Angstig

Ben de laatste weken redelijk angstig niet hele dagen maar met vlagen, denk over dingen na waar ik normaal niet eens weet van had, rare dromen, angst met dingen om me heen voornamelijk grotere dingen zoals de storm, of iets met ons beide ge eurd of partner. Dus heb gelukkig niet in alles angst, ben ook echt geen angstig persoon van nature soms zelfs een tikkeltje te hard voormezelf 🤦‍♀️. .
Maar weet dat dit Allen te maken hebben met de zwangerschap en kan redelijk relativeren, maar is soms wel benauwd als je het nooit gehad hebt.
Bijvoorbeeld met de storm, we hebben 2 hele grote bomen voor de deur staan, oh wat als die om waaien 😯 ze gingen redelijk hard heen en weer.
Zei nog tegen me zelf, kom op dat gebeurd niet en ja als het wel gebeurd gebeurd het.
Heb vanacht letterlijk 10 keer wakker gelegen met die boom in me maag.
Was serieus als de dood dat die naar binnen zou komen er iets met mij of de kleine zou gebeuren, weet dat het een gevoel is maar durf letterlijk de auto niet in, terwijl ik normaal gewoon door weer en wind rijd echt nul angst.. Zeg letterlijk tegen me zelf er is niets aan de hand dit zijn je hormonen maar toch het gevoel blijft ☺️
Ben er een beetje beduusd van nooit verwacht dat ik deze angst zou kunnen voelen.
Iets met voorbereiden op het moederschap en verantwoordings gevoel, gelukkig heel normaal 😂

892 x gelezen, 1

reacties (23)


  • Troetelbeertje9

    Oh zo herkenbaar. Die hormonen ook... Heel bizar wat het met je doet. Ik heb de dromen niet meer, maar wel nog de angst dat een van ons overlijdt of er dat er iets gebeurd met een van ons twee of allebei!

  • Mamasgirls

    Ja heel bizar allemaal 😂.. Ja dat hebben mijn partner en ik idd beide ook wat als er iets met ons gebeurd. Mijn partner heeft een testament die hebben we aan laten passen en mijn ouders zullen de voogd worden indien die er niet zijn mijn oudste zus, ligt al vast dus dat kan ik redelijk los laten. Weet wel dat als ze er is er andere zorgen komen

  • Troetelbeertje9

    Goed geregeld!!

  • Latercera

    Ik ben niet angstig aangelegd, maar had wel een hele bizarre angst toen ik zwanger was van de oudste. Ik was op straat bang dat een passant de baby uit mijn buik zou gaan snijden. Het was altijd een hele korte gedachte, maar wel erg vreemd.

  • Mamasgirls

    Oh serieus lijkt me ook akelig, leuk hè die hormonen 😂😂 maar had voor geen goud willen missen

  • LiesP

    Heel herkenbaar, gaat op en af...ik heb sinds ik zwanger ben een panische angst om ergens ‘vast’ te komen zitten (in een lift die stilvalt ofzo🙄)...hormonen🤷🏼‍♀️ En uiteraard is het ook gewoon spannend wat allemaal staat te gebeuren...! Wat mij wel helpt zijn een aantal defusietechnieken uit ACT/werken met mindfulness: zo leer je de angstige gedachten zien als niet meer dan dat, gedachten/verhaaltjes die je brein bovenhaalt, en krijg je iets meer ruimte om er al dan niet aan ‘mee te doen’. Of je gaat erin mee en panikeert, of je ziet ze voor wat ze zijn en kan kiezen om je op

    Iets anders te focussen bv. Leuke site hierover is bv ‘act in actie’ 👍🏻

    Oh en wat ook belangrijk is: rust en recuperatie....dat je stresswekkertje kan terugtikken zeg maar, zoals een keukenwekkertje

  • Mamasgirls

    Heb act therapie dus kan veel toepassen, maar toch blijft er een angst aanwezig een begrijpelijke angst. Maar hoe bereid je je voor op iets wat je niet kent, dus dit word komende keer weer tijdens therapie besproken. Wat grappig ovirgens bijna niemand kent in mijn omgeving act therapie

  • LiesP

    Oh zo fijn dat je ermee vertrouwd bent! Inderdaad deels kan je het ook gewoon niet vatten, loop ikzelf ook tegenaan hoor - ‘laten zijn en ff iets anders doen’ helpt me vaak nog het beste.

    Zag onlangs in zo’n bevalprogramma een vroedvrouw met 30 jaar ervaring waaraan ze vroegen wat er nu veranderd was in al die jaren, en zij antwoordde erop ‘wij leerden in wiskunde altijd dat een vergelijking met meer dan 2 onbekenden niet op te lossen valt - en dat is exact wat een bevalling is. Vandaag proberen mensen veel meer alles te voorspellen en berekenen en controleren maar bij zo’n ‘primitief’ proces als een bevalling werkt het gewoon zo niet’

  • Mamasgirls

    Precies dat...

    Ja act helpt mij goed het er te laten zijn voorheen een eetstoornis gehad, en moest je de negatieve dingen positief maken. Nu juist het er te laten zijn, omarmen en kijken hoe kan je er mee om gaan en het een plekje geven. Zelf heb ik ook adhd dus altijd iets anders doen werkt bij mij niet altijd. Ik stopte vroeger alles weg en liet het er niet zijn dus dat is soms nog mijn valkuil 🤗

    Al moet ik zeggen dat ik angst niet gemakkelijk ken, nu wel wat meer door therapie, maar hoe angstig ik vanmorgen was is nu echt niets meer vam te merken, gelukkig met vlagen en niet dagelijks 🤗

  • Wonderful-life

    Ja, gek hè.... deels blijft het en deels gaat het weer over... moederschap het mooiste wat er is, en tegelijkertijd maakt het je ook kwetsbaar...

  • Mamasgirls

    Ja precies zoals je het zegt, voorbereiden op iets wat niet voor te bereiden is. Heb er zo veel zin in maar wel heel spannend, komt nu toch wel heel dicht bij🙈🥰

  • Elien_

    Heel herkenbaar en het is jammer genoeg niet meer weg gegaan, dochter is nu 3. Als ze ergens gaat logeren vb in schoolvakantie omdat wij moeten werken dan ben ik gewoon geen seconde gerust, altijd bang dat er iets zou gebeuren 🙈

  • Mamasgirls

    🙈 Bereid me maar alvast voor gehoord dat het idd over gaat in anderen zorgen. Als ik nu al denk aan haar weg brengen breekt me hart en ze is er nog geen eens 😂

  • Elien_

    Mooi toch zo een band! Je hebt inderdaad hele andere zorgen als ze er eenmaal zijn maar je hebt ook heel veel zelf in de hand wat het makkelijker maakt

  • Happylife87

    Heel herkenbaar, had ik ook tijdens zwangerschap. En erge is... het is alleen maar erger geworden sinds zoonlief er is

    Veel te bang dat er iets met hem gebeurd. Of met mijn man of mij.

    Zo bizar.... maar hoor het vaker om mij heen...

    Maar kleine tip, als het echt je leven wel helemaal gaat beheersen, trek op tijd aan de bel!

  • Mamasgirls

    Oh nee dat doet het gelukkig niet deze angst in deze mate echt sinds vanacht. Kan gelukkig relativeren en zien als voorbereiding op en ben gelukkig niet op alles angstig. Gelukkig niet om alles angst maar bereid me voor als ze er is, geen idee hoe maar toch 😂

  • Ashleyjessy

    Naja heel onrealistisch is het niet, maar ja het word wel versterkt door je hormonen.

  • Mamasgirls

    Ja voor mij voelt het soms nog onnatuurlijk ben totaal geen angstig persoon of bomen op de weg zien, 😝 maar is een goed teken zo zie ik het maar 😏

  • Celian

    Heel herkenbaar. Ik heb het nu vooral als ik bij iemand anders in de auto zit. Niemand rijd voor mijn gevoel veilig genoeg en ik heb continu 1 hand op m’n buik om mijzelf gerust te stellen. Wat al gezegd wordt, hormonen en verantwoordelijkheidsgevoel. Wel heel lastig soms!

  • Mamasgirls

    Ja dat herken ik ook wel maar dan meer als iemand ineens een manoeuvre uit haalt lijkt Die ineens 10 x zo heftig 😂

  • bloempies

    zo herkenbaar! Alleen dan met iets andere dingen.🙈 Komt door de hormonen en omdat je een verantwoordelijkheidsgevoel nu al hebt voor de kleine in je buik!

  • Mamasgirls

    Oh heb dit ook met andere dingen hoor alleen merk dat bij dit soort dingen ik het toch makkelijker voel 😂😂😂

    Ja zo zie ik het ook ben dan weer angstig voor wat gaat komen als ze er is, hoor nu al om me heen en erken het ook dat ik waars beschermend zal zijn 🤦‍♀️ maar moet er stiekem wel om lachen 😂