Komt dit ooit goed!

Waar te beginnen mijn partner en ik heb weinig tot geen intimiteit en als het dan al is dan is het niet van harte (mijn kant).
Ik mis het niet, heb er geen zin in en vind het ook niet erg dat ik het niet mis, kan nog net niet zeggen dat ik van het idee en sex al gewoon walg. Soms denk ik zal ik toenadering zoeken en dan komt er soort gevoel van schaamte en tevens ook belgh gevoel. In het traject was het al minder, tijdens zwangerschap door extreme bekken instabiliteit al helemaal niet en na de bevalling niet hersteld (dochter is 2). Mijn partner en ik communiceren hier transparant in, hij weet waar ik tegen aan loop, hebben al paar keer afspraken gemaakt waar we ons samen prettig bij voelen maar helaas niets heeft geleid tot doorbraak. Zoals gewoon samen knuffelen of tv kijken of iets wat voor heen heel normaal was, alleen door dat hij een man is en al snel iets anders wil, wil ik hem niet steeds afwijzen dus ga ik het uit de weg, ook besproken en hij houdt er goed rekening mee maar toch 🥺
Doe volgens hem wel te weinig moeite en dit klopt ga het ook uit de weg daarbij een kleine kanttekening wat mee speelt. Ik je lichamelijke ongemakken waardoor eind vd dag ik op ben en me rug volledig kapot is. Daarbij slaapt mijn dochter sinds kort gelukkig beter maar voor heen met gemak 4/8 keer wakker en bij tandjes, ziek of iets nog vaker.
Dus mijn nacht rust is niet wat moet zijn ook geef ik nog BV en ben thuis mama dus al deze factoren maken het niet echt van je of het. Als ik dan al een beetje eigentijd heb hoef ik geen polonaise aan me lijf maar doe hem zeker te kort I know. Vroeger kon ik sporten 6dgn per week, huishouden en werken/studeren en nu gewoon ellende. Heb al heel wat therapie gehad voor lichamelijk aspect en mijn kwaliteit van leven en wordt door alles zo beïnvloed en kan ook niet echt genieten van alles.
Nu vroeg ik me af Zijn er mensen die dit ook hebben en hoe deden jullie dit of ben ik de enige 🙂

Ja ik hou nog van hem heel veel voor de mensen die dat gaan vragen 😉 op dit vlak doen we elkaar enorm te kort en het is toch een onderdeel van.

2665 x gelezen, 0

In Overig

reacties (33)


  • MNAZ

    Thuisblijfmoeder is niet de oorzaak volgens mij...Je moet echt tijd voor elkaar maken door alleen met zijn 2tjes weg te gaan,privesauna te pakken of uiteten.Daarnaast moet je de kansen grijpen wanneer je wel energie hebt (in de ochtend,weekend en/of als je dochtertje een dutje doet.De routine doorbreken en niet dit zo laten,want het gaat niet vanzelf goedkomen.

    Dit is toch wel een essentiële aspect in een huwelijk/relatie vind ik.

  • Mamavanbijnazes

    Heel herkenbaar. Bij mij was het probleem dat ik geen eigen tijd had en niet eens de tijd had om aan mezelf te denken, laat staan aan een ander.

  • Mamasgirls

    Ja speelt hier ook een grote rol zo fijn al die herkenning voelde mij bijna apart ☺️ Hoe is het goed gekomen ?

  • Jjma

    Vaste tijd en vast moment en gewoon zin maken was onze oplossing. Beginnen met een massage of samen douchen. Had ik altijd zin? Nee, zeker niet! Maar ik wilde dat mijn man evengoed kreeg waar hij behoefte aan had want hij heeft er behoefte aan. De ene keer uitgebreid en de andere keer wat sneller afwerken. Misschien weet je een manier hoe hij snel klaarkomt waardoor je dat dan kan toepassen.

    Je geeft aan dat je alles gelijk doordenkt naar seks en het daarom maar laat. Dat klinkt bijna als een fobie. Wat maakt het dat het voor jou zo'n groot iets is geworden? Gewoon knuffelen of een goede kus hoeft niet door te gaan richting seks en wie weet als dat wel zo is, wat is daar erg aan. Kan je man je dan in geen enkel opzicht meer opgewonden krijgen? Vind het voor je man wel sneu. Je merkt zelf ook dat er werk aan de winkel is. Ik heb de neiging om te zeggen, kom op! Je ervoor zetten, het word vanzelf weer leuk.

  • Mamasgirls

    Dit is er ingeslopen door het fertiliteit traject, miskraam, zwangerschap en bevalling en nu gewoon weg geen behoefte meer. Waar ik voorheen een man zag en kon denken zo die is knap of iets verder romantiseren of als iemand maar je keek toch leuk. Nu dat alles is er niet meer, dus niet specifiek mijn man maar met alles is het zo zeg maar. Ja en die zin maken is zon opgave voor anderen, gewoon doen alleen doe niets anders en anders gedaan dan doen omdat het moet en om er vanaf te zijn. Als we zoenen of knuffelen ik wordt daar niet opgewonden van hij wel oftewel ik weet het en voel het en moet hem afwijzen. Of zeggen wil alleen knuffelen en je ziet te teleurstelling in zijn ogen en soms doe ik hand en mond werk, liever is sneller en gemakkelijk. Vroeger als je zoende dan ging alles van zelf maar nu is het meteen zo zwaar beladen en wordt ik ongemakkelijk (don’t know) Mis ook echt geen genot bij mezelf liever dan bij hem dan bij mij. En dat er werk aan de winkel is zeker daarom jullie advies gevraagd 🙃 mijn eigen input was me zelf beetje hervinden en samen weer wat onder nemen en vanuit daar staps gewijs elkaar te vinden.

  • Jjma

    Ik zou dan misschien hulp zoeken bij wen sexsuoloog( hoe je dat ook schrijft) sterkte!

  • Jjma

    Ik zou dan misschien hulp zoeken bij wen sexsuoloog( hoe je dat ook schrijft) sterkte!

  • Nora9

    Hier is de zin er wel, maar vaak niet de kracht(gebroken nachten). We zijn beide blij als we het eens per maand op kunnen brengen. Maar dan is het ook wel gewoon echt fijn.

    Wat ik wel weet van mezelf is hoe langer ik het niet heb, hoe minder de behoefte en hoe minder makkelijk ik aanstalte maak om hem te verleiden. Hoe vaker je elkaar aanraakt hoe makkelijker het wordt.

    Kan je voor jezelf na gaan waar je zin van krijgt of waar je dat voorheen van kreeg? In de ochtend seks wanneer je nog energie hebt i.p.v. in de avond. Eerst met je zelf wat onderzoeken? Kijken of je daar weer wat drive van krijgt? Iets moois aandoen zodat e jezelf weer echt aantrekkelijk voelt i.p.v. mama? Liv een nachtje bij iemand anders en lekker samen uit eten gaan en wel zien wat er dan gebeurt? Het zijn maar zo wat ideeën wat er bij me op komt. Misschien als je het weer eens op een leuke manier ervaart er vaker wat kan gebeuren. Hou je van een massage? Misschien kan hij je masseren en er een erotische draai aan geven?

    Knuffelen is al het begin. Jullie communiceren er blijkbaar duidelijk over. Deze dingen zijn al heel belangrijk.

    Ik zou er geen druk op leggen dat het moet. Al zetten wij ons soms wel even over die slaap heen en dan is het toch wel weer fijn. Maar moeten doen er echt niet. Als de zin er niet is moet je zeker geen seks hebben.

    Hopelijk komen jullie samen tot een situatie waar jullie beide goed in voelen.

  • Lindaaaaaaaa

    Slaapt je dochter niet goed?

  • JustAMom

    Bij mij is het weg en ik verwacht niet dat het ooit terugkomt. Misschien is mijn relatie ook gewoon niet goed, maar ik zou ook niet moeten denken aan seks met een andere man. Ik gruwel van beelden die met seks te maken hebben, en wil geen polonaise aan mijn lijf.

    Zo te lezen ben ik wel een uitzondering en komt het bij velen toch weer terug.

  • Mamasgirls

    Jeetje hopelijk hier wel ook terug komend en houdt het maar op een hoop factoren die der bij komen kijken. Hoe lossen jij en je kan dit op als ik vragen mag?

  • Momtobe2021

    Ik ben ook huismama en voor mij hoeft het eigenlijk ook allemaal niet. Soms sla ik een week over maar meestal probeer ik elk weekend het toch even te doen. Vaak is de reden dat ik niet wil ook vermoeidheid maar wij gaan dan meestal al vroeg naar bed en kijken we tv ofz en dan bouwen we het langzaam op en dan krijg ik terwijl we bezig zijn toch vaak wel zin..

  • Mamasgirls

    Ja als je eenmaal bezig bent is het fijn maar genieten niet echt ben blij als het er dan op zit en hij heeft enorm genoten en dan denk maar ik helemaal niet 😌

  • Yune

    Hier ook op een laag pitje, we knuffelen wel vaak voordat we gaan slapen zonder verdere actie. We hebben tijdens de zwangerschap maar een paar keer kunnen vrijen, hij boven gaat prima, hij achter doet zeer, dus we moeten goed oppassen daar mee.

    Ik heb soms idd net als jou het gevoel dat ik hem niet genoeg tegemoed komt, maar hij begrijpt goed dat het lijf soms niet meewerkt.

    Toch in jouw situatie zou ik toch ruimte maken om uitgebreid intiem te zijn zonder bijbedoelingen, dus knuffelen, strelen, kussen, ook al is t in het voorbijgaan op de dag, momentjes van blijk dat je elkaar lief vind, momentjes weg als je kleine straks van de borst is. Maak er samen een begin mee. Dan kan je altijd later besluiten mss hulp te zoeken erbij :)

  • Mamasgirls

    Herkenning zo fijn ☺️ Ja het is niet altijd even fijn omdat het laatste wat ik wil is hem kwetsten 😌

  • Yune

    Misschien kan het al helpen om zelf ook uit te zoeken wat je fijn vind bij jezelf. Dus jezelf liefhebben, en beginnen met lichte intieme handelingen, en vanuit daar uitzoeken waar jij je fijn en opgewonden bij voelt. Dat kan door eventueel een sensuele film, of een (sexy) podcast luisteren, eventueel al een klein speeltje uitzoeken waarmee je kan experimenteren. Soms kan dat een kickstart zijn in het terug ontwikkelen van je drive.

  • Mamasgirls

    Speeltjes hebben we op zich genoeg en het zelf bevredigingen nooit gedaan, zie daar het nut niet van in. Ik wordt van sensuele filmpjes of iets waar ik vroeger een kriebel had gekregen nu niet net als of ik letterlijk uit sta. Mijn eerste stap was mezelf weer te vinden ik als persoon daar hoop ik wat uit te behalen, er is ook nog een ik naast mama en vrouw van

  • Jvb

    Met 3 kinderen via IVF in 3 jaar tijd, heeft ons seksleven ook te lijden gehad. Ik was constant zwanger aan het raken met hormonen, zwanger, aan het ontzwangeren of weer aan de pil. Daarnaast vond ik moeder zijn heerlijk, maar ook heel groot, alsof ik alleen maar moeder was nog. Ik vond het lastig ook nog vrouw/geliefde of iets anders te zijn, die kinderen gingen bij alles voor en mijn hoofd zat steeds bij hen. Ik heb toen ook een tijd fulltime thuis gezeten, dat versterkte dat alleen maar. Ik kon maar moeilijk ruimte geven aan de rest van mij. De hormonen en dat me alleen nog moeder voelen, hadden samen mijn libido echt om zeep geholpen.

    Hier hielp veel praten en inderdaad kleine dingen als een kus bij het wegggaan of knuffelen zonder de volgende stap. Maar zeker ook zin maken. Als je het al zo lang niet doet, wordt de drempel steeds hoger en wordt de zin niet aangewakkerd. Andersom werkt dat dus ook, als je het wel doet wakkert dat dingen aan. En wat ook goed deed was echt tijd voor elkaar maken en over andere dingen praten dan de kinderen. Oppas regelen en samen een avondje doorzakken en weer eens lekker lachen samen was ook wel een doorbraak, toen voelde we die spark weer, van voor de kinderen.

    Seks op andere momenten dan gewend hielp ook, niet perse in de avond in bed, want dan was ik altijd doodop en zat ik er al een paar uur tegenaan te hikken omdat ik dacht: dan komt het.

    Weer parttime gaan werken deed ook goed. Voelde echt als een verademing. Weer iets meer dan alleen mama zijn, iets nieuws om over te praten, sociale contacten, uitdaging, etc. Ik kreeg daar nieuwe energie van en het haalde me uit die 100% moeder modus.

    En hier vinden vaste genoeg vrouwen iets van, maar zou je niet overwegen te stoppen met borstvoeding? Twee jaar voeden is heel lang en mooi. Maar je bent nog altijd heel erg in dienst van je kind, zowel praktisch als fysiek. En bij mij werkte dat ook mentaal door. Ik vond zelf tijdens borstvoeding niet prettig als mijn man er aan zat, dan had ik constant flashes van de baby 🙈 En je kunt dan wellicht ook de nachten aanpakken. Met twee jaar lang doorwaakte nachten is het niet gek dat je er doorheen zit, jullie hebben allemaal gewoon slaap nodig.

  • Mamasgirls

    Lief je berichtje en fijn te lezen!

    Werken is financieel niet nodig en lichamelijk is het iets wat me niet lukt door mijn rug.. ze gaat wel 2 halve dagen naar de opvang en 1 dag naar mijn moeder dus heb dan tijd voor mezelf.

    Ja wat je zegt ik ben mama, partner van maar dan houdt het wel op. Hoeveel begrip mijn partner ook heeft het is en blijft een bespreek puntje. Sex welke tijdstip moet er niet aan denken ook opgewonden wordt ik niet snel mits we even bezig zijn. Ben altijd bezig met mijn dochter in achterhoofd.

    Voor mij na 3,7 jaar traject en miskraam is BV mij gegeven en wellicht is ze ook de laatste dus wil dit om deze reden zeker niet opgegeven. Gelukkig gaan de nachten nu stukken beter maar goed dan ben ik niet ineens bij geslapen 🤣.

    Ja we hebben nu 1 keer per 2 weken iets samen ondernemen. Hopelijk brengt het ons meer bij elkaar 😍

  • Jvb

    Het is heel mooi dat je er zo voor je kind bent, en toch is het niet goed dat je 24/7 alleen maar moeder bent en je kind constant in je achterhoofd hebt. Dat wat meer loslaten is echt heel gezond. Een dagje weg kunnen zonder de hele tijd aan haar te denken, of simpelweg als ze slaapt even niet met haar bezig zijn en aandacht voor iets of iemand anders hebben, is heel normaal en ook nodig om jezelf te kunnen zijn. Als het een beetje lijkt op mijn ervaring, denk dat daarin best een deel van het probleem zit. Je bent moeder geworden, je hart is gegroeid en heeft zich gevuld met liefde voor haar. En het is heerlijk, je hebt je er in gestort en je kindje vraagt, en ook al is het fijn, het is ook overweldigend en maakt andere zaken minder belangrijk, verdringt ze soms. Maar door die enorme nieuwe kamer in je hart, zitten de andere deurtjes nu dicht. Je bent ook een geliefde, partner, (beste) vriendin, dochter, zus, vrouw, alles wat je was voor je moeder was zit er nog in. Alleen zitten de deurtjes dicht. Je moet een weg vinden waarop de andere deurtjes ook af en toe open kunnen. Hoe je dat doet is heel persoonlijk. Voor mij zat dat in bovenstaande tips, maar voor jou kunnen hele andere dingen werken. Ik las in je reacties ook over therapie, is dit iets wat je daar kunt oppakken, of dat al doet?

  • LiefsTess

    Heel erg herkenbaar! Ik heb er zelf meer behoefte aan dan mijn vriend.. Sterker nog.. mijn vriend toont bijna nooit initiatief. Ik had er vooral in het begin heel erg veel last van, ik voelde me niet aantrekkelijk door zijn lage libido. Bij vorige relaties was seks nooit een issue en daar denk ik stiekem best vaak terug aan die momenten. Ik mis dat wel echt maar weet ook dat iedereen anders is en niemand perfect, ik ook niet.

    Ik vraag wel regelmatig aan hem hoe hij ons seksleven zou beoordelen, hij geeft dan aan dat het beter kan alleen komt dat dus nooit van hem af. Hij wijst me ook regelmatig af en dan doe je vanzelf wel een stapje terug. Hij heeft veel last van stress door zijn verantwoordelijkheden op het werk en is ook altijd moe dus dat is naast een laag libido echt de boosdoener. Daarnaast heeft zijn voorkeur de ochtend en ik vind het in de avond fijner na een leuke dag of avond. Zoals je leest.. weinig spontaniteit.

    Ik hou wel echt zielsveel van hem en zal hierdoor de relatie niet verbreken, we hebben zoveel lol samen en hij is echt mijn maatje alleen is er nog steeds op dat vlak werk aan de winkel.

    We lopen nu in het ziekenhuis en heel eerlijk.. ik denk dat ik allang al zwanger was geweest als hij actiever zou zijn in bed. Zowel bij hem als bij mij is niks gevonden wat een zwangerschap in de weg kan staan. Hopelijk gaat onze droom snel werkelijkheid worden want soms wordt ik echt verdrietig door al die aankondigingen om ons heen en de moeite die ik heb gedaan om hem wat actiever te laten worden.

    Ik hoop dat het bij jullie ook snel beter zal gaan, dikke

  • Mamasgirls

    Fijn te lezen de andere kant! Vraag het hem ook wat het met hem doet want die afwijzing is niet fijn, en weet ook wat het met je kan doen. We houden het wel bespreekbaar maar goed moet wel meer gebeuren dan dat. En je denkt dan acht gewoon zin maken maar dat is zo’n drempel.

    Het traject is zwaar ik hoop dat jullie snel samen jullie eigen wondertje krijgen. Houdt hoop 🥰

  • Vlindermoeder

    Helpt het ook het om zin te maken? Ik heb een tijd niet lekker in mijn vel gezeten, maar probeerde toch seks te hebben. Daar genoot ik dan uiteindelijk wel van en mijn libido kwam weer voor een groot deel terug. Is het voor jou nog een optie om 's ochtends seks te hebben?

    Een optie om eens een dag en nacht samen te plannen? Dochter uit logeren en jullie leuke dingen doen. Heb je dan seks, dan is het leuk, maar de intimiteit op zo'n dag is ook belangrijk. Even alle aandacht voor elkaar.

  • Mamasgirls

    Het gaat echt met moeite vind het een romp slomp wetende dat ik vervolgens, eigen tijd in lever en om een nacht tegemoet te gaan met vaak wakker worden, dan is mij zin nog verder weg.

    Ja we hebben nu 1x per 2 weken dat we iets gaan doen samen hopelijk brengt dat ons dichter bij elkaar. Het uitslapen dat lukt mij niet, vind dat heel lastig en daarbij het idee dat ze daar dan ook zo is ben ik er liever zelf bij. Maar zijn nog genoeg opties die kunnen helpen dus dit is er voor nu geen 😂

  • Vlindermoeder

    Zodra het jou gaat lukken minder in je hoofd te zijn en meer bij je partner, dan komt je libido echt wel weer terug. Je ziet nu, heel logisch, vooral beren op de weg. Dan zou ik ook geen zin hebben. Verwen je je partner wel eens? Dat is toch ook al heel intiem? Geef elkaar eens een massage of zoen alleen maar met elkaar. Ga lekker samen douchen. Dat soort dingen. En, hier ben je het vast niet mee eens, leer je dochter een beetje los te laten.

  • Mamasgirls

    Ja douche wel eens samen alleen ik link overal sex aan. Het zit echt bij mij waar ik iets mee moet maar hoe is even zoeken. Alleen bij hem is er altijd wel de zin en bij mij wat ik ook doe vaker niet dan wel.

    Mbt loslaten klopt hoor, maar het uitslapen vind ik geen noodzaak en als iemand zo vaak per nacht er uit moet wil ik iemand ook niet belasten. En er zijn als goed is genoeg tussen stapjes

  • Momoftwokids

    Tip die ik kreeg: ga samen douchen of elkaar masseren en maak daarbij de afspraak dat het niet op sex uit mag draaien.

  • Mamsievan3

    Herkenbaar hoor wat intimiteit betreft… nu wij uit gefokt zijn gaat het beter hhaha. Maar eerste jaren na 1 en 2 stond t ook op lager potje. Jongste is nu 2,5 en andere 6,5 en 8.. komt vanzelf wel weer. En eerlijk, mensen die zeggen we doen t elke dag vind ik wat overdreven

    Als jullie er beiden ok mee zijn is t prima toch. Je moet er wel voor waken dat hij het niet elders gaat opzoeken.

  • Mamsievan3

    Herkenbaar hoor wat intimiteit betreft… nu wij uit gefokt zijn gaat het beter hhaha. Maar eerste jaren na 1 en 2 stond t ook op lager potje. Jongste is nu 2,5 en andere 6,5 en 8.. komt vanzelf wel weer. En eerlijk, mensen die zeggen we doen t elke dag vind ik wat overdreven

    Als jullie er beiden ok mee zijn is t prima toch. Je moet er wel voor waken dat hij het niet elders gaat opzoeken.

  • Mamasgirls

    Oh gelukkig hoe kwam het weer goed? Ja als dat zo is is het zo ben daar hard in door verleden aantal keer me neus daar mee gestoten met exen zeg maar. Zeg altijd als je respect hebt zeg je we gaan ieder een eigen weg en wat je dan doet is aan jou.