Hoe nu verder

Hoe gaat het nu na de miskraam, de dag 6-10 was enorm dubbel. Verjaardag van man lief tevens de uitgerekende datum (06-10-2919) van ons eerste ster kindje. Tevens hebben we op deze dag tijdens een etentje het nieuws aangekondigd aan de fam om vervolgens thuis te komen en bloedend op de wc te zitten. Vrijdag 7-10 controle ziekenhuis en ben ik schoon verklaard wat een enorme opluchting was. Nu moet ik zeggen dat het eigenlijk best goed gaat, de ene dag beter dan de ander. Merk wel door dat je nu een kindje rond hebt lopen de tijd om te verwerken pas op de plaatst maakt. Het ene moment ga je gewoon door en voel je je oké, om vervolgens compleet overvallen te worden met een emmer emoties.
Bij de eerste miskraam was er zo veel verdriet van oneerlijkheid, ook het met legen handen staan en opnieuw het traject in, dat stukje heb ik nu gelukkig niet.
We hebben besloten wel voor een tweede te gaan gezien mijn wensen vanaf het moment dat ik die positieve test had, wist ja dit is wel wat ik wil. Terwijl de dag voor de positieve test ik echt nog nu geen tweede wilde (angst).
Kan nu ook beredeneren dat omdat ik natuurlijk zwanger ben geraakt biologische gezien mijn lichaam van begin tot aan het eind alles bewandeld heeft. Vorige week vrijdag in het ziekenhuis geweest en was schoon en het bloeden en stolsels heeft 7 dagen geduurd.

Ben voor het eerst in mijn leven ovulatie testen aan het doen, om weer beetje vertrouwen te krijgen in mijn lichaam en soort hou vast vraag me niet waarom. Het voelt iig nog heel natuurlijk, geen dwang of moet zelfs vandaag vergeten door alle hectiek.
Besloten het zelf te proberen geen idee hoelang en als dat niet wil lukken de 2 cryos terug te laten plaatsen, in 2 cyclussen dus maar wel in mijn eigen cyclus iets wat ik nu echt heeeeeeeel graag wil doen. Al die jaren kunstmatig omdat ik geen keus had en nu heb ik die dus neem ik met beide handen aan.
Iom onze arts op eigen verzoek na die twee pogingen mogen we nog 2/3 iui proberen en als dat niet lukt dan over op een punctie. Ze stond versteld dat ik zo graag het in eigen cyclus wilde en koos voor iui Ipv punctie. Ik legde ook uit dat ik haar niet uit kon leggen wat het met mij doet nu ik wel een eigen cyclus heb, voelt als een hele overwinning.
Ik heb er echt mega veel zin in en vertrouwen, ja ik weet zeker dat ik zwanger zal raken en dat het 9 maanden warm in mijn buik zal zitten, maar vertrouwen in mijn lichaam heb ik ergens weer niet en ook weer wel omdat ik toch voor de opties kies dat me lichaam het zelf kan en mag doen.

Anyway voelt een beetje dubbel zeg maar 😀
Omdat de vorige zwangerschap ongepland en onverwacht is reken ik die niet mee als zijnde een poging. Maar nu komende maand wel, dat betekend officeel ronde 1, zo spannend hopelijk mag er snel weer een wonder gebeuren.
Only time Will tell 💓