Na wikken en wegen dan toch

Onze meiden doen het zo goed samen echt twee lieve zusjes, ze zijn zo gek op elkaar ben enorm gezegend met twee mooie meiden als zij.
L is in april 4j geworden en M afgelopen juli alweer 1j, waar mijn man heel graag 3/4 kinderen wil heb ik gezegd vind het goed zo. De wens voor een 3e bleef vanuit zijn kant komen hoe groot zijn wens was, maar respecteerde mijn keuze jammer maar hij vond dat ik de beslissing moest maken.
Ergens wist ik zeker ik wil geen derde, en dan voornamelijk praktische zaken maar had ik bij de 1 ook, eigenlijk het zelfde. Heb mezelf zeker een half jaar de kans gegeven te bedenken wat wil ik nu want wordt volgend jaar al weer 38 dus moest wel een beslissing maken, definitief nee of toch er voor gaan. Want voor mij was moeder worden altijd al de vraag of dat ging lukken, dus 2 of meer kinderen was niet eens aan de orde of iig niet iets waar ik een uitgesproken mening over had.

Laatst een gesprek met een vriendin gehad en ze zei ook ik hoor geen overtuigende nee en ze toch veel ja in mijn verhaal hoorde. Heb zelf een lijstje gemaakt en daaruit komt inderdaad de praktische dingen en angsten mbt de andere twee te kort doen etc maar dat had ik bij de eerste ook en dat gevoel is alles behalve uitkomen zeg maar.
Nu besloten het een half jaar de kans te geven, en moet zeggen het kriebelt dus dat is zeker in mijn ogen een teken goed. We gaan zien of het ons gegund is of niet, plus of het nu weer lukt natuurlijk.
Waar de eerste dochter 3,7j geduurd heeft was mijn tweede dochter cadeautje van de natuur 🥰. Enige waar ik echt tegen op zie is weer een eventuele miskraam (herhaaldelijk gehad), ook de size van de baby 😂 1e 3680gr en 2e 4440gr maak grote baby's 😂 en die angsten tot aan de echo maar goed dat overleven we wel maar is niet dat ik dat als zo fijn ervaren heb.

We gaan het zien en wie weet wat 2025 ons brengt.