Trauma van bevalling van 2 jaar terug.

Na lang nagedacht te hebben , wil ik graag mijn verhaal doen .
En of er meerdere moeders zijn met een trauma na een bevalling.

Ik heb 3 dochters waarvan eerste 2 natuurlijk en de 3de via een inleiding.

Eerste bevalling was natuurlijk en duurde totaal 51 uur maar was goed te doen
De 2de bevalling was ook natuurlijk en duurde ook heel lang totaal 38 uur maar ook redelijk goed te doen en positieve kijk erop.

3de bevalling werd ik ingeleid ivm hele zware zwangerschap en maand lang heftige voorweeën gehad te hebben.
Zou met 38 weken ingeleid worden maar werd uiteindelijk pas bij 40 weken omdat het te druk was .

Ingeleid met een ballon wat best pijnlijk was ivm nare ervaringen uit het verleden .
Volgende dag 4 cm en vliezen werd gebroken . Om 08.00 aan weeën opwekkers gezet met afspraak mocht het te pijnlijk worden dat ik een ruggenprik zou krijgen.
Bij de eerste 2 bevallingen geen pijnbestrijding gehad ,maar omdat ik al een maand voorweeën had en best op van op was en verwachtte deze keer ook een lange bevalling .

Om 09.00 ging het los met weeën nadat het 2 x verhoogd was met weeën opwekkers.
Kreeg weeenstorm in me buik rug en boven benen, het hele pakket hihi.

Heb een hoge pijngrens maar dit was gewoon niet te houden weeën kwamen achter elkaar .
Om 10.00 vroeg ik om ruggenprik wat afgesproken was dat II die zou krijgen mocht ik het willen.

Hier werd dus geen gehoor aan gegeven aangezien ik al 2 bevallingen had gehad en het nog beter een uurtje kon aankijken.
Heb gejankt om ruggenprik maar kreeg het niet .

Uiteindelijk kreeg ik een morfine pompje wat totaal niet werkte .
Toen kwam er een dienst wisseling en de volgende die kwam schrok van hoe ik eruit zag en kapot ging van de pijn. Ze ging gelijk kijken hoever ik was qua ontsluiting toen was het al 11.00 en zat ik op 7 cm.

Dus te laat voor ruggenprik omdat het nu heel snel kon gaan zei ze.
Vanaf 11.30 was het niet meer te doen en kreeg ik zelfs een waarschuwing dat ik me eigen moest proberen in te houden met me geschreeuw vanwege andere bevallingen op de afdeling .

Ik gaf aan dat ik niet meer tegen d'r weeën kon in me rug en benen en dat ik meer pijnstilling wou hebben .

Dit kon niet zeiden ze . Zelfs me man werd boos en zei dat dit niet normaal is dat ik geen ruggenprik kreeg wat van te voren afgesproken was.hij moest zich indimmen zeiden ze anders zou die weg gestuurd worden want hij was al een aantal keer boos geworden dat ze me geen ruggenprik gaven wat wel afgesproken was .

Vanaf 11.50 begon ik paniek aanvallen te krijgen totaal 7 paniek aanvallen gehad wat ik nog nooit heb gehad.

Uiteindelijk om 15.20 mocht ik beginnen met persen maar was helemaal op en had geen kracht meer en de weeën stopten maar niet .
Tijdens het persen werd geschreeuwd na me dat ik moest stoppen met schreeuwen en huilen omdat me dochter het moeilijk had en direct eruit moest anders zou het een spoed keizersnee worden .
Om 16.40 is ze uiteindelijk geboren.

Maar de weeën stopten niet in me rug en benen , de buik weeën waren wel gestopt. Maar de placenta moest nog eruit en dat ging ook heel moeizaam ze hebben op me buik lopen duwen met hun armen en na half uur kwam de placenta eruit . De weeën stopten 30 min nadat me placenta eruit was maar in de tussentijd lag wel me dochter in me armen en heb aantal keren geroepen haal haar van me af de weeën zijn nie gestopt dalijk doe ik haar pijn en kreeg ik weer een paniek aanval.

Pas toen me placenta eruit was hebben ze me dochter uit me armen gehaald en heb alles onder gespuugd en Raakte in een shock waarbij ze me echt bij zinnen moesten krijgen .

Met me dochter was gelukkig alles goed op een lage waarde na .

Om 19.00 kwamen ze na mijn kamer om hun excuses aan te bieden over hoe het gegaan is en dat het hun fout is en dat ze hadden verwacht dat de bevalling snel zouden gaan. En dat ze tegen ruggenprikken is .kwam erop neer dat ze het verkeerd ingeschat hebben en de de monitor alleen de weeën van me buik registreerde terwijl het erger in me rug en bovenbenen waren .

Ik heb toen de excuses niet aanvaard omdat ik het nog steeds niet kon bevatten hoe alles gegaan is .

Ben totaal niet kleinzerig maar de weeën storm die.ik had leek wel alsof ik in de hel was beland .
De andere bevallingen duurde veel langer maar die zijn niks vergeleken bij deze bevalling .

Het.is nu 2 jaar geleden maar heb nog steeds nachtmerries ervan en schrik vaak huilend wakker omdat ik het nog niet heb verwerkt denk ik.

Zijn er meer die zoveel pijn hebben gehad of paniek aanvallen en zo ja hoe hebben Julie het verwerkt ???

1335 x gelezen, 1

In Overig

reacties (28)


  • Dolleboel

    Gelukkig geen ervaring met zo’n heftige bevalling maar een vriendin wel en die is er door emdr weer goed bovenop gekomen. Sterkte!

  • Yune

    EMDR zal de scherpe randjes eraf halen.

    Wat een rot bevalling. Helaas zijn er helaas nog best veel zorgverleners die enkel naar protocollen kijken en niet naar de persoon.

    Dus naar om te lezen hoe je bent behandeld en geschoffeerd.

  • hannahm

    Mijn bevalling van de 1e was ook heel heftig, incl weeën storm in bad, niet eruit kunnen komen door de pijn, ziekenhuis personeel die me niet mochten optillen, ivm corona toen die tijd, mijn vriend mij schreeuwend uit dat bad getrokken heeft. Mega bloedverlies een sterrenkijker 3 uur persweeën, totaal ruptuur en placenta die er niet uit gekomen is waardoor ik alsnog onder narcose op de ok kwam en lang moest blijven ivm bloedtransfusies. Ik heb emdr therapie gehad hiervoor want kreeg elke keer nachtmerries, paniekaanvallen hierdoor kan ik er gewoon over praten inmiddels en geen nachtmerries en aanvallen meer.

    Het ziekenhuis heeft na die tijd de excuses aangeboden en dat ze niet zo hadden mogen handelen, ik vond dat ik daar niet heel veel aan had.

    Ben inmiddels 27 weken zwanger van de 2e terwijl ik zei dit nooooit meer en was in begin wel heel bang, maar door emdr het nu toch wel weer aangedurfd, ik val wel onder de gynaecoloog ivm een placenta praevia totalis en heb aangegeven dat ik graag in t umcg wil bevallen ipv daar, maar dat is meer voor mijn eigen gevoel.

  • Mammavandrie3

    Zoooo wauw . Dacht ik het zwaar had ,maar is niks vergeleken bij jou. Zal eens kijken na de emdr zag het net ook al voorbij komen.

    Heel veel succes met de 2de zwangerschap , en hopelijk ga deze bevalling zoals het hoort. Ben benieuwd ,laat berichtje achter als het uiteindelijk zo ver is .

  • hannahm

    Nou vond jouw Bevalling ook heftig hoor! Maar echt emdr heeft mij super goed geholpen! Proberen zeker waard en anders kunnen ze kijken wat misschien wel voor je kan helpen!

    Ik krijg deze keer sowieso een keizersnede vanwege de placenta praevia dus ook weer helemaal nieuw voor mij! Maar gaat vast goed komen! Ik laat weten hoe het deze keer afloopt!

    Jij ook heel veel succes! Ik dacht altijd ik los t alleen wel op maar dit kan je niet alleen! Ik ben blij dat ik uiteindelijk hulp gezocht heb.

  • Mammavandrie3

    Ben je al bevallen ? Je moest bijna bevallen toch

  • Sharon

    Lieverd ga voor emdr.

    Hier ook een traumatische bevalling meegemaakt.

    Ik zal je mijn verhaal besparen, puntje bij paaltje komt het er op neer dat ik mij zeer gekleineerd voelde door de betreffende gynaecologe en dat mijn zoon het gelukkig nog na kan vertellen.

    Het verwerken kan je NIET alleen

  • Mammavandrie3

    Ja zo voelde ik het ook , nergens werd gehoor aan gegeven en werd behandeld als een nummertje wat zo snel mogelijk klaar moest zijn .naar mijn man werd ook niet na geluisterd en toen die bijna flauw viel zeiden ze je vrouw heb nu meer pijn als jij dus verman je maar gewoon.

    Snap niet dat ze zo met mensen kunnen omgaan , alsof een bevalling geen pijn doet en je eigen maar aanstelt .

    Gelukkig gebeurt het maar heel weinig maar elke bevallende vrouw waarbij ze zo word behandelt , is 1 teveel.

  • Sharon

    Vreselijk.

    Echt het rakelt enerzijds zo veel op, maar kan het nu naast mij leggen. Heeft geduurt hoor.

    Ik denk overigens wel dat het vaker gebeurd, maar dat er weinig over wordt gesproken

  • Jacqii

    Wat een heftige bevalling zeg. Ik heb zelf emdr gehad voor mijn traumatische bevalling van mijn oudste. Was niet met paniekaanvallen overigens. De sessies waren heftig, maar heb er ontzettend veel aan gehad. Het bleek ook erg door te werken in bijvoorbeeld mijn zelfbeeld en mijn vertrouwen op mezelf als moeder. Heb ook "toekomst emdr" gehad en dit heeft ook heel goed geholpen. Ik zou zeker professionele hulp gaan zoeken. Ik ben bij een medisch psycholoog geweest, die heeft ook kennis van de medische zaken in het ziekenhuis, zoals bevallingen. Veel sterkte!

  • Mammavandrie3

    Heb een afspraak gemaakt voor aanstaande maandag, hopelijk werd het bij mij ook. Hoe lang heb het ongeveer bij jou geduurd , voordat je het een beetje een plekje kon geven .

  • Jacqii

    In 2019 bevallen, in 2021 pas behandeling gehad. Ben 3 of 4 maanden naar haar toe gegaan en kon toen steeds beter ermee omgaan en het ook met anderen bespreken. Toen heb ik het pas echt een plekje kunnen geven. Denk 12 sessies ongeveer Fijn dat je maandag al terecht kan en zorg goed voor jezelf tijdens het traject :)

  • Lady-Whistledown

    Heftig meis. Zoek professionele hulp om je trauma te verwerken. Hoe ging de nacontrole eigenlijk?

  • Mammavandrie3

    Na controlle heb ik gelukkig gehad van de verloskundige , die heeft mij ook geholpen met een klacht indienen bij het ziekehuis zelf . Maar daar gebeurt er voor rest niks mee , behalve een melding u klacht is in behandeling genomen .

  • Lady-Whistledown

    Vreemd dat de afdeling gynaecologie niet verder met je klacht is gegaan. Heb je het ziekenhuis hier wel op gewezen? De behandelend arts had op z'n minstens jou uit moeten nodigen voor een gesprek. Je kan als je wilt ook elders terecht met je klacht, namelijk de Geschillencommissie Zorg of het Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg. Die commissies horen beide partijen en komen dan.tot een oordeel. Ervaring leert echter dat dit zelden lijdt tot een straf van de desbetreffende arts. De vraag is of je hier energie in wilt steken of dat je liever energie steekt in het verwerken van je trauma.

  • Moedervanprinses

    Door de paniekaanvallen had je jezelf niet meer onder controle. En je kon je niet meer herpakken. Ik denk dat het goed is dat je hier hulp voor gaat zoeken. Dat is echt niet raar. Gewoon doen!

  • Nog-even!

    Van teveel pijn, kun je psniekaanvallen krijgen... Mijn tweede bevalling ging zobsnel, dat ik de pijn niet meer aankon en de vk dacht dat ik weg dreigde te raken. Die diepe pijn (die bij mij veel minder lang duurde, want de bevalling duurde maar 2,5 uur. Maar in een klein uurtje van 2 naar 10 cm), kan echt traumatisch zijn. Het gevoel dat je dit overkomt terwijl het teveel is en je kunt er niets tegen doen... Dat kan er emotioneel flink inhakken. Ik merkte dat het mij meer had aangepakt dan ik ooit had kunnen bedenken. Mijn traumagevoelens zijn pas 4 jaar later echt overgegaan, door mijn derde bevalling. Maar ik hoor dat EMDR hier ook bij kan helpen...

  • Mammavandrie3

    Ja dat heb ik ook van me nicht gehoord die heeft 5 kinderen maar bij de laatste had ze een stortbevalling als ik het goed uitspreekt hihi.

    Die heb er toen 1 uur en 20 min totaal over gedaan ,maar ze zei was wel de pijnlijkste bevalling van allemaal.

  • Nog-even!

    Toch hoeft dan niet... mijn derde bevalling duurde 75 minuten en was echt een gemakkelijke bevalling, die me van mijn trauma afhielp... Gelukkig!

  • Mamasgirls

    Klinkt heftig en herkenbaar, de pijn niet het trauma mbt omgang. Begrijp alleen niet zo goed dat je nooit stappen ondernomen hebt hele tijd terug in gesprek te gaan met het zkh en een psycholoog.

    Hier begon mijn bevalling op 26 april om 23:30 en zou op 28e in de avond een sedatie krijgen. Zodat ik wat bij kon slapen had dit niet meer gedaan sinds de 26e. Toen ze in de avond kwamen de 28e omdat de weeen sneller volgde bleek ik 1 cm te hebben oftewel doei sedatie. Uiteindelijk 2 uur later zat ik op 1,5 cm en mocht direct naar het zkh en mocht idd een ruggenprik. Thuis vliezen gebroken ik 19:30 en vanaf toen stormweeen gehad en been en rug weeen. We kwamen aan om 20:00 direct aan de weeen opwekkers en om 21:00 had ik de ruggenprik. Helaas na 30 min voelde ik alle weeen weer en heeft de anesthesist bij gegeven mocht ook niet baten. Dus om 21:45 had ik weer gevoel van alles terug voelde alleen mijn onderkant niet voor de rest alles, blijft voor iedereen een raadsel. Vanaf dat moment tot aan ze geboren is rug/been en storm weeen gehad en overgeven continu. Om 00:30 bleek ik 9,5 cm te hebben enkel lag ze niet goed beneden, en ze is pas op 29e om 04:40 geboren.

    Bij mij zijn ze er heel goed mee omgegaan enkel de pijn echt als hel en horror ervaren ook zo lang. Moet bijna weet bevallen zie er niet tegen op ondanks ik het echt enorm heftig vond en nog steeds als ik er aan terug denk. Dus je hebt het niet verwerkt of zoekt antwoorden. Dus wat ik hier boven zeg ga met iemand in gesprek is niet oké nog deze emoties te hebben. Ja het is oké maar dat het je nadelig beïnvloed daar moet je iets mee

  • Mammavandrie3

    Ja heb nu een afspraak staan voor aankomende maandag ,had het achteraf veel eerder moeten doen maar ben normaal niet iemand die hulp voor iets zoekt en denkt dat ik het self kan oplossen . Dom achteraf hihi.

    Heel veel s6 met de 2de .

  • Maartje07

    Dit klinkt ontzettend heftig en ik zou hier zeker hulp voor gaan zoeken.

    Meestal is het feit dat je zelf de regie niet kon nemen / er niet naar je geluisterd werd de grootste reden dat je deze bevalling als een trauma hebt ervaren.

    Veel sterkte!

  • Chudo

    Wat heftig zeg😢

  • Guusjegeluk

    Wat naar dat je dit hebt meegemaakt. Ik kan me voorstellen dat dit impact op jou heeft gehad. Ik heb zelf - na 32 uur - een spoedkeizersnede onder algehele narcose gehad omdat mijn kindje geen zuurstof meer kreeg. Ik heb hier recent EMDR voor gekregen en dit is heel helpend voor mij geweest. Na vijf sessies waren mijn klachten (nachtmerries, schuldgevoelens) weg, ondanks dat het terug denken aan de bevalling nog steeds pijnlijk voor me is.

  • Assiral

    Heb je je gevoelens achteraf nog gedeeld met het ziekenhuis?

    Dat heeft nu natuurlijk geen zin meer, voor jou is het het belangrijkst dat je het nu wel gaat verwerken. Heb je daar al hulp bij gezocht? EMDR kan goed werken bij trauma verwerking.

  • Beukenblaadje

    Wat erg dat het zo gelopen is en je je nog zo ellendig voelt. Het is mij niet overkomen maar je bent zeker niet alleen, ken je deze stichting al? https://stichtingbevallingstrauma.nl/

  • Assiral

    Heb je je gevoelens achteraf nog gedeeld met het ziekenhuis?

    Dat heeft nu natuurlijk geen zin meer, voor jou is het het belangrijkst dat je het nu wel gaat verwerken. Heb je daar al hulp bij gezocht? EMDR kan goed werken bij trauma verwerking.

  • JustAMom

    Wat heftig joh! Wel echt een medische misser.

    Mijn eerste bevalling was zo extreem dat er de dag erna steeds medisch personeel om het hoekje kwam.gluren om te kijken hoe het met me ging. Toch heb ik het gelukkig totaal niet als traumatisch ervaren.

    Ik denk dat het voor jou traumatisch is geworden omdat er niet naar je geluisterd is. Dan voel je je machteloos.

    Heb je wel eens EMDR overwogen?