

Ik had zo'n buikpijn toen de tijd voorbij tikte en ik steeds dichter bij het telefoontje kwam en daarna moest alles even landen en ondertussen bleef er sinds zondag er een lied door mijn hoofd spelen.

Mensen buiten BB om die mij een beetje kennen weten wel dat bij situaties die ontstaan er altijd wel een lied of een refrein is dat telkens weer terug komt en dat ik blijf zingen zo ook gister op de fiets naar huis een refrein van Wietse van der Heide popte op en ik zong het een paar keer weg en nog steeds blijft het in mij op komen.

🎶Geef niet op, geef niet op en accepteer soms de pijn, ik weet veel te lijden hoef je niet.
Je bent sterk, sterk genoeg om een nieuwe weg te vinden, zoek het bij de Heer Zijn aangezicht.
Hij is goed, Hij is goed wil vertrouwen aan je geven, dan ben je niet in 't donker maar in 't licht🎶

Goed kans dat dit met me mee blijft gaan tot..... zeg het maar, ik weet nog in de zwangerschap van Elijah toen het even heel erg spannend werd er wekenlang een couplet in mijn hoofd zat en ik die bleef zingen en dat hield pas op, op het moment dat ik goed nieuws kreeg en zo heb ik wel meer voorbeelden.

We gaan het mee maken ik vind het allemaal maar spannend en lastig en het brengt gewoon emoties mee... en toch, toch zit de positiviteit er ook wel ik kon het niet laten om alvast 2 t-shirtjes te bestellen voor de kinderen voor als het straks allemaal zo ver mag zijn, dus de hoop en het geloof dat het komt zit er wel!