Ik wil niet loslaten...

Nu, op dit moment, ligt mn meissie met haar rug tegen me aan te slapen. In haar armen houdt ze mn arm.

Ik kan me er niet toe zetten om me uit haar greep te bevrijden. Terwijl ik echt op moet staan uit dit te kleine peuterbed!

Twee jaar geleden was dit de laatste rustige avond. 'Samen' met haar op tijd in bed gaan liggen. De volgende ochtend braken mn vliezen (met plasjes tegelijk. Afijn; dat heb ik al eerder beschreven in mn bevallingsverhaal)

Als ik terug denk lijkt het wel gisteren, maar over twee dagen wordt ze echt alweer twee!

Ik wil nog niet loslaten. Haar nog even lekker mijn kleine babietje laten zijn op de momenten dat ze dit nog toestaat. ;-)