Vandaag was het zwemmen en ging met lood in me schoenen erna toe, had het bijna afgezegd maar toch besloten om te gaan.
Eenmaal bij zwemmen aangekomen zag ik de moeder en vader staan met het vriendinnetje en 2 broers van der .
Dacht nu gaan we het krijgen , maar het liep compleet anders.
Het meisje kwam na ons toe gerend en kreeg een dikke knuffel van der en ze vroeg wanneer ze weer mocht komen spelen, heb toen gezegd dat zal ik met je mama bespreken en dan hoor je het van mama.
Ik voelde de bui al hangen , maar liet het niet merken , en ging naar de kantine toe want vanaf daar kan je het zwemmen volgen.
Ik ging aan de andere kant van de gedeelte zitten, om zoveel mogelijk oogcontact etc te vermijden.
Na ongeveer 10 minuten kwam haar man naar mij toe , en vroeg hoe het ging etc
Hij zei dat die op de hoogte was wat er was voorgevallen en dat ze graag een gesprek met me wou.
Zei liever niet hier tussen andere moeders , maar toen gaf die aan dat ze het graag wou uitleggen en geen stennis wou schoppen.
Toen kwam de moeder aan de tafel en vroeg of ik even tijd had , heb gezegd liever niet nu , want wil geen stennis meer hier .
Ze gaf aan dat ze juist der excuses wou aanbieden en haar kant van het verhaal wou uitleggen.
En dat heeft ze gedaan en haar man ook ondanks dat ik met hem geen woorden had .
Het heeft me wel wat gerustgesteld , maar zorgen blijf ik houden.
In het kort kwam het erop neer , dat het haar soms teveel word ze heeft een muur om der heen vanwege der verleden en roddels etc.
Dat ze zo uitviel tegen mij , kwam in preciepe op neer dat ze zich op dat moment voelde aangevallen en begon in tr zien dat de bepaalde dingen niet goed oppakt.
Ze zit in een depressie en haar man probeer zoveel mogelijk te helpen maar ze hebben voor de rest geen netwerk.
Vanwege geldzorgen klopt het inderdaad dat haar dochtertje alleen bij zwemmen doucht omdat ze met 9 personen totaal zijn.
En het meisje eet best vaak bij ons terwijl het niet altijd uitkomt voor mij.
Ze gaf ook aan dat ze soms niet voldoende eten in huis heeft ze heeft voedselbank dat wist ik niet. En vandaar dat haar dochtertje soms onuitgenodigd rond etenstijd komt.
Ze heeft therapie etc maar ze vind de zorg en alles eromheen met het huis etc soms gewoon teveel
Ze heeft 2 puber zonen die het ook niet gemakkelijk maken thuis, en daarvoor heeft ze ondersteuning en ook een traject voor schuldhulpverlening.
Nu vallen er wel veel dingen op hun plek voor mij, en ze was me juist dankbaar dat ik altijd na der dochtertje heb omgekeken,ondanks dat ons contact niet altijd goed was .
Maar blijf het wel lastig vinden .
Heb der ook aangegeven dat haar dochtertje altijd mag komen eten als ze krap zit maar dat ik het liever wel een dag ervoor weet en als het niet uitkomt dan maak ik een bak eten voor daar , zodat ze toch wat hulp heeft
Haar man zou het huis gaan aanpakken met een kennis en alles schoonmaken want dat heb ik wel eerlijk erbij gezegd hoe ik het huis vond als alles op tafel ga dan moest dat ook.
Ook gaf ze aan mocht ze weer luizen hebben dat ik het niet hoeft te vragen terwijl ze eerder uit de pan flipte erover .
Heb aangeboden dat der dochtertje 2 x in de week hier kan douchen en daar was ze hartstikke blij mee
Denk dat ze me nu wel vertrouwd na 4 jaar pff.
Na het zwemmen ging ik na mijn dochtertje toe voor der shampoo etc en het vriendinnetje gaf een fles shampoo aan me dochtertje omdat se altijd de hare gebruikte dat vond ik wel lief.
Het is gekukkig nu allemaal uitgepraat en ze weet dat er altijd iemand is mocht er iets zijn maar meer dan dat kan ik ook niet doen.
Toch hou ik er een onderbuik gevoel aan over ,weet niet waarom
Hoop dat toch wel dat ze nu bepaalde dingen ook echt inziet en dit niet alles heeft gezegd omdst ze misschien bang was dat ik een melding zou maken.
Woensdag komt der vriendinnetje hier weer spelen en mee eten .en hoop aan ene kant toch wel dat ze wat frisser ruikt en wat betere kleding aan heeft .
Heb 2 zakken kleding voor der wat voor me dochtertje te klein is en dat wou ze super graag hebben dus met dat verandert het al een beetje hoop ik.
En de 2 flesjes voor de luizen van haar dochters heb ze de volgende dag toch gebruikt na de scheldpartij die ze afvuurde op mij haha.
Ze heb geluk dat ze ondanks alles een man heeft die der steunt en echt ze best probeert te doen.
Hoop echt nu dat het wat beter met hun mag gaan , en dat ze alles op orde krijgen, want eerlijk gezegd tijdens het gesprek zag ik een hele lieve kant van der die ik nog nooit gezien heb.
Bij dit soort dingen ga je toch bij jezelf na , dat je het eigelijk best goed heb ondanks struggels dir erbij horen en dat het niet vanzelf sprekend is dat ieder kindje of ouder elke dag eten heeft , ga nu zelf de kleine dingetjes wel.meer waarderen
reacties (8)