28 weken: Apekooien!

Hallo kleine apekop!

Nouja, klein, zo klein ben je niet meer hoor. Vandaag woon je precies 28 weken in mijn buik. Je bent nu ongeveer 35 cm lang en weegt nog net geen kilo. Hoe groot je precies bent, zullen papa en ik op 5 januari zien tijdens de groeiecho. Deze week hebben we daarvoor de verwijzing gekregen van de verloskundige. Het was een leuke controle deze keer, want ik kon precies aanwijzen waar ze naar je hart moest luisteren. Dat komt omdat je al wekenlang in dezelfde positie ligt: rechts in mijn buik met je hoofd omlaag en je benen regelmatig zover je kunt naar de linkerkant. Ik neem daarom aan dat je met je rug naar mijn rechterzij ligt. Laatst was je weer druk aan het duwen met je voeten en toen ik terugduwde, kon ik bijna je voet beetpakken! Dat was wel heel leuk hoor! Ik geniet ervan als ik zo met je kan spelen. Meestal gaat dat het beste als ik in de ochtend rustig wakker word en nog even kan blijven liggen, maar ik voel je nu de hele dag af en toe, zelfs als ik niet rustig zit of lig. Soms voelt het of je aan het apekooien bent daarbinnen!

Deze week zijn we ook weer naar de haptonomie geweest. Ik mocht op mijn rechterzij gaan liggen en papa mocht zijn handen onder mijn buik leggen. Na een tijdje rustig zo liggen en wat met elkaar kletsen, lag je helemaal in papa zijn handen. Je reageerde af en toe op ons geklets door je hele lichaam te bewegen. Toen papa dat zo in zijn handen voelde, begon hij te stralen van geluk. Dat zullen we thuis nog wel eens doen.

Ondertussen is mijn buik zo groot geworden, dat ik mijn veters niet meer kan strikken. Daarom draag ik het liefst schoenen zonder veters. Als ik toch veel moet lopen, strikt papa mijn veters voor me. Ik heb ook regelmatig last van brandend maagzuur en ben elke nacht minstens 2 en soms wel 5 keer wakker om te plassen, te drinken of te draaien. Dat slaapgebrek begin ik toch wel te voelen nu, maar gelukkig is het volgende week kerst en hoef ik maar 1 dagje te werken.

Over werken gesproken, vorige week was er een belevingstheater op mijn werk, waarbij ze veel muziek maakten. Toen ze bezig waren met verschillende maten gongen, reageerde jij daar flink op. Je lag maar te woelen, trappelen en duwen. Ik weet natuurlijk niet of je het mooi vond of juist niet, maar ik hoop dat je het naar je zin had.

Gisteren zijn papa en ik nog even snel tijdens de koopavond wat meer kleding voor mij gaan kopen, want ik had nog maar weinig winterkleding die ik nog paste. Ik heb gelijk een mooi rood jurkje gekocht voor de feestdagen. Voor de spiegel in het pashokje voelde ik me voor het eerst echt groot en dik, maar papa vindt me nog steeds mooi en lief. Laten we er dan maar vanuit gaan dat het aan de spiegel en het kleine hokje lag!

Nou kleintje, ik ga eens verder met de was en zo een boterhammetje eten. Alles smaakt me nog prima, dus dat scheelt weer!

Tot snel weer, apekopje van me! xxx