Verlof!

Dag lieverds!

Ik blijf het roepen, de tijd gaat zó verschrikkelijk snel! Zo ben je aan het roepen dat je nog maar 5 weken hoeft te werken, en nu is het nog maar 2 dagen. Alleen vandaag en morgen hoef ik nog maar te werken en dan ga ik heerlijk 16 weken genieten van mijn verlof.

Bij Erik op zijn werk is het verlof ook geregeld voor als ons meisje geboren is. De kleren zijn gewassen, de babykamer is zo schoon dat je er van de vloer kan eten. Morgen gaat het bed op klossen en het huis is nog nooit zo schoon geweest..

Ik ben er klaar voor. De tassen zijn gepakt, voor bib en mij, voor als we naar het ziekenhuis gaan. Het geboortekaartje is uitgezocht, beschuit én muisjes staan in de kast. Wat nog meer? Ohja, een baby!

Ik word ongeduldig, ik ben zo nieuwsgierig naar hoe ze eruit ziet, op wie ze lijkt, wanneer ze besluit dat het haar verjaardag moet worden. Hoe ze aanvoelt.. Wie er nou eigenlijk verstopt heeft gezeten in mijn buik al die maanden. In principe mag ze zich over een week al aandienen, dan is ze volgens de normen voldragen en mag ze de wereld komen verkennen zonder dat daar grote complicaties aan vast zitten.

En ergens zou ik het ook nog wel prettig vinden ook, dan heb ik meer tijd in mijn verlof samen met haar.. Dat klinkt een beetje gek, want ze is natuurlijk elke dag bij me, maar ik begin mijn buik een beetje zat te raken. Hij zit in de weg.. Ik kan niet meer bukken, fietsen, de was doen(zonder als een hijgend paard bij de wasmachine te staan omdat ik 2 trappen ben opgelopen). En wat ik heel erg mis is het kunnen knuffelen met mijn vent, tuurlijk kan dat wel maar die buik zit gewoon in de weg.. Ik kan niet meer zo lekker tegen hem aankruipen 's avonds in bed en dat mis ik nog het allermeeste.. Nooit verwacht dit ooit te zeggen maar ik ben het zwanger zijn wel een beetje zat. Niet omdat ik me slecht voel of wat dan ook, maar ik ben gewoon nieuwsgierig naar ons meisje!

Ach ja, nog maar max. 6 weken en dan hebben wij ons meisje in onze armen.. En zeg nou zelf, wat zijn nou 6 weken? Als die net zo snel gaan als de afgelopen weken in de zwangerschap dan is dat ook voorbij voordat ik er erg in heb!

Nog steeds niets te klagen dus, maar het is wel ff lekker om kleine frustratietjes te kunne uiten ;)

Knuffel een nog steeds heel erg zwangere Madita