Bevalingsverhaal

Hier dan mijn bevallingsverhaal;

2e kerstdag voelde ik mij in de ochtend iets misselijk, later in de avond lichte menstruatiekrampen. Voor mij niks verdachts want ik had dit vele malen heftiger gevoeld en toen gebeurde er ook niks. Dus wij lekker op bedje rond 12 uur. Om 4.15 uur werd ik wakker van de menstruatiekramp en 10 minuten later voelde ik ineens dat me vliezen waren gebroken. Ik rende naar het toilet en kon nog wat opvangen. Het zag er mooi helder uit. Eigenlijk kon ik het niet geloven dat het echt zo was en dat het ging beginnen. Zei tegen me vriend ik ga slapen want het kan nog wel 48 uur duren en we hoeven toch pas om 9 uur de vk te bellen. Maar binnen een half uur kwamen de weeen al op gang. Op een gegeven moment kwamen ze wel erg vaak dus hebben we vanaf 6 uur het bijgehouden en ja hoor ze kwamen om de 3 a 4 minuten en duurden zo;n 50 sec. Dus om 7 uur hebben we de vk gebeld. Zij was hier binnen 20 minuten. Op dat moment had ik 2 cm ontsluiting. De weeen heb ik behoorlijk heftig ervaren, eerst kwamen ze vanuit me billen dat was nog te doen, later vanuit me rug en ik verging van de pijn. Ondertussen heb ik ook vaak moeten overgeven. Twee maal een douche genomen dat deed me goed. De vk zou om 11 uur terug komen, als het echt niet ging met de pijn moesten we bellen. Om 11 uur was de vk er weer en inmiddels had ik 5 tot 6 cm ontsluiting. We mochten richting ziekenhuis! (daar wilde ik bevallen) en omdat ik toch erg veel pijn had heb ik er voor gekozen om toch pijnstilling te nemen in de vorm van Remifentanil. Wij op naar het ziekenhuis, rond half 1 waren we daar. Eerst werd het infuus ingebracht, helaas ging dit niet vlekkeloos. Ik heb echt een hekel aan naalden en helemaal een een infuus maar op dat moment maakte het me niks meer uit. Na maar liefst 7 x geprobeerd te hebben, 3 mensen en een uur verder zat het infuus er in. (resultaat is nu 2 blauwe polsen) Inmiddels had ik al 7cm ontsluiting! Het middeltje werkte erg relaxt, de wee werd er niet zo zeer minder pijnlijk van maar in de pauzes was ik zo relaxt dat ik goed op adem kwam voor de komende wee. Helaas was de baby nog niet volledig ingedaald. Om 2 uur had ik 9 cm ontsluiting en kwam de persdrang. Maar omdat de baby nog niet was ingedaald mocht ik niks, uiteindelijk nog 2 uren door moeten puffen voordat ik mocht persen. Vanaf 4 uur mocht ik dan dus aan de slag, helaas ging het allemaal niet zo snel. Op gegegven moment kwamen er allemaal anderen om het bed bij, ik had geen idee natuurlijk hoe en wat. Ondertussen werd me blaas leeggehaald, een verdoving en een behoorlijke knip. Ook dit is allemaal vrijwel langs me heen gegaan. Na zo;n 50 minuten persen zeiden ze dat dit de laatste perswee was en dat we de baby anders moesten halen met de vacuumpomp. Ergens heb ik toen al mijn oerkrachten vandaan gehaald en daar was ze!! Artsen waren wel mijn benen aan het heen er weer doen om me bekken te kantelen. Geen idee wat er allemaal gebeurde, maar wat was ik blij dat ze er was, en zooo mooi dat ze is. Gelijk werd ze op mij gelegd. Hoe bijzonder allemaal..

Achteraf bleek dat ze met dr schouders vast zat en daardoor er niet uit kon een zogenaamde schouderdystocie. Gelukkig heeft ons meisje er niks van over gehouden.

Vervolgens kwamen de hechtingen, ze is er dik een uur mee bezig geweest!! Me vriend werd er echt boos om, ze hebben me nog 4 maal verdoofd en vervolgens ging ze maar hechten en er weer uithalen want t was niet mooi genoeg etc. Eigenlijks vond ik het hechten nog het ergste van alles haha!

We moesten nog wel een nachtje in het ziekenhuis blijven, de douche- en plastest niet doorstaan. Het plassen ging erg moeilijk en me baarmoeder zakte maar niet, dus de nacht kreeg ik een katheter in. De volgende ochtend bleef het plassen moeizaam en werd ik smiddags weer gekatheterd. Na veel overleg besloten ze dan dat we toch naar huis mochten, gelukkig!!

Dit was zo;n beetje het verhaal. Uiteindelijk dus 12 uren over de bevalling gedaan, maar het voelde als 4 uurtjes. Heb nog erg veel napijn zelfs zitten is nog niet mogelijk. Maar onze kleine meid doet het super allemaal!! Dus mama sterkt wel aan;) En gaan we nu weer vollop genieten van onze kleine prinsesje.