Ze is eindelijk geboren!

Afgelopen zaterdag om 06:30 begonnen spontaan mijn weeën die heel makkelijk te doen waren, ik rommelde nog lekker in huis en zei tegen mijn vriend dat hij nog wel even naar een kinderverjaardag toe kon gaan. Om 14:30 belde ik de verloskundige om door te geven dat het was begonnen en de weeën om de 5 minuten terugkwamen. Na controle had ik 2-3 cm ontsluiting. 3 uur later kwam ze terug en waren mijn weeën over gegaan in rugweeën die waren heel moeilijk op te vangen en erg pijnlijk. In overleg zijn we naar het ziekenhuis gegaan om te kiezen voor een ruggenprik omdat we inmiddels al 12 uur verder waren en op 3-4 cm ontsluiting zaten. De ruggenprik zelf vond ik niet pijnlijk en was echt een verademing daarna. De weeën zette door alleen mijn bloeddruk daalde wat niet prettig was voor de baby, na het toedienen van vocht klom mijn bloeddruk weer en die van de baby ook. Bij 8-9 cm ontsluiting werden mijn weeën wat minder en lag de baby nog steeds niet heel erg laag in mijn bekken, de verloskundige besloten om de ruggenprik op minimaal te zetten en extra hormonen toe te dienen voor de weeën, hoe je eerst pijnvrij lag werd dat in een rap tempo het tegenovergestelde, de ontsluiting zette wel door dus we gingen proberen om haar omlaag te persen, na 40 minuten proberen zonder resultaat ging het ook niet zo lekker met de baby en was ik ook doodop inmiddels. Ik wilde nog wel even doorgaan maar de gezondheid van de baby stond hoe dan ook voorop. Er werd besloten dat ze met een keizersnede geboren moest worden. De weeën waren op dat moment erg heftig want ik moest de persweeën tegenhouden. Ik kreeg een nieuwe ruggenprik maar dan iets dieper en dat was werderom een verademing toen ik de weeën niet meer voelde. Op vaderdag is Nova geboren, we hebben het beide als zwaar maar ook enorm fijn ervaren door al het lieve personeel dat we niet anders hadden gewild dan in het ziekenhuis zijn. Ik moet nog even in het ziekenhuis blijven en hopelijk morgen samen naar huis🩷