Oh ja wij hebben ook zo'n regelneef. Waar hij dat toch vandaan heeft, haha. Mijn ouders zeiden vroeger over mij als peuter dat ik directrice van een bejaardenhuis of iets dergelijks zou worden
Ik zou me voorlopig niet teveel zorgen maken over hoe het zal zijn met vriendjes enzo. Vaak zie je dat kinderen helemaal anders zijn op school dan thuis. Als er toch problemen komen, kan ingegrepen worden. Nu balanceer je (volgens mij he) op het juiste punt.
Tegenwoordig is de maatschappij voor de extraverten en de leiders (helaas voor de vele anderen...). Maar dat betekent in jullie geval dat hij echt een kwaliteit heeft, sterk in zijn schoenen staat, weet wat hij wil. Het leven maakt ons al zo vaak een kopje kleiner, mooi dat hij dan daar wat "overschot" heeft om zo maar even te stellen. Jullie leiden hem precies wel de juiste kant op. Te is nooit goed, maar jullie zijn supergoed bezig.
Ik denk eerlijk gezegd dat het wel goed komt. Zoals ik lees geef jij een goed input. Je benoemt dingen die wel worden geaccepteerd en niet. Vooral blijven doen. Hij is het allemaal aan het leren, doet ook volwassen na. Maar je moet er op vertrouwen dat straks de basis gewoon goed is met fijne normen en waarden zoals jullie die meegeven. Dan komt de rest vanzelf. En hij zal ook heus nog wel eens ‘de deksel op z’n neus krijgen’ als hij straks naar school gaat en er andere/grotere kinderen zijn. Leert ie ook van.
Zou zo uit de mond van mijn dochter kunnen komen. Heerlijk. Mijn dochter zei laatst papa ik zou je bord maar leeg eten anders krijg je geen waterijsje vandaag. Ja ik durf mijn man dan niet aan te kijken want ik vind dat dus hilarisch als ze zoiets zegt.
Ik vind er niks brutaals aan? Snap overigens wel waarom je dat zou denken maar voor zijn leeftijd is dat superwijs en hij helpt je toch echt zo? Ik zou erom lachen en zijn zin herhalen haha
Het voorbeeld is ook toegestaan bij ons hoor, maar dat is wel het lastige. Bemoeizuchtige mensen en kinderen zijn soms heel fijn, en soms vreselijk irritant. Het heeft 2 kanten en tis wel een uitdaging om die grens aan te leren.
Ik herken het deels wel. Er zit iets in van zorgzaamheid en willen helpen, van regels en structuur herkennen en dat fijn vinden, en ook wel van 'ikke ikke' en zelf doen. Het regelen en delegeren doen mijn kinderen ook wel. Meestal vind ik het best positief, maar soms is het heel lastig. De oudste doet het vooral omdat hij graag wil dat iedereen meegaat in zijn spel en gedachtengang, wat best wat botsingen kan opleveren op sociaal gebied. De middelste omdat hij álles opneemt, elke prikkel voelt, iedereen in de gaten houdt en dingen niet los kan laten. Bij hem zit het hem in de weg, hij voelt zich overal verantwoordelijk voor. De jongste doet het vooral voor complimentjes, kijk eens hoe goed ik dit doe. En bij haar denk ik wel eens: wat wil je zelf? Ipv alleen hoe het heurt zeg maar. Het kan soms ook wel brutaal worden ja. Wij houden daarom wel in de gaten dat ze ook luisteren, niet de baas gaan spelen of dat ze te druk met regels enzo zijn. Maar ik zie ook echt het positieve hoor! Assertief zijn, regels kennen en kunnen volgen, willen helpen, uitproberen en oefenen hoe het allemaal werk sociaal gezien, allemaal mooie eigenschappen.
Ja zo herkenbaar allemaal! Dat is ook het lastige er aan. Zeker op sociaal gebied wil je het afremmen, maar het is ook regelmatig goed bedoeld. Het evenwicht is lastig maar wel belangrijk.
Als ik je laatste zin lees, zie ik dat niet als brutaal maar gewoon heel slim en wijs. Hij praat waarschijnlijk gewoon zoals jij tegen hem praat. Op die leeftijd bedoeld hij dit niet als brutaal maar als helpen.
Ik zie een combinatie van slim en zorgzaam.
Overzicht en planning vind ik niet van toepassing op je laatst genoemde quote. Ik vind het vooral erg brutaal en grenzeloos 😉
Hopelijk gaat hij wat goeds doen met zijn sterke kanten.
Hoezo erg brutaal? (Ik lees gewoon nog respect en een goede bedoeling, wilt graag helpen. Eerder beetje bijdehand.
Hij ziet wat er moet gebeuren, hij verdeelt de taken (zet zichzelf ook in) en vraagt om toestemming. Dus daarom vind ik dat wel goed. Zolang er sprake is van overleg..
Als hij het laatste woord wil hebben, geen nee accepteert of echt opdrachten uitdeelt op een bazige toon, bemoeit, zelf regels bedenkt.. dat vind ik brutaal. En dan leren we hem natuurlijk dat dat niet kan. Maar die grens is dus soms heel dun. En soms is dat gewoon lastig.
reacties (16)