Een jaar geleden

Meer dan een jaar geleden begon het ellendige virus in Europa te circuleren. Ik weet nog dat Riccardo zijn schoolreis werd afgelast. En toen, de dag zelf kwam het bericht dat de scholen gingen sluiten. Zo, uit het niets. Wat een shock. De kinderen zijn 6 MAANDEN LANG niet naar school geweest. Maar we hebben tijdens de zomer even adem kunnen halen en zijn zelfs op vakantie geweest. In September dan eindelijk de scholen weer open. Maar er wordt veel gevraagd van onze kinderen. De hele dag mondkapjes op. Geen spullen van elkaar lenen. Ieder aan de eigen tafel eten. Speel en kletsmomenten zijn er nauwelijks. Helaas heeft dit flink ingehakt bij Riccardo. Hij is zichzelf niet meer. Hij heeft moeite met zijn woede te bedaren en is constant uit verveling zijn zussen aan het treiteren. Hij is erg fysiek dus gaan we zoveel mogelijk wandelen. Vorige week zijn we iedere dag naar de speeltuin geweest. Maar dat kan dus niet meer. Want ja, daar is dan die derde golf. Hele provincies (inclusief scholen) zijn weer dicht. Hopelijk blijft dit ons bespaard. Ik heb er verder vrede mee in de zin dat ik niet meer schrik. Maar de situatie is gewoon zo vermoeiend. Er is gewoon nog geen licht aan het eind van de tunnel en dat maakt de onzekerheid groot. Vaccins schieten ook voor geen meter op.
Het gaat met ons goed gelukkig. Riccardo heeft een goed rapport gehad we zijn erg trots hem. Het is elke dag een strijd met hem thuis, maar een hele opluchting dat het op school wel goed gaat. En dan heb ik het niet over de cijfers maar over het feit dat hij zich op school beter kan uiten. Zelf ben ik de sleutel aan het zoeken om het wat beter te maken tussen ons. Er zijn gelukkig ook veel goede momenten.
Aurora heeft het heel fijn op school en gaat rustig haar gangetje. Ze is een beetje aan het leren schrijven. Ze is erg onafhankelijk wat fijn is!
De kleine Elena die niet zo klein meer is, wordt in April alweer 2!! Met haar gaat het ook goed haar ontwikkeling gaat zo snel dat ik soms haar echte leeftijd vergeet. Ze telt tot 10, spreekt in zinnen, heeft al gevoel voor humor.. en ze is erg netjes. Als er kruimels liggen pakt ze ze op en gooit ze weg. De dop moet op de fles. Alles moet schoon. Maar met haar speelgoed mag ze wel troep maken haha. Daar komen heeeeel langzaam haar hoektanden uit. Ik ben bezig met haar leren zelf in slaap te vallen. We zitten nu in de fase dat ik haar niet meer wieg maar meteen in haar bedje leg, en ik er bij sta. Hopelijk gaat het goed, de zal tegen het eind van het jaar bij haar zus op de kamer gaan slapen en dan wil ik wel dat ze alleen in slaap valt.
Met mij gaat het goed. Ik ben zeer tevreden over de spiraal had het echt niet durven hopen. Naast wat kleine bijwerkingen (soms kleinde bloedingen, een wat opgezwelde buik en wat puisten) heeft het ook voordelen. Mijn borsten zijn ietsje groter en ik heb minder last van eisprong pijn. Eergisteren contorlen gehad en hij zit keurig op zijn plek en doet zijn werk al goed. Een baan voor mij zit er nog niet in, maar ik blijf hoop houden