Bevallen !!!

Yeahhhh eindelijk bevallen !

8/8/19 moest ik me melden om 1 uur voor een ballon.
Ik was bloed neurveus. Wis niet wat ik verwachten moest.
Zou na de balllon weer naar huis mogen dus was alleen naar ziekenhuis gegaan.
Me man was bij me dochter gebleven die ging later naar me schoonzus toe.

Emaal in ziekenhuis kreeg ik eerst een ctg half uur om te kijken naar de conditie van onze kleine man.
Die was prima de verloskundige arts kwam voelen had 2 cm ontsluiting en me baarmoedermond was gunstig ofzo iets.
Dus i.p.v. ballon kreeg ik tabletjes en mocht ik niet meer naar huis gelukkig had ik ik me koffertje in de auto gezet alvast.
Dus ze gingen kamer vrij maken voor me en kreeg ik me eerste tabelletjes die moesten 4 uur werken. Rond 7 uur gingen ze voelen weer.
Om te kijken hoe de ontsluiting was . Die was iets meer als 2 cm maar nog net geen 3 cm maar wel genoeg was het om in de ochtend me vliezen te laten breken.
Ben gaan slapen wat natuurlijk moeilijk ging van de spanning zenuwen ontwetendheid en was ook echt koud in die kamer .
Volgende ochtend kwam om half 7 de verpleegkundige al langs dat ik naar de verloskundige kamer gebracht wordt om me vliezen te breken
Pfff dag nog jeetje dat is echt vroeg wou niet als laatste maar zo vroeg . Ben gaan douche en toen kwam ze me halen.
Emaal in de verlkundige kamer ging ze me weer voelen had 3 cm ontsluiting en me vliezen werden gescheurd. Ze gingen eerst kijken of mw lichaam zelf de weeen zouboppakken
De mevrouw zei 99% dat je aan de weeen opwekkers gaat ik dag nog hehe eindelijk iemand die niet met raadsels praat. Gewoon duidelijk wat gebeuren gaat.
Ben iemand van de planning en het loopt allemaal al niet hoe ik dag.
Later heb ze weeen opwekkkers er opgezet en elke kwartier gooide ze hem iets om hoog . Rond 1 uur zei me man ik ga even slapen ik dag ja goed idee ga ook nog ff me ogen dicht doen voor dadelijk echt begint.
Maar daar was al te laat voor had ineens zulke ergen weeeen was gewoon nietvl toen meer kon wel janken deed echt zon pijn . Kan niet beschrijven wat ik voelde maar voelde inelk geval niet goed
Daar ware al die stomme krampjes echt niks bij.
Daarna weet ik de tijden niet echt meer was niet meer met de klok bezig was zo kapot van de weeen en de pijn de mevrouw ging me weer kijken had 4 cm
Ze ging vragen om de rug prik maar werdt zo erg en bewoon zo erg dat ze de hartslag niet echt konde meten van de baby dus kreeg de baby hartslag meting op zijn hoofdje gezet in de tussen tijd had ik alweer 5 cm.
Ze ging de vrouw halen die de rug prik ging zetten maar die was nog in de andere kamer bezig dus moest wachten ik zeg ik kan niet meer ik moet poepen
Die vrouw zegt ja dat kan ik dag even moest echt proepen maar die deuk werdt als maar erger en erger .
De mmverpleegkundige belde met de verlloskundige die net ff weg was gegaan om te kijken waar de vrouw van de rug prik was en toen zei ze ja ze heb druk beneden ze moet poepen ze heb volgends mij pers drang
Die verloskundige zij dat kan niet ze had net nog 5 cm ik ging echt gillen als een gek voelde gewoon dat het er uit moest.
De verloskundige kwam terug en had dus binnen 5 a 10 min van 5 cm naar 9 cm gegaan en mocht dus gelijk persen .
Dat was nog moeilijkste van alles het deed onzettend veel pijn en was ook bang voor het gevoel bij me dochter had ik rugge prik heb er niks van gevoeld maar deze man was zo vlot dat dat niet meer ging .
Was wel ff bezig met persen omdat ik toch bang was ik zag in de lamp boven me een soort spiegel effect dus zag dat de baby er half uithing kreeg paniek aanval en had moeite om me zelf te kalmeren
Wou me de baby er zelf uit trekken met me hand maar me man pakte snel me hand en sie ben je gek dat gaat niet zo doe rustig.
Ze hadden een vrouw gehaald die speciaal was voor adems Harlingen en deed precies wat ze zei en toen bloep voelde hem er zo uit glijden wat een fijn gevoel was dat
Hij mocht bij me liggen ik was zo moe dat ik niet eens echt kon kijken moest echt ff bij komen er van jeetje wat was dat heftig .
Me man ging de navel streng door knippen eigelijk wou die het niet doen hij had nog een trauma over gehouden van me dochter.
Maar toch besloot hij dat hij het wou doen. Toch el een Mooi moment het moment dat me zoon los komt van mama en papa liefde kon geven.
Daarna moest de placenta er nog uit die was gelukkig stuk sneller er uit en stuk makkelijker ze vroeg of we woude zien we zeide allerbei nee
Haha niks voor ons dat .

Na snelle maar na mijn gevoel lange en pijnlijke bevalling hebben we dan eindelijk een zoon

Onze zoon ie geboren op vrijdag 9-8-2019 om 14.50 en weegt 3055 gram
En zijn naam is iyad ❤️

En grote zus kwam natuurlijk gelijk langs om haar broertje te bekijken wat is zij ongelovelijk trost.
Ze kon geen genoeg van hem krijgen ❤️

Nu met zijn 4tjes Anouar (papa ) Rianne (mama) Yara (grote zus) en Iyad (kleine broertje)

❤️💙❤️💙❤️💙❤️