Nooit gedacht dat dit me zo zwaar zou vallen! Sorry bb vriendinnen voor de zoveelste psz klaagblog/vraag, maar het MOET er gewoon even uit.
Vanmorgen werd ik wakker en dacht eraan dat ons meiske morgen weer naar de psz moet. Ik kreeg gewoon letterlijk buikpijn!
En we begonnen nog wel zo positief! Zonder te huilen daar 'achter gelaten' maar na die tweede keer wegbrengen is het gedaan met de pret!
Ik zie er zo vreselijk tegenop! Het schoot zelfs al door mn hoofd om haar voor morgen ziek te melden.
Natuurlijk ga ik dat niet doen, want ik schiet er niks mee op...
Zat ook meteen te denken aan de vakantie eind februari. Daarna week een weekje psz, en dan gaan we zelf weer op vakantie voor een week! Ben zo bang dat ze dan steeds weer terug bij af is.
Ook is het zo raar om nu eens aan de andere kant te staan! Normaal ben IK de juf en ontferm ik me over andermans kinderen. Nu laat ik mn eigen kind achter bij een voor haar vreemde juf! En ook nog in de wetenschap dat ze gaat huilen! Bahbahbah. Gelukkig is morgen sowieso de ene juf er weer die er de eerste keer ook was. Ik denk dat haar vaste juf nog niet terug is. (was geopereerd) Die wisselingen doen haar ook geen goed natuurlijk.
Maar ja! Nogmaals; het komt vast ooit goed (dat zeg ik elke dag 100 keer tegen mezelf)
We hebben het er trouwens niet meer met haar over gehad, over school. Morgenochtend weer, of vanavond. Ben benieuwd of het geholpen heeft.
Ze is wel heel erg onrustig en bang geworden dat ik weg ga. (was ze in het verleden ook maar was net weer over) Zo vervelend om te zien! :-(
reacties (0)