Lang geleden...

Hai!

Dat is lang geleden.. April was de laatste keer dat ik uberhaupt wat van me heb laten horen.. Sorry! Het is hier nogal druk geweest...

Aangemeld bij de dietiste, druk bezig met het omgooien van het eetpatroon, starten met de opleiding tot gastouder!

Maar het is me gelukt! 12 september mag ik naar Utrecht om mijn diploma op te halen, en vanaf dat moment ben ik dan ook officieel gastouder! :D

De dietiste is momenteel op een heel laag pitje gezet, fijn he eigen risico.. Dan kun je de dietiste dus ook mooi zelf betalen en da's duur! Maar de papieren zijn opnieuw opgestuurd naar het NOK voor een her beoordeling. Dat is dus weer afwachten, een week of 4..

Voor de rest gaat het goed, ik ben gister na 3,5 jaar zeuren eindelijk bij de schildklierkliniek geweest hier om de hoek bij ons in het ziekenhuis, daar is mijn bloed eindelijk onderzocht op anti tpo stoffen een vitamine b en d tekort. Gewoon wat uitgebreider, heel erg prettig. 10 Oktober moet ik dan terug, dan heb ik een afspraak met de endrocinoloog om te kijken hoe het het beste aan te pakken is voor ons, ivm onze kinderwens. Maar dat duurt nog even.
Ach al het goede laat op zich wachten toch? Zo weet je toch dat het de moeite waard is? ;)

Ik ben best optimistisch, ik voel me niet altijd top maar het voelt beter, ik heb een baantje waarbij ik zelf bepaal hoeveel uur ik daaraan besteed. Ik hoef er mijn huis niet voor uit, dus dat is ook fijn. geen verantwoording aan wie dan ook, behalve aan mijzelf. En dat is fijn, zo kan ik toch mijn centjes verdienen en hoef ik me niet druk te maken om uren, ga ik dit wel redden, kan ik mezelf wel wakker houden, hoor ik de wekker wel? Het scheelt gewoon veel stress..

Verder eigenlijk geen nieuws.. Manlief en ik gaat nog steeds prima.. Via de woningbouw het akkoord gekregen om vanaf volgend jaar februari te kunnen verhuizen naar een groter huis hier in de buurt. Yay! Daarvoor hebben we nu zelfs al centjes apart liggen( vind ik super knap van ons dat we geld apart hebben gelegd, dat is niet zo makkelijk voor ons) maar het is wat we willen en we willen het goed doen. Dus alles aan de kant en dan komen we er wel denk ik dan!

Liefs en een dikke knuffel,

Madita