Hopeloos dit. Wie heeft gouden tip.

Zal ze niet zeer getraumatiseerd zijn en bang zijn dat ze stikt of doodgaat zodra ze gaat slapen omdat dit is wat ze meegemaakt heeft....? Traumatherapie?

Kan het zijn dat ze bang is in het donker? Al eens een nachtlampje geprobeerd?

Kan het zijn dat ze bang is in het donker? Al eens een nachtlampje geprobeerd?

Emdr is soms al mogelijk op hele jonge leeftijd. Als je denkt aan een trauma zou ik eens gaan informeren bij een kinderpsycholoog

https://www.jeugdggz.nl/folders/emdr-voor-kinderen-van-2-tot-5-jaar

Ik had ook een zeer slechte slaper.. paar dingen die hierbij wel/ niet hielpen, maar blijft een zoektocht voor jullie persoonlijke situatie:

-biedt veiligheid, ze heeft je nodig, weten dat je er bent. Ja dat vraagt energie, dus vraag hulp in alles wat je wel uit kunt besteden. Dagje oppas, kids logeren, boodschappen bezorgen, schoonmaker, even zelf eruit en opladen, etc.

- samen slapen/ ledikant naast je. Scheelt zoveel als je zelf je bed niet uit hoeft en je op die manier geruststelling kan bieden.

- zelf zo relaxt en ontspannen mogelijk zijn. Mijn dochter reageerde sterk op mijn onrust. Als ik me zorgen maakte of alleen al dacht ‘Ow.. hopelijk niet weer zo’n nacht’ werd het ook zo’n nacht. Dus bij jezelf daar aan gaan werken en hulp vragen, bijvoorbeeld van een psycholoog. Te beginnen vaak bij de praktijkondersteuner van de huisarts die met je kan onderzoeken wat jij nodig hebt en welke hulp daar dan het beste bij past.

- hulp voor je dochtertje. Als het zo’n duidelijk startpunt heeft, ligt daar ook een pijnpunt. Dus emdr, gaat op die leeftijd via storytelling. Maar dan moet jij de situatie wel al verwerkt hebben. Of eventueel als je ervoor open staat een NEI-sessie.

- regelmaat en ritme. Ja echt. Vaste slaap/ wakker tijden. niet zozeer in bedtijd, maar kijkend naar de signalen van je kind en maximale wakkertijd. Als mijn dochter te laat naar bed ging was het drama en lukte het slapen niet, ik was dan gewoon te laat. Dus echt vasthouden aan wakkertijden en zorgen dat ze niet al oververmoeid is, want in- en doorslapen is zeer moeilijk als je al oververmoeid bent. En dat is even zoeken. Ik was op een gegeven moment de hele dag zoekende in ‘hoe zorg ik dat ze voldoende slaapt?’, intensief maar hielp wel.

- pas toen dochter zich veilig genoeg voelde om te slapen, ben ik het bij mij op schoot in slaap vallen en daarna ernaast blijven zitten af gaan bouwen in stapjes. Ze is nu 3,5 en slaapt in in haar eigen kamer (weliswaar zit ik er laatste maanden weer naast tot ze slaapt). Maar eerst moet de basis veiligheid er zijn om vervolgens een nieuw patroon aan te leren (kost veel tijd en kleine stapjes!) ze is 2,5 toch? Dan kan je ook al veel uitleggen, dat helpt ook.

Ik denk ook een vorm van trauma. Het is belangrijk dat ze hier hulp voor krijgt waarbij jij haar in kindertaal vertelt wat er gebeurd is (heeft ze zelf geen actieve herinnering aan). Niet streng zijn of laten huilen hoor, ze moet gaan verwerken (en jij misschien ook wel)!!! Het kan echt een wereld van verschil maken.

EMDR of bv write junior (preverbaal trauma) zouden heel goed kunnen helpen.

Je zult 1 tactiek moeten kiezen, het maakt nog niet eens veel uit welke, en daarin echt gaan volhouden. Je moet een patroon doorbreken en dat is niet met 1 of 2 keer proberen gelukt. Je kind heeft het nodig dat je consequent blijft handelen, niet na 2 rotavonden toch weer iets anders gaan doen. Daar heb je een lange adem voor nodig, en die heb je nu niet.

Stap 1 is daarom voor jezelf zorgen. Je moet slapen, ruimte voor jezelf nemen. Als je kleine naar de crèche is en een middagdutje doet, doe zelf zo min mogelijk. Slaap, ontspan. Vraag om hulp, dat mensen het nog niet aangeboden hebben betekent niet dat ze niet willen en niet komen als je het vraagt.

En neem even contact op met de huisarts, voor jezelf. Het gaat met jou niet goed. Er is bij de huisarts ook een praktijkondersteuner waar je je verhaal kwijt kunt en die met je mee kan denken.

Oh ja, neem ook voldoende vitamines in. Neem contact met huisarts of CJG op met je verhaal. Zeg ook daar dat je zo bang bent om jezelf wat aan te doen ! Zet hem op, meid. Geen mens trekt dit op de langere termijn, hulp zoeken is geen falen, maar een must in jouw situatie. Sterkte!

Allereerst zorg dat je heel snel voor jezelf kan gaan zorgen want sommige zinnen baren mij zorgen in jouw verhaal. Dus hulp zoeken voor jezelf en bijkomtijd. Kan je een paar keer in het weekend partner de zorg laten overnemen zodat jij uit huis kan en ergens kan bijkomen?

Voor je dochter .. 2 nachten iets proberen op advies slaapcoach snap ik dat dat niet werkt. Je hebt een veel langere adem nodig. Maar die kan je pas hebben als het beter gaat met jou. Ik zou dus niet zozeer meer zoeken naar oplossingen voor je dochter maar meer naar oplissingen voor jou. Voor je dochter komt dan wel daarna. Sterkte!

Allereerst zorg dat je heel snel voor jezelf kan gaan zorgen want sommige zinnen baren mij zorgen in jouw verhaal. Dus hulp zoeken voor jezelf en bijkomtijd. Kan je een paar keer in het weekend partner de zorg laten overnemen zodat jij uit huis kan en ergens kan bijkomen?

Voor je dochter .. 2 nachten iets proberen op advies slaapcoach snap ik dat dat niet werkt. Je hebt een veel langere adem nodig. Maar die kan je pas hebben als het beter gaat met jou. Ik zou dus niet zozeer meer zoeken naar oplossingen voor je dochter maar meer naar oplissingen voor jou. Voor je dochter komt dan wel daarna. Sterkte!

Absoluut éérst EMDR proberen, als dat niets heeft geholpen zou je de harde methode kunnen proberen (laten huilen). Maar het lijkt er sterk op dat dit een trauma is. En dan maak je het alleen maar erger met laten huilen, want het kind voelt een enorme angst. Weet je hoe EMDR gaat? Dit is echt een mooie manier van traumaverwerking, en werkt ook bij hele jonge kinderen.

Misschien heel stom.. wij gebruiken een slaapotter met een lampje en rustgevend muziekje.. helpt hier altijd hoe overstuur of oververmoeid ze ook is. Mijn nichtje van 3 slaapt er ook nog mee op lastige momenten.

Bekijk Fisher-Price Bedtijd Otter - Baby speelgoed - 0 tot 6 maanden op: https://www.bol.com/nl/p/fisher-price-bedtijd-otter-baby-speelgoed-0-tot-6-maanden/9200000112697394?referrer=socialshare_pdp_iphoneapp

Ik lees hieronder al zoveel goede tips. Ik dacht zelf ook meteen aan EMDR, er las recent van een kindje die al heel jong EMDR kreeg en daarna zoveel rustiger werd en minder aan haar moeder hing ( overdag/ s nachts)

Ik zou ook emdr proberen bij je dochtertje.

Ik ben bang dat het niet gaat werken bij je kind maar proberen kan altijd: als onze kinderen slecht sliepen door angst lieten we ze altijd logeren bij het andere kind. Dat werkte hier echt als een tierelier . Samen met je grote zus slapen of met je kleine broertje was heerlijk. Ze hadden een eigen bed maar kropen altijd bij elkaar als ze op dezelfde kamer sliepen .

Voor stikverhaal zou je misschien emdr kunnen laten doen. Ik las op deze site een verhaal van ook een heel jong kind met trauma die dat heeft laten doen.

Je kan misschien ook je kind laten opnemen in ziekenhuis voor slaap onderzoek?

En zelf in het weekend echt het huis uit . Vraag twee slaappilletjes bij huisarts om je stress en adrenaline circle te doorbreken .

Doorbreek de vicieuze cirkel. Tijd om streng te worden. Iets 2 keer proberen, is vrijblijvend: als zij niet wil, hoeft het blijkbaar niet. Als jij verandering wilt, zul jij de regels moeten gaan maken ipv zij. En dan moet je haar er ook aan houden. En ik denk dat papa hier een hele belangrijke rol in kan spelen. Hij kan het van je hier zeker bij helpen. Dat jullie dochter dat niet wil, moet haar probleem worden...

Ik zou hier hulp bij vragen van een orthopedagoog. Jullie patroon van angst zit er zo diep in, dat doorbreken voor jou onmogelijk lijkt. Dan zal het ook niet lukken. Jullie mogen allebei weer leren vertrouwen te krijgen in haar. Vertrouwen dat ze kán slapen.

Ik zou emdr proberen voor het mogelijke trauma en verder naar de osteopaat. Daar zijn bij ons beide kinderen door geholpen. En samen slapen zou ik ook nog overwegen, lekker veilig bij mama. Dan kun jij iig ook 's nachts plat blijven liggen ipv iedere keer op staan en op en neer lopen.

Je zegt, als of ze bang is je lijkt de link niet te zoeken in de angst mbt het incident tot bijna stikken. Kinderen kunnen niet rationaliseren zoals wij doen, wellicht is er ook daarnaast een emotie bij jullie vrij gekomen, dit allen lijkt mij best een impact voor zo’n kleintje! Ik zou eerder aan hulp zoeken denken, kijkende naar haar schema. Bedoel het is begonnen na dat moment dus in mijn ogen 1+1 is 2.

Mbt tot jezelf betekend tandje terug en ondanks je er door de weeks alleen voor staat, zijn er nog genoeg mogelijkheden waar je aan kan denken voor jezelf, waardoor je tijd over houdt en meer rust gaat creëren indien mogelijk natuurlijk!

- boodschappen uitbesteden (laten bezorgen)

- voor 2 dagen koken en invriezen zodat je een dag of 2 minder hoeft te koken

- huishouden bekijken wat is echt nodig en wat kan de volgende dag

- huishoudelijk hulp

- tijdelijke ziektewet

- optijd met de kids mee naar bed en samen slapen

- ondanks vermoeidheid met je kind naar buiten goed voor kind en je eigen geest

- als je man thuis is eigen tijd in plannen of keer blijven liggen, al is dit geen langer termijnen maar je moet ergens beginnen

- achtervang indien je die hebt een extra keer laten oppassen

Zijn nog een hoop dingen maar ze moeten wel kunnen en mogelijk zijn. Er is altijd een manier en weg enkel soms niet een die leuk is of gewaardeerd word. Maar je moet iets tegen het andere afwegen.

EMDR zou ik zeggen. Ik kan mij voorstellen dat het kind doodsbang is na het incident met 7 maanden.

Ik zou hiermee naar de huisarts gaan. Mogelijk ligt er een trauma onder. Zij kan je naar de juiste plek /instantie verwijzen die jullie als gezin helpen hierbij. Mogelijk is emdr voor je dochter (misschien ook voor jou) een mogelijke behandeling. Maar ik lees ook angst bij je man? Kinderen voelen de angsten haarfijn aan.

Misschien overdag niet meer op bed doen?

Op haar eigen kamer, zodat jij ook meer rust krijgt?

Wanneer ze dan in de nacht toch het op een krijsen zet een fles warme melk geven en dan opnieuw naar bed brengen? Emdr voor kids, geen idee.. Osteopaat? Mag ze meer melatonine? Zou gewoon wat proberen denk ik. Meer dingen kan ik niet bedenken. Heb echt met je te doen

Misschien een chyroprakter of osteopaat proberen? Mijn zoontje was ook echt heel vaak wakker en dan ook huilen.en gillen. Na een bezoekje aan de chyroprakter hebben we hem nooit meer gehoord.

Oh meis ik lees je wanhoop😩

Heb je al geprobeert te laten huilen?

Maarja als ze echt zo bang is doe je dat liever niet nee.

Ik heb geen tips voor je. Hier ging het over toen hij 4 werd.

Ik was een zombie. Ik ben een tijdje thuis geweest van werk toen hij nog klein was omdat ik niet concentreren

Kun je een weekendje ergens anders heen om te slapen? Even ziekmelden op werk voorlopig. Goed uitrusten en dan een nieuwe plan van aanpak bedenken met helder hoofd.

Je man de nachten laten doen dan. Misschien is hij minder van zijn stuk te brengen en wat harder, dat dat wel kan helpen?

Heel veel sterkte!! Als niks helpt naar de dokter terug en opnieuw vertellen dat je het niet meer aankan en dat ze of helpen of dat ze jou van de vloer kunnen vegen

Heb je de bevalling al eens nabesproken met een professioneel persoon of arts of is hulp/therapie gestart? Soms kan jouw trauma ook haar trauma zijn.

Als je al het fysieke bij je dochtertje al hebt uitgesloten, en grote kans dat het nu ook deels gewenning is, zou ik met het mentale stuk aan de slag gaan. Zo in jouw eerdere blog te lezen heb jij nog veel onrust en ook nachtmerries vanuit de start van haar leven, maar onbewust heeft zij dit mogelijk ook. Of het is vanuit het bijna stikken in slijm wat helemaal doorgewerkt is. Kan me voorstellen dat je na zo lang bijna niet meer kan en het lijkt ook uitzichtloos! Trek aan de bel bij de huisarts, POH of CB om je hiermee op weg te kunnen helpen. Je voelt je hierin heel erg alleen lees ik, maar je hoeft het niet alleen te doen