Even mijn hart luchten..

****GEEN VROLIJKE BLOG - ALS JE AL IN EEN DIP ZIT NIET LEZEN*****

Wat is het toch dit jaar... Opa en oma van mijn man zijn gestorven. Met mijn (enige overgebleven) oma gaat het ook helemaal niet goed. Maar, hoe hard het ook klinkt, zij zijn oud geworden. Zij zijn getrouwd, hebben kinderen, kleinkinderen en -achterkleinkinderen kunnen  krijgen. 

Gisteren is een DERDE persoon die ik ken, te vroeg gestorven. De eerste dit jaar was Andrea, 32 jaar oud. De beste vriend van mijn ex. Oké ik had er geen hechte band mee, maar ik had hem 2 dagen voor zijn dood nog in de supermarkt gezien waar hij werkte. Hij is ziek geworden, en is te laat naar de dokter gegaan. Ongelofelijk dat je kunt sterven voor zoiets... Het kwam in ieder geval hard aan..

Toen kwam Simone, 28 jaar oud. Een jongen die jarenlang bij mij op school heeft gezeten. Verschillende skivakanties en skilessen met elkaar gehad. Hij heeft zichzelf onder een trein gegooid... Ik was HELEMAAL van slag. Een afschuwelijke dood. Wat heeft hij zich eenzaam moeten voelen.. Ik moet er niet aan denken.

Gisteren kwam er een bericht op facebook langs van een vriendin van mij. Ik begreep het meteen. Haar beste vriendin Barbara, heeft de strijd met taaislijmziekte verloren. Ze was potverdorie nog geen 35 jaar oud en ook haar kende ik, alhoewel oppervlakkig, maar toch... Toch grijpt mij dit zo erg aan. 

Ik voel me op dit moment somber.. Mijn gedachten gaan vandaag naar alle mensen die te vroeg heen zijn gegaan