Onze moeilijke eter

Het is al even geleden dat ik er bewust bij stil gestaan heb, maar wat gaan we vooruit! De staafmixer blijft nu echt volledig in de kast en de hoeveelheden worden steeds groter. Inmiddels worden er al halve plakjes banaan gegeten en een grote aardbei gaat nu in 8 stukjes in plaats van 20. Gisteren vroeg E. zelf om een aardbei net voor het avondeten en in de supermarkt kiest hij zelf fruit. Zijn bordje avondeten gaat steeds vaker leeg of bijna leeg, hoewel we nog altijd een kleinere portie aanbieden dan gemiddeld voor zijn leeftijd.
Ook qua allergieën zijn we lekker aan het uit proberen en steeds opnieuw wat aan het introduceren. Op zaterdag staat hij te juichen want dan gaan we wat lekkers halen. Op zondag is het dan wat extra smeren, maar er mag ook geleefd worden is ons motto. Hij kent het oorzaak/gevolg verband van 'jeuk-eten' en eczeem. Dus hij maakt soms een bewuste keuze voor zo ver dat op zijn leeftijd kan.
Soms denk ik: hij doet zo zijn best, kom op kilo's waar blijven jullie nou. Maar aan alle ouders die tobben: het komt goed, er komt echt een einde aan. Ooit..