Maandag is de vaste vrije dag van mijn lief en ik. Dan doen we leuke dingen. Deze keer hebben we onze eerste echo. Maar zoals jullie weten maak ik me na mijn miskraam en de vele pogingen wel zorgen, ook al heb ik daar nu geen enkele reden voor. Wij rijden om 14.30 uur weg want we moeten voor de echo ruim 2 uur rijden naar mijn Nederlandse arts in Belgie. Op de dag van de echo ben ik exact 6 weken en dat blijkt echt nog te vroeg voor een mooie foto van een embryo of een kloppend hartje.
Bummer.
Mijn arts is gematigd positief, wat betekent dat eigenlijk? Het vruchtzakje was op zich helemaal goed en het wachten is op de uitslag van het bloedonderzoek. Ik word dezelfde avond nog teruggebeld, maar het kan wel 22.00 uur worden hoor!
Mijn lief en ik rijden terug naar Amsterdam, met een tussenstop bij mijn ouders. Rond 21.45 uur trek ik het niet meer en bel de dokter. Maar ja, het is nog geen 22.00 uur he, dus ik heb nog geen uitslag. Ik moet echt geduld hebben. Grrrr.....
Ik zit de hele avond met mijn mobiel in mijn hand, maar dat ding gaat pas om 22.45 uur af. De dokter heeft goed nieuws en minder goed nieuws. Mijn progesteron en mijn oestrogeen zijn heel goed maar mijn HCG (en daar ging het nu net om) is nog niet binnen. Dinsdagochtend om 9.00 uur kan ik contact opnemen met de assistente...
Bummer. En een slapeloze nacht...
Om 9.00 uur bel ik met de Belgische mevrouw die mij verteld dat de uitslag nog steeds niet binnen is. Ik kan wel janken! Ik wil gewoon weten wat mijn HCG is! Ik heb geen enkele kwaal, dus ben zo onzeker als wat! Om 10.30 uur bel ik haar nog een keer. Blijkt dat ze het in het labo (Belgisch voor lab ;-) zijn vergeten. Maar de uitslag komt om 12.00 uur.
Bummer!
Eindelijk, precies wanneer ik voor een klas met 30 eerstejaars studenten sta, gaat mijn telefoon voor de uitslag. Mijn HCG is gestegen naar 21.000 en dat is goed genoeg!!!!
Pfffffttttt...... blij!!
Al mijn lieve vrienden en familie die het weten hebben net als wij een slapeloze nacht gehad. Maar gelukkig kan ik nu weer lekker slapen. Vanaf morgen zal ik me wel weer zorgen gaan maken want ik voel nog steeds niets ;-)
reacties (0)