Hoe het gaat

Heel misschien gaan 3 Mei de bedrijven, winkels en restaurants enz weer open. Maar waar ik vooral naar snak is een wandeling in mijn eentje. Ja dat zoume echt blij maken. De kinderen doen het nog steeds prima gelukkig en ze gedragen zich over het algemeen heel goed. Toch denk ik dat ze wel last hebben van deze lockdown onder het sociale aspect. Ik hoop vurig dat de scholen in September weer opengaan. Riccardo heeft soms wat moeite met huiswerk (nieuwe lesstof) en ik heb soms moeite met uitleggen. In veel scholen hebben de leerkrachten video's van zichzelf gemaakt voor de leerlingen. Bij Riccardo zijn school blijft het bij appjes van het huiswerk. Aurora hebben we verteld dat ze naar een andere school gaat (als deze ook niet sluit want dit Coronavirus is echt een heleboel aan het kapotmaken niet alleen mensenlevens) en ze lijkt gelukkig enthousiast!
Elena heeft leren lopen en waggelt steeds langer voor ze met haar mollige billetjes weer op de grond ploft. Ik had vandaag even een dipje. Omdat dit echt de laatste keer is en omdat het zo hard gaat. Een vreemd idee om de babytijd voor altijd af te sluiten. Ik weet zeker dat ik geen kinderen meer wil maar toch is dit even slikken.
1 Mei is Riccardo jarig en we hebben cadeautjes besteld. Die komen pas 5 Mei aan alles is nu zo langzaam. Ook heb ik schoenen voor Elena besteld en daar is de levertijd ook ellenlang vrees ik. Ze heeft veel grotere voeten dan Aurora dus haar schoentjes kan ik niet gebruiken en de andere schoenen die ik heb zijn te groot. Ze heeft maat 20 maar ze is 71 cm 'lang'.
Voor de zomervakantie staat alles op standby. We wachten nog even af of we kunnen gaan of niet. We hebben voor midden Augustus geboekt dus wie weet. We hoeven niet met het vliegtuig. Alles is dit jaar een groot vraagteken en een grote waas.