36 weken: bibi, verlof en griep

Hallo weer kleine ...

Je woont nu alweer 36 weken onder mijn hart en je bent volgens de verloskundige nu 'bibi'; beweeglijk in bekken ingang. Ik verwacht dat je binnenkort dus echt vast zult liggen in mijn bekken. Ik kan ook goed voelen dat je nu veel lager ligt dan een paar weken geleden, want je duwt regelmatig tegen mijn bekkenbodem en dan moet ik eventjes diep ademhalen en mijn bekkenbodemspieren aanspannen. Gelukkig duw je niet meer tegen mijn rugzenuw aan. Dat was na een paar dagen alweer voorbij. Dankjewel!

Ik heb na lang zoeken eindelijk een muziekdoosje gevonden dat ik goed genoeg vind voor jou. Het is een konijn dat 'hush, little baby' speelt. Dat liedje zing ik ook af en toe voor je en ik leg het konijn soms op mijn buik. Hopelijk vind je het zelf ook mooi en word je er rustig van.

Omdat het plan is dat je over 4 weken geboren wordt, heb ik vrijdag voor het laatst gewerkt. Ik had ook twee weken eerder mogen stoppen, maar dan zou ik minder tijd met je hebben als je er eenmaal bent. Daarom ben ik zolang mogelijk doorgegaan. Het was best te doen, maar ik was toch wel erg blij toen ik na de laatste dag thuis op de bank zat en wist dat ik me nu helemaal kon gaan richten op jouw komst. Papa had gebak gehaald en lekkere chocolaatjes en opa H kwam toevallig langs, dus die heeft ook een gebakje meegegeten.

Dat gebakje ging er nu wel in, maar vorig weekend moest ik daar eventjes niet aan denken hoor! Ik had die zaterdag volgens mij voor het eerst in jaaaren (misschien wel voor het eerst in mijn leven) een griepje te pakken. Ik was die nacht heel erg misselijk geworden en had ook diarree. Overdag kreeg ik er ook nog enorme spierpijn bij in mijn hele rug en allebei mijn benen. Papa heeft me drie keer gemasseerd en ik heb nog eens heel lang op een krukje onder de douche gezeten. Dat hielp telkens wel, maar zodra het klaar was, deed het weer net zoveel pijn. Gelukkig ging het halverwege de nacht beter en kon ik zondag weer gewoon mijn ontbijtje eten. De spierpijn was weg en ik was toen eigenlijk alleen nog verkouden. We zijn die middag naar de verjaardag van je nicht D geweest, maar de taart heb ik even overgeslagen. Hoewel ik het heel naar vond om ziek te zijn, weet ik dat jij ook alle antistoffen krijgt die ik daardoor aanmaak, dus daardoor vond ik het eigenlijk wel weer goed. Papa kreeg later in de week hetzelfde griepje met de verkoudheid erna, maar zonder de spierpijn gelukkig.

Ondertussen is ook papa weer opgeknapt en vragen we ons samen af wanneer je zult komen. Wacht nog maar wel minstens een weekje, want over een paar dagen komt ons nieuwe bed en het vluchtkoffertje is ook nog niet helemaal klaar. En anders noemen ze je ook nog 'prematuur', dus doe dat nou nog maar niet. Hoe graag we je ook willen ontmoeten.

Tot snel kleine schat.

Kusjes van mama xxx