34 weken: indalen en kamer afmaken

Hallo kleine apekop van me,

Vandaag woon je alweer 34 weken (en 2 dagen) in mijn buik. Met je lange benen rek je je soms zo lekker uit, dat je billen in mijn rechterzij duwen en je voeten in mijn linkerzij. Dat doet soms wel eventjes pijn, maar ik vind het niet erg. Je schopt me niet in mijn ribben, zoals ik van andere mama's hoor. Ondertussen ben je ook alweer een ruime week onderweg naar beneden. Vorig weekend voelde ik dat voor het eerst aan een nieuw soort druk in mijn rechterlies en meer gewoel dan voorheen. Alsof je echt naar beneden aan het wiebelen bent. Soms lijk je zelfs te dansen in mijn buik! De verloskundige voelde afgelopen dinsdag ook dat je aan het indalen was, dus toen wist ik zeker dat ik het goed had gevoeld. Je ligt nog steeds aan de rechterkant in mijn buik en doordat je nu lager ligt, lig je nu helaas wel tegen een zenuw aan. Daardoor heb ik last van mijn rug, rechterbil en rechterbeen. Daar is niets aan te doen. Hopelijk draai je er nog vandaan. Anders worden de laatste 6 weken (ongeveer) voor mij best lastig.

Papa en ik hebben gisteravond je kamer mooi gemaakt met een hele grote muursticker die uit zoveel delen bestaat, dat we helemaal zelf konden bepalen wat we waar wilden plakken. We vonden dat zo leuk om te doen, dat we niet eens merkten hoe laat het was. Toen we klaar waren, was het al 00:30! Je kamer is nu wel echt bijna af! We hadden al gordijnen, maar die bleken toch niet zo leuk als ze online leken, dus nu hebben we in een winkel nieuwe uitgezocht. Over een maandje zouden die klaar zijn. Als die ophangen, is je kamer echt klaar! Dan mist er nog maar één ding: jij! Maar in de eerste weken/maanden zul je nog wel bij ons op de kamer slapen, in de wieg waarin ikzelf en oom E en tante S en je grote nicht D ook al hebben geslapen. Die heb ik helemaal opnieuw laten bekleden bij een speciaalzaak en nu staat hij opgemaakt te wachten tot jij erin komt liggen.

Ach lief kindje, we kijken zo uit naar de dag dat jij geboren wordt! Papa wordt steeds zenuwachtiger en mijn ongeduld groeit, net als jij, met de dag. Je geboortekaartje is klaar om gedrukt te worden en onze armen om je vast te houden. Ik hou nu al meer van jou dan ik ooit van iemand gehouden heb.

Nog een week of zes, kleine schat, dan kunnen we elkaar eindelijk aankijken.

Tot die tijd hoop ik dat je het nog naar je zin hebt in je steeds krapper wordende huisje en dat je onze liefde daarbinnen kunt voelen.

Liefs van mama