21 weken en dochterlief

Morgen alweer 21 weken zwanger. De kleine schopt nu zo hard, dat je het aan de buitenkant prima kunt zien. Mn vriend heeft het ook EINDELIJK gevoelt gisteravond. Op de 1 of andere manier stopte het ukkie altijd met bewegen als hij zn hand op mn buik legde. Hij stond versteld van die krachtige bewegingen die hij al Voelde! (Tsja, ik voel het zelf al een aantal weken dus dat is niet gek haha!) Ons meissie is nog steeds zo trots als een pauw en geeft steeds kusjes op mn buik en praat tegen de baby. Ze legt haar handje ook vaak op mn buik. Zo schattig.

Verder komen er bij haar wel wat meer dingetjes kijken qua persoonlijkheid. Sinds ze naar school gaat is dit erg verstekt. We waren er al achter dat ze super gevoelig is (hoogsensitief) maar haar eigen wil begint nu ook meer en meer voor problemen te zorgen. Na wat zoeken op internet kwam ik bij strong-willed terecht. Ook wel HSS (High sensation seeker) Echt een eye opener. Alles wat hier stond in combinatie met hoogsensitief wezen leek aan te sluiten bij ons meisje. Puzzelstukjes vallen op zn plek. Het ligt echt niet aan de opvoeding maar het is gewoon hoe ze is. Nu nog een goede manier vinden om hiermee om te gaan, want het is soms heel lastig. Voor mij, maar voor mn vriend helemaal. Die wordt snel en vaak boos op haar of gaat tegen haar in wat het allemaal alleen maar erger maakt. Hij ziet door zn vele werk haar al niet zoveel, en door hoe hij op haar reageerd, ziet hij soms het lieve vrolijke zorgzame meisje wat ze ook ECHT is niet meer. Als ik hem probeer uit te leggen dat ze bij mij alleen heel anders is door hoe ik erop reageer, krijg ik te soft ben dan. Goh; waarom gedraagt ze zich net mij alleen dan heel anders dan als hij erbij is? Het is een vervelende wisselwerking waar ik op dit moment niet zo goed tegen kan. Een klein voorbeeldje; Tijdens het avondeten gisteren waren we bij mn ouders. Mn vriend is normaal altijd aan het werk als we daar zijn maar was deze keer mee. We aten appelmoes bij het eten. Ze schept dit altijd zelf in. Maar nu pakte hij de pot voor haar weg en zei dat ze eerst haar kip op moest eten. (EEuh, waarom?) Ik zei dat ze altijd een schep appelmoes bij haar kip heeft. Waarop hij boos een schep in haar bord gooide. Tsja; een huilend boos meisje als gevolg natuurlijk! En hij kan dan niet inzien (ook later niet) dat haar reactie voortkwam door hem. Lastig allemaal en hoop dat we er toch onze weg in kunnen vinden...