Update zwangerschap en Tobias
Zoo wat een weken dit joh.. overdag een waggelende eend en snachts een walvis op het droge... Buikje begint nu heerlijk in de weg te zitten. Morgen 36 weken alweer. Eigenlijk voel ik me buiten dat redelijk goed! Lichamelijk is het afzien maar tussen de oren is alles fris en vrolijk. We zijn happy! Buikbaby ook, hij beweegt goed en heeft nog voldoende vruchtwater.
Vandaag mocht ik voor een liggingsecho en het bevallingspraatje naar de verloskundige. We waren iets te laat dus werden gelijk door de echoscopiste naar binnen getrokken. Waar we vervolgens hooguit 7 minuten later weer buiten stonden. De kleine lag al ingedaald en op de vraag of de navelstreng nogsteeds om het nekje zat kon ze geen antwoord geven. .. nou dan niet.
Toen het weeg meet momentje... bloeddruk super goed 68 over 121 zoals hij de hele zwangerschap eigenlijk al is. Daarna op de weegschaal. 66 kg. Ik ben nu bijna 10 kg aangekomen en moet nog 4 weekjes... Ik eet lekker wat ik wil maar mijn streven is om beneden de 70 te blijven... nou ja dat moet gaan lukken lijkt me.
Toen naar binnen bij de verloskundige. Deze dame had me vorige keer gezegd dat ik het maar beter niet had moeten weten dat de navelstreng steeds om de nek zat. Het kwam toen voor mij best cru over.. Blijkbaar had ze haar dag niet want ze toonde nu meer dan begrip. We hebben voor mij wat veilige dingen afgesproken en daar gaan ze zich aan proberen te houden... Zelf ga ik er aan werken wat meer vertrouwen te krijgen. Volgende week donderdag alweer terug komen en zo elke week tot de bevalling.... spannend!
_________________________
Tobias... mijn lieve lieve zoon! Wat doet hij het goed en wat heerlijk dat hij zichzelf weer teruggevonden heeft.
We lopen natuurlijk al sinds hij 18 maanden is te dokteren over het wiebelgedrag wat hij vertoont. Zijn grove motoriek is niet wat het moet zijn. Na een dozijn verkeerde diagnoses waren we heel blij dat de kinderfysiotherpeute in december hypermobiliteit vaststelde. Niet blij om de diagnose maar domweg DAT er een diagnose was... Nou ja, mogelijk want we gingen eerst voor een 2nd opinion naar de kinderarts.
De kinderarts was lief maar keek niet verder dan haar neus lang was en na wat testjes besloot ze idd dat hij weinig spierspanning in het lichaam had en zijn gewrichten hypermobiel gedrag vertoonde
We werden na een telefonisch consult verwezen naar klimmendaal. Een revalidatie-oord in Arnhem. Ze hebben daar een team van verschillende specialisten die Tobias met vanalles konden helpen. Ook met zijn lichte spraakachterstand. Nou prima, je wilt het beste voor je kind dus afgelopen dinsdag hadden we een afspraak voor de intake met de revalidatie arts...
Deze arts ging uitgebreid en voortvarend te werk en opperde al binnen 10 minuten de conclusie dat mijn kind helemaal niet onstabiel liep ten gevolge van de minimale hypermobiliteit. ... we keken elkaar vol onbegrip aan. Ze vertelde dat ze nu al vaak kindjes gezien had en dat het dan mogelijk nog erger had moeten zijn. Ja zijn gewrichten zijn flexibel, maar het onstabiele kon hier niet door komen.. zucht...
Ja uuh wat nu dan? Wat moeten we? Ze ging verder met haar onderzoek en begon eigenlijk gelijk over zijn ogen. Niet zo zeer over dat hij in de plus of de min een afwijking heeft, maar meer dat hij misschien hele delen van zijn gezichtsveld mist. ...een voorbeeld is kokervisie. Nou dit hebben we nooit gemerkt maar ach het kan geen kwaad om het bij de oogarts te laten controleren.
Ook vond ze dat we terug moesten naar de kinderneuroloog. Ze gaf aan dat er mogelijk toch een neurologische afwijking was (in combinatie met spraakachterstand en overmatig kwijlen?). Soms word er iets in de hersens niet helemaal goed verwerkt en voordat het lichaam dan doet wat het eigenlijk zou moeten doen ben je al te laat... Ook moet een afwijking aan het evenwichtsorgaan worden uitgesloten...
Klinkt heel wat he.. nou wij als ouders vinden het goed dat het onderzocht word maar hebben wel weer het gevoel van het kastje naar de muur gestuurd te worden. Zeker als ze daarna de term 'onhandige kindjes' erin gooit. ... Dit is een officieel medische term en die diagnose word vaak op latere leeftijd gesteld. Deze kindjes mankeren helemaal niets alleen gaat het gewoon net even iets langzamer dan leeftijdsgenootjes. Deze kindjes worden vaak geholpen met ontwikkelen bij de fysio en de logopediste .. uuh ja daar liep ik al... Maar ze bood aan om het daar op klimmendaal te doen. Net als nog 4 andere specialisten die ze op Tobias 'af wilde sturen'
Ik heb haar verteld dat we dat niet gaan doen. Ik vind het teveel van het goede. Of ze het begreep weet ik niet maar iets anders dan accepteren kon ze niet. We wachten nu eerst op een afspraak bij de oogarts en de kinderneuroloog en aan de hand van die uitslagen gaan we kijken wat we voor Tobias kunnen doen. Het moet zeker in zijn voordeel blijven en niet gaan overheersen, ik heb tenslotte een gezond, geweldig, gelukkig prachtig lief jongetje! Daar moet je gewoon niet teveel onnodig mee dokteren. We zullen alles doen wat uiteindelijk nodig blijft. Mogelijk is dit ook op klimmendaal.
Maar weet je... eerst gaan we hier eens lekker uitzwangeren... De afspraken laten allemaal toch nog op zich wachten dus voorlopig is het eerste wat Tobias gaat doen; een grote broer worden! Ik ben zo benieuwd hoe hij het gaat vinden maar kan me niet anders voorstellen dat ie het geweldig vind!
reacties (0)