Ziekenhuis maar niet voor mij :-(

Gisteravond zaten mn zoontje en zn neefje op de bank te spelen. Uit het niets gooit Riccardo zich achtetover en komt met zn achterhoofd op de armleuning terecht. Een oorverdovende klap die ik nooit zal vergeten. In paniek hollen we allemaal naar hem toe. Ik pak hem op en ren naar de badkamer om koud water op zn hoofd te doen. Dan begint het bloed te stromen en zo ook de tranen over mn wangen. Wond zag er diep uit dus hup naar het ziekenhuis.gelukkig meteen geholpen. Geen hechtingen maar lijm en speciale plijsters.nu 48 uur in de gaten houden.wat ben ik geschrokken! Heb geen oog dichtgedaan.. hoop dat hem nooit iets ernstigs overkomt dat kan. Mijn moederhart niet aan!!