Mn vriend wilde lief voor me zijn zonet. Om half 9 werd ons meissie wakker, en ik was nog zó moe. Toen zei hij heel lief: Ik neem haar wel mee naar beneden, kun jij nog even verder slapen. Alleen al door die opmerking, was ik meteen klaarwakker. Op zich helemaal geen probleem natuurlijk dat hij dat wil, maar ik zag alweer vanalles voor me wat fout zou kunnen gaan. Hij is namelijk nog nooit langer dan 5 minuten met haar alleen geweest. (ja, wel terwijl ze sliep, maar niet in wakkere toestand) Was nooit nodig.
Ik zei meteen tegen hem: Oh, ze moet nog wel een schone luier hoor! (heeft hij al een half jaar niet meer gedaan) En ze krijgt om half 10 fruit! (nieuw schema) Hij: "Ik geef wel een potje!" (normaal krijgt ze vers, maar ze mag geen heel potje in één keer van mij, omdat ik het altijd in twee keer geef)
Maar goed, vader en dochter dus samen naar beneden. Ik zie haar nog even angstvallig een blik op me werpen tijdens het weglopen (ze is érg mama-gericht, en gilt normaal moord en brand als ik de kamer uitloop, óók als papa er wel is) Eenmaal beneden hoorde ik haar wat jammer. Ik dacht meteen: "Hij zet haar toch niet in de box en laat haar huilen he!" (Hoorde namelijk dat hij naar buiten liep, en hoopte dat hij niet ging roken) Gelukkig, hij kwam meteen weer binnen en ons meissie was weer stil.
Eindelijk was ik zover dat ik wel kon ontspannen. VLIEGT EN ZO'N STOMME BROMVLIEG DOOR DE SLAAPKAMER! Grrrrr..... Dus de laptop maar gepakt die naast me zat, en lekker een spelletje gedaan. Nog even snel een blogje typen, en zo maar eens rustig aan naar beneden gaan, want ze moet haar pilletje nog hebben (kindival) wat ik mn vriend niet heb verteld, en waar hij dus echt niet aan denkt...
Moeilijk hoor soms, om te relaxen op commando!! ;)
reacties (0)