Vanochtend was het dan zover. De wekker stond op 8 uur, want we moesten om 9 uur bij de psz zijn. (de juf zou op huisbezoek komen eerdere deze week maar was ziek dus niet geweest)
Er kwam nog een jongentje voor de eerste keer vandaag. Ze begonnen meteen alles te verkennen daar in alle rust. 20 minuutjes later kwamen ook de andere kinderen met ouders. 15 kinderen in totaal! Wel met twee juffen gelukkig.
Ik ben een half uurtje gebleven zodat ze rustig aan het spelen was toen ik weg ging. Waar ik een heel drama had verwacht, was niets minder waar. Mevrouw keek nog niet op of om! Ik ben even voor het raam blijven kijken, maar niks hoor! Dat was dus met een heerlijk gevoel van trots weg gaan.
Toen ik haar kwam halen zag ik ze buiten spelen. Domdomdom; ik liep naar het hek omdat ik een foto wilde maken!! Toen ze me zag was het mis natuurlijk. Maar goed, ze moest helpen opruimen en met de juf mee. Ik ben snel uit het zicht gaan staan. Toen ik haar later via het raam zag, was ze alweer rustig. Maar toen ze me weer zag nadat de deur open ging, rende ze op me af en viel me snikkend in de armen. Ik vroeg of het leuk was op school waarop ze meteen Ja! zei. Dat is een goed teken dus!
Ze had af en toe wat gehuild, maar was zo weer stil als ze met haar gingen spelen.
Thuis vertelde ze honderduit over school. Ze heeft het dus ook wel leuk gehad!
Waarschijnlijk hebben ze ook een dagdag liedje gezongen, want ze zong de hele tijd 'dagdag' in de auto en zat te zwaaien haha!
Nu ligt ze bekaf in bed. Haha!
Dinsdag mag ze weer! Ik ben benieuwd of het afscheid dan weer zo goed gaat maar vrees juist van niet omdat ze nu dus heeft ervaren dat ik ECHT even weg ben.
Maar goed, het komt vast ooit goed!
reacties (0)