Bevallingsverhaal





Eindelijk dan mijn bevallingsverhaal, S is inmiddels al bijna 5 maanden. Maar ik wil deze blogs bewaren voor later dus alsnog mijn verhaal. Ik zal van te voren waarschuwen, mensen die nog moeten bevallen en er tegen op zien, stop dan met lezen. Ik heb een hele zware bevalling gehad met complicaties, maar echt wat een ervaring....

08-02-212

In de nacht van dinsdag op woensdag werd ik om 03.27 wakker. Ik moest hoesten en bij ieder kuchje voelde ik warm water stromen. Ik schrok ervan, sprinten mijn bed uit en liep naar het toilet. Huh? zit in nu ff in mijn broek te plassen?? Ik geloofde dit niet en begon aan mijn kletsnatte onderbroek te ruiken (ja klinkt smerig maar geloof me dat doe je!) geen urine lucht....en mijn bed? Ik gauw naar het bed gelopen en daar aan het laken ruiken, nee ook geen urine toch? Ik manlief wakker gemaakt: Ruik eens, volgens mij zijn mijn vliezen gebroken! Manlief rook ook aan het natte plek en vond het ook niet naar urine ruiken. OoHH zeg ik, het gaat vandaag gebeuren! We worden papa en mama! Heb je al weeen? Nee, nog niet kan nog komen zeg ik. Ik ga eerst maar eens proberen te slapen, kan nog lang gaan duren.....spannend! En wat heb ik er een zin in!! Kan niet meer wachten.
We zijn weer samen in bed gaan liggen en hebben nog wat gedoezeld. Tot 07.00 uur, ik vond het mooi geweest, we zijn samen opgestaan hebben lekker ontbeten en manlief is alles klaar gaan zetten voor een thuisbevalling, wat dat is wat we graag wilden, thuis bevallen in ons eerste huis, ons eerste kindje ter wereld brengen. Om 08.00 heb ik zelf naar de verloskundige gebeld en het verhaal van de nacht verteld, ze zou tegen de middag eind van de ochtend langskomen. Ondertussen maar wat tv gekeken en gerelaxed meer konden we toch niet doen, en waar bleven die weeen nou?
11.00 uur, de bel ging, paula de verloskundige stond aan de deur. Onder een kopje koffie weer het verhaal gedaan en aan de hand van mijn verhaal concludeerde ze dat het waarschijnlijk vruchtwater is en ze wilde graag een inwendig onderzoek doen. Brrrr dacht ik nog, dat is genant! haha Nou ik klom mijn bed in, jawel ik moest erin klimmen! Daar sta je dan met je dikke buik en je 1.62 m en je goed gedrag mag je je bed inklimmen. Afijn even voelen en tegelijkertijd kweken.....Niet prettig! Mijn god en ik moet nog bevallen en vind dit al genant en onaangenaam! Mijn god wat nou als ik een windje moet laten? ooooo en mijn gedachten namen een klein loopje met me....wat nou als?? Mijn god zeg het zal je maar overkomen! Ondertussen vroeg de vk mijn op mijn hand te blazen zodat ze kon kijken of ik actief vruchtwater lekte.....Oh Oh...(geen wind, aub laat geen wind!!) whahaha tis maar waar je je mee bezig kan houden op zon moment. Afijn ik mocht me gaan aankleden en eenmaal beneden bespraken we de mogelijkheden. Aangezien ik geen actief vruchtwater lek, kunnen er twee mogelijkheden zijn. 1 ik heb vannacht wel degelijk in mijn broek geplast. 2 Ik heb een hoge vliesscheur, waar mijn verhaal toch wel erg sterk naar neigt. De Mogelijkheden: Het gaat vandaag doorzetten of we zouden vanmiddag herbeoordelen en even afwachten wat de dag gaat brengen. Nou laten we dat maar doen dan. Paula was weg, en ik kreeg eindelijk de mijn alles bekende rugweeen en zowaar meteen aardig frequent en regelmatig, aangezien het nog een lange dag kon gaan worden en ik al om 07.00 uur op was gestaan ben ik te bed gegaan. Ondertussen belde de vk naar manlief hoe het ervoor stond en enthousiast vermelde manlief het verhaal en ook de vk zag het positief in. Ze zou aan het einde van de middag terug komen. Helaas tegen drie uur had ik heen enkele wee meer of wat dan ook. Aan het einde van de middag stond paula weer aan de deur, even controleren en nee hoor ik zat nog steeds dicht. Tja en nu? Paula wist het ook niet zo goed en belde met de dienstdoede gyneacoloog, en aan de hand van mijn verhaal en als het vannacht niet zou gaan gebeuren mocht ik morgen vroeg rond 06.30 bellen naar de verloskamers als er een plekje was om ongeleid te worden! Oef dat klinkt spannend! Dat wil ik eigelijk helemaal niet! Ik wil thuis bevallen en snel ook! Maar goed helaas heb je niet alles in de hand. Paula na afscheid en duimde dat het toch zou doorzetten.......Maar nee geen weeen........totdat!!! Jawel manlief en ik keken gezellig wat dvd's totdat ik weer rugweeen kreeg, soms moest ik er eentje wegzuchten maar oke heel goed te doen. Even timen en jawel vrij frequent en regelmatig gedurende een uur. En helaas na dit uur namen ze weer af, en zijn wij enigzins teleurgesteld naar bed gegaan. Ik had op dat moment ook zoiets van oke, jammer maar helaas. We pakken de tas goed in, ik wil nergens op mis pakken in het ziekenhuis, we laten het mooi op ons afkomen en morgen, morgen worden we echt papa en mama! Ik bedoel hoe lang kan het nog duren? Ook enigzins gerustellend was dit idee, morgen kom je echt hoor kleine dikkop! Je moet! We zijn heerlijk tegen elkaar aan gekropen, wetende dat we ouders gaan worden en hebben geslapen als roosjes. Heerlijk!!

09-02-2012

06.30 de wekker ging, en vrolijk en opgewekt dat we waren! Jaaaaaaa wij gaan bevallen vandaag! Joepieeee ik heb er zin in!! Kom snel naar beneden en bellen, kijken als er een plekje is. Met een kloppend hart in mijn keel heb ik gebeld......Ik mocht me om 07.15 melden bij de verloskamers! Oef dat meen je! Jeeee tot zo! Enigzins vreemd een bakje muesli gegeten, laatste spullen ingepakt en door de vrieskou en bevroren auto zijn we naar het ziekenhuis gereden. het was pikkedonker, steenkoud en man o man wat vond ik het prachtig! Echt zoiets vergeet je nooit meer.
07.15 gemeld aan de balie, we werden zo opgehaald door de verpleegkundige. Grappig zei ik tegen manlief normaal ben ik dat! Nu ben ik ineens een patient! Haha omgedraaide wereld. En daar kwam ze de nachtdienst, gelukkig achteraf want wat was zij chagerijnig! Ik moest me maar snel omkleden en op bed gaan liggen. Oke...en wat moet ik aan dan?? Nou gewoon waar je in gaat bevallen snauwt ze! Oke? haha ik ga bevallen! Mooi ik trok een big shirt aan uit mijn tienerjaren (gewoon omdat ze ooooo zo lekker zitten maar ooooo zo fout en genant zijn.......donald duck! oepsss) Nou eenmaal aangekleed, nou zegt ze ga je nog in bed liggen? Oh, ik moet al in bed? Ja wel zo handig!! Oke dan doen we dat. Mooi zegt ze, komt zo de dagdienst een infuus prikken en dan kan het gaan beginnen! Oke, mooi.
En daar kwam de dagdienst, elle de verpleegkundige en wat een lieverd! Man wat ben ik blij met jou! Lekker vrolijk, eerlijk en recht voor zijn raap! Kijk daar houd ik van, hup CTG aan, infuusje prikken. Alles ging goed totdat ik vertelde waar ze het beste kon prikken, o zegt ze...je zit ook in het vak? Uhm ja....zoiets......beetje ongemakkelijk vind ik dat....Ik ben ook verpleegkundige....O leuk zegt ze! Jammer dat je dat nu al verteld, ik moet je nog prikken en vind het niet leuk om dan net bij jou te missen! Haha geeft niet! Het ijs is weer gebroken en het infuus zat meteen!
Mooi, weer een stapje verder, harde buiken waren ineens te zien, jahaa zomaar daar waren ze ineens! en de verloskundige zou rond 09.00 mij komen toucheren.....Mijn god alweer dacht ik!
nou ff wachten, kopje koffie erbij en de tijd weg kijken....mijn hemel wat spannend allemaal!
 
Nou daar was ze hoor de verloskundige, wat een geweldige vrouw vond ik dat. Ze was wel iets te recht voor dr raap, ook al houd ik daarvan, op de een of andere manier nu toch niet. Goed we gaan je toucheren en als je ontsluiting hebt kan ik je gel geven oke? Oke! Nou hup, ff wroeten en wriemelen.....Gel dr in! Zo zegt ze, 1 cm ontsluiting alleen staat je baarmoedermond nog helemaal, en die is nog ongeveer 4 cm dik, die moet eerst nog verweken.......Dus even afwachten! Toch ook wel enigzins teleurstellend, het is inmiddels donderdagochtend en mijn bevalling is al gaande sinds woensdagochtend (snacht) maar goed, gelukkig ben ik positief ingesteld en dacht ik hier op dat moment niet over na, ik was zooo blij, 1 cm!!! Whoehoee! 
En daar zit je dan, in je o zo charmante big shirt met donald duck...haren niet gedaan, geen make-up op...niet dat ik veel op heb, meestal alleen een oogpotloodje maar zelfs hier heb ik over nagedacht, zou anders alleen maar uitlopen. En dan ligt de kleine eindelijk op mijn buik en dan zie ik eruit als een oververmoeide panda-beer, nee bedankt :-)
Ik kom om 13.00 weer terug en dan kijken we hoe het er dan voor staat, zei de vk. Oke mooi, zie ik je dan. 
Manlief en ik kletsen maar wat, lazen wat en keken alweer de uren weg, en zo nu en dan kreeg ik een harde buik.....tja helaas nog geen zuchtje wee te bekennen. Harde buiken zijn heel goed te doen maar wel zichtbaar. 
13.00 Uur de verloskundige is terug en zoals afgesproken toucheerde ze mij en bracht opnieuw gel in. En vroeg ik heel nieuwschierig, Nog steeds 1 cm en 2 cm staande baarmoedermond! En geloof het of niet, opnieuw was ik super blij! Het werkt! Haha! Aangezien ik nog steeds aan het CTG lag en de hartslag dus ook constant hoorbaar was, hoorde de vk opeens een onregelmatige hartslag, ik luisterde mee en ineens hoorde ik het ook. Ze wilde meteen de kinderarts erbij halen, kon ze meteen overleggen wat het plan zou zijn na de geboorte. Niet veel later kregen we antwoord, direct na de geboorte zou onze kleine naar de couveuse moeten om daar aan de monitor te liggen, en omdat ik langdurig gebroken vliezen had, moest ze toch meteen naar de geboorte naar de kinderafdeling. Gelukkig was de uitslag van de kweken wel goed. De vk en de vpk liepen de kamer uit, en ik werd voor het eerst iets of wat verdrietig, mijn droom, mijn hele beeld over bevallen en de geboorte viel in duigen, ik zei tegen manlief, ik wilde thuis bevallen en lig in het ziekenhuis, ik wilde direct de baby gaan aanleggen om bv te geven wordt ze bij me weggehaald, en dan ben ik dadelijk eindelijk bevallen en dan zijn we uit elkaar, ben ik zowel en niet bij jou samen maar ook niet bij mijn kind! Wat een pech, maar wel voor een goed doel, wat moet dat moet dacht ik maar, we zullen zien. Mijn gevoel zegt dat haar onregelmatige hartslag niets is, ik voel het gewoon! Ik weet het zeker! We zullen zien! We hielden elkaar even vast en gingen weer over op de orde van de dag, bevallen!
Gedurende de komende uren alleen steeds pijnlijk wordende harde buiken gehad, en nog steeds goed te doen, inmiddels ook voor 17.00 verhuisd van kamer, met een raam dit keer. 
17.00 uur toucheertijd, 1 cm en een stug randje. 


(to be continued, kleine meid is wakker :wub)



543 x gelezen, 0

reacties (0)


  • wij-tweeen

    hahah het is net een spannend boek... maar uiteindelijk heb je het toch amar allemaal gedaan knappert xx

  • Purdy1987

    Spijtig... Net nu het spannend wordt :D

  • mijn schatjes

    ik ben benieuwd na het vervolg

  • dolly83

    haha... Zo herkenbaar je verhaal.... Ben benieuwd naar de rest van je ervaring.

  • daydream

    Haha ja je houdt de spanning er goed in