Honeymoon/Babymoon & Vaarwel BH!

Dag kleintje,

Vandaag ben ik alweer 19 weken zwanger. Wat gaat de tijd toch snel! Ik weet nog goed hoe langzaam hij ging toen we nog probeerden om zwanger te worden. Vooral de twee weken tussen ovulatie en NOD. Nu tellen we alweer hard af naar de echo van volgende week, waarop we hopelijk zullen zien dat je helemaal gezond bent en of je een jongetje of een meisje bent. Vooral naar dat laatste zijn we erg nieuwsgierig. Papa is er nog steeds van overtuigd dat je een jongetje bent. Ik heb geen idee. We zullen het wel zien!

Vorige week ben je al voor het eerst op vakantie geweest. We waren op Gran Canaria. Ik weet niet of je iets hebt gemerkt van het vliegen of van de andere omgeving, maar je was er zeker bij. Dat was ook voor iedereen duidelijk te zien. Af en toe voelde ik je bewegen in mijn buik, maar het is me nog niet gelukt om van buitenaf contact met je te maken. Papa kan je dus ook nog niet voelen. Daar komt vast snel verandering in. We willen ook haptonomische zwangerschapsbegeleiding gaan doen zodra we je van buitenaf kunnen voelen. Het bed in het hotel lag helaas niet lekker, waardoor ik elke nacht tot wel vijf keer wakker was. Soms met flinke pijn, vooral in mijn rug. Papa heeft één keer een knoop moeten wegmasseren uit mijn onderrug voor ik weer kon slapen. Ik geloof niet dat jij last hebt gehad van die nachtelijke perikelen. Misschien heb je wel gevoeld dat ik één keer heel veerdrietig en moedeloos werd, omdat ik alles al had geprobeerd en niet meer wist hoe ik moest gaan slapen.

De dagen waren erg fijn. Het was elke dag ongeveer 25 graden (in de zon soms tot 30!) met een lekkere zeewind. Het hotel was 'adults only', dus er waren geen kinderen. Dat hadden papa en ik expres gekozen, want we wilden nog eventjes van de rust genieten voordat jij er bent. Nu kunnen we extra uitgerust de tweede helft in! Als jij er eenmaal bent, willen we even niet met het vliegtuig op vakantie. Daarover waren we het al eens voordat je op komst was. Kindjes kunnen zoveel last hebben van die druk; dat willen we jou niet aandoen. Op de terugweg zaten meerdere jonge kinderen en baby's in het vliegtuig en er waren er een paar die helemaal overstuur raakten van de pijn. Eén jongetje gilde zo hard van de pijn (hij riep ook 'au au!', dat het door mijn hart sneed. Ik wilde zijn ouders de les lezen over hoe egoïstisch ik het vind om te gaan vliegen met kleine kinderen en hoeveel leuke dingen je met de auto kunt doen, maar ik heb niets gezegd. Papa vond het ook moeilijk. Gelukkig weten we dat jou en ons deze ellende bespaard zal blijven.

We hebben wel al iets voor je gekocht als aandenken aan je eerste reis: een t-shirt. Het was moeilijk om iets te vinden, omdat we natuurlijk nog niet weten of het voor een jongetje of een meisje moet zijn, maar uiteindelijk hebben we een grappig lichtgroen shirtje gevonden met een grappige afbeelding erop. Zo heb je toch een aandenken aan een reis waarvan je je niets zult herinneren.

Tijdens de vakantie zag ik op een avond allemaal witte strepen op de onderste helft van mijn borsten. Dat bleek door mijn BH te komen, want toen ik een hele dag mijn bikinitop had gedragen, was er niets te zien. Toen we thuis waren, heb ik gelijk de verloskundige gebeld. Ze bevestigde dat de beugels soms de melkkanalen kunnen beknellen. Zelfs als de borsten zelf nog ruimte zat hebben. Ik moest maar geen beugel-bh's meer dragen. Een meegroei-bh is ook nog niet nodig, omdat mijn borsten nog niet echt groeien en niet zeker is of dat gaat gebeuren. Ik heb ook graag veel steun in een bh en ook dat heb je niet met een meegroei-bh. Een sport-bh zou kunnen, maar dat kan ook weer knellen. Het uiteindelijke advies: een minimizer.  Dat heb ik dan maar gedaan. De beloofde steun valt me wat tegen, maar ik was toch niet van plan nog te gaan rondspringen. Nu weet ik in ieder geval dat ik niets doe wat de borstvoeding zou kunnen belemmeren.

Een paar dagen geleden heb ik nog een fijne zwangerschapskwaal mogen ervaren: kuitkramp. Midden in de nacht schoot het erin, toen ik net even wakker was en mijn benen uitrekte, zoals ik dat vaker doe. Het leek wel of iemand met een zweep op mijn linkerkuit sloeg! Gelukkig werd het langzaam minder en kon ik weer slapen, maar ik heb het nog twee dagen gevoeld (alsof ik een trap van 1000 treden had beklommen). Ik heb bij de ZwangerFit tips gekregen voor dagelijkse oefeningen om te voorkomen dat het nog eens gebeurt. Mocht het toch nog gebeuren, dan kan ik een magnesiumdrankje kopen bij de drogist. Dat schijnt ook heel goed te helpen. Het heeft er namelijk mee te maken dat jij bouwstoffen nodig hebt om goed te groeien en ontwikkelen en die neem je van mij. Daardoor kan ik een tekort krijgen. Ach, als ik weet dat het voor jou is, valt die kramp ineens weer hartstikke mee!

Ondertussen wordt het herfst in Nederland. De blaadjes waaien van de bomen en in het park en bos ruikt het zo lekker herfstig! Papa en ik vinden die geur heerlijk. Hopelijk vind jij dat later ook. We kunnen niet wachten om met jou naar het bos te gaan en lekker met bladeren te gooien en kastanjes te rapen of andere dingen mee te nemen. Misschien word je wel een klimmer, zoals je oom E. Hij klom vroeger in iedere boom of paal!

Nou klein prutsje, het was weer een heel verhaal. Over minder dan een week zal het volgende verhaal komen, namelijk over de echo. Jeetje wat vind ik dat spannend! Laat je ons dan ook even zien wat je bent?

Liefs van mama.