Uitstellen of niet... Help me!

Dames, ik heb jullie hulp nodig!

Ondertussen zitten we in ronde 5 na de miskraam, ben ik alweer een jaar van de pil en zijn we een maand of 8 serieus bezig om zwanger te worden. En dan zegt mijn vriend eerder deze week ineens: 'ik vind dat we nog een halfjaar moeten wachten'. WAAAATTT?!!

Beetje achtergrond: hij heeft ruim twee jaar geleden tegen een burn-out aan gezeten en de laatste maanden zijn erg druk geweest op alle fronten, waardoor hij weer erg vermoeid is. Ook heeft een goede vriendin momenteel een moeilijke zwangerschap, waardoor haar man veel moet overnemen. Nu is mijn vriend bang dat hij over 9 maanden nog niet voldoende energie heeft voor een kleine en wat als ik een postnatale depressie krijg (huh?? waarom zou ik??) en wat als het gaat zoals bij hen en wat als hij omvalt en de zaak niet door kan, waardoor we ons hoofdinkomen kwijtraken? Hij is een enorme perfectionist en hij wil heel graag dat onze kinderen het beter krijgen dan wijzelf het hadden (twee gebroken gezinnen o.a.).

Ik begrijp zijn angst, echt waar, maar is dit niet overdreven? Zowel mijn zus als diezelfde vriendin vinden het onzin. Ik denk dat hij gewoon een beetje 'cold feet' heeft en ikzelf wil ab-so-luut geen pauze inlassen en al zeker geen halfjaar. Ik wilde een compromis sluiten, maar dat wilde hij niet. Hij zei dat hij eigenlijk liever nog langer wilde wachten (ruim een jaar!!) ivm intensieve nascholing, maar dat hij een halfjaar het minimum vond. Wat moet ik hier nu mee?? Wat heb ik hierom gehuild! Maar nu nog een oplossing die voor ons allebei goed voelt. Voor mijn gevoel is het gesprek zeker nog niet klaar.

Iemand tips? Iemand ervaring? HELP!

22 x gelezen, 0

reacties (0)


  • GJAF

    Wie weet brengt deze beslissing net dat beetje rust in jullie cyclus en relatie die je juist nodig hebt. Miss Etos zwanger worden proberen. Heb veel gehoord over hoe deze de cyclus hersteld.

  • Martientje

    Bedankt voor alle reacties meiden. Ik ben het zeker met jullie eens dat je er niet mee door moet gaan als je er niet allebei 100% achter staat. Natuurlijk is dat ook praktisch gezien niet mogelijk ;-) We hebben het er nog een paar keer over gehad in de afgelopen dagen en we hebben afgesproken dat we het per maand zullen bekijken. Ik wil ook geen man die bezwijkt met een baby in huis. Ik ga niet aan de pil, dus de (anti)conceptie zal aan hem zijn. Ik wil wel mijn temp blijven bijhouden, want het is nog altijd een rommeltje.Nu eerst maar focussen op onze bruiloft. Ik zal de komende tijd dus niet erg actief zijn op de site (verwacht ik). Ik hou jullie op de hoogte!

  • GJAF

    Het voelt niet of hij echt ment dat hij het niet wil (heb nu delen van de rest gelezen) maar meer dat hij onzeker is. Dus dat je niet met twee er 100% achterstaat gaat bij jullie niet helemaal op denk ik. Succes! Maar blijf idd open.

  • GJAF

    Heb de overige reacties niet gelezen maar als ik lees 'Ik begrijp zijn angst, echt waar, maar is dit niet overdreven?' dan is het juist een signaal van de depressie. Voor jou nu de taak hem eerst het gevoel te geven stek te zijn en dat hij altijd bij je terecht kan. Misschien zegt hij morgen wel weer hoe graag hij kids wil maar dat hij idd zenuwen heeft. Zeg iig altijd dat je hem begrijpt (geeft hem vertrouwen en geeft aan dat jij sterk bent) en dat jij zijn mening respecteert maar dat het eea niets beloofd. Als jullie doorgaan wil dat niet zeggen meteen zwanger te zijn. Triest aan de ene kant maar wel realistisch en dat kan hem wellicht helpen te begrijpen dat het niet morgen ineens allemaal anders is in zijn wereldje. Snap je me nog? Anders hoor ik t wel. Probeer ik t nog uit te leggen. Sterkte en Succes. En huilen mag!! Maar probeer hem geen verwijten te maken, merk hier dat dat averechts 'helpt'.

  • aselma

    Geen ervaring... Ik zou t even laten bezinken en goed nadenken over jullie standpunten. Daarna t gesprek voeren, want alleen daar ligt denk ik de oplossing! Probeer naar elkaar te luisteren en elkaar te begrijpen/ in te voelen... Hoop dat jullie er met niet te veel verdriet, ruzie en gedoe samen uitkomen. Succes!!

  • Papaya

    Blijven praten, in ieder geval. Over zowel zijn angsten als jouw gevoelens daarover. Mocht hij voet bij stuk houden, dan ben ik bang dat je je er bij neer zult moeten leggen. Zoals hieronder al gezegd wordt, klussen voor een kindje doe je met zijn tweeën en daar moet je ook beiden volledig achterstaan. Moeilijke situatie inderdaad. Succes hoor.

  • zonnestraaltje5

    hoe moeilijk idd ook .. probeer je er even bij neer te leggen. hij heeft niet voor niets dit gevoel.. ik begrijp heel goed dat je niet wilt wachten maar het klussen voor een kindje doe je toch met zijn 2en. succes en blijven praten