38 weken: laatste loodjes!

Hallo kleine spruit,

Aangezien je alweer 38 weken onderweg bent naar het leven buiten mijn buik, is het nu toch wel erg krap daarbinnen! Eigenlijk steken je billen (rechts) en je voeten (links) continu uit. Je ligt ondertussen helemaal vast in mijn bekken. De verloskundige noemt dat 'vibi' (vast in bekkeningang). Volgens mij voel ik je nu regelmatig nog verder omlaag duwen, alsof je op zoek bent naar de uitgang. Dan voelt het ineens heel even alsof ik heel erg moet plassen of poepen. Als ik voorover buig, voel ik ook vaak een enorme druk op mijn bekkenbodem. Daarom geeft papa me nu veel aan als we op de bank zitten.

Terwijl de lente in de lucht zit en veel bomen en planten voorzichtig hun knoppen laten zien, zit een lekkere wandeling er voor mij niet meer in. De laatste keer dat ik de 5 minuten naar het winkelcentrum wilde lopen, was ik nog niet halverwege voor ik een pijnlijke rug en buik kreeg. Sindsdien pak ik de fiets.

Afgelopen week wilden papa en ik nog snel een keer twee nachtjes ertussenuit voordat jij er bent. We hadden voor woensdag tot vrijdag een kamer met bad geboekt in een hotel in Valkenburg. Alles was daar fijn, maar het bed was voor mijn hoogzwangere lichaam te zacht. Ik heb de eerste nacht heel weinig geslapen. Vroeg in de ochtend heb ik een lang, warm bad genomen en na het ontbijt zijn we weer naar huis gegaan. Een tweede nacht met zoveel pijn was geen optie. Als jij er bent, gaan we gewoon een keer met ons drieën naar een bungalow in die omgeving.

Voor mijn vorige verjaardag had papa voor ons allebei een museumkaart gekocht. Die zijn nog geldig tot en met 31 maart. We wilden graag nog naar het vernieuwde Rijksmuseum, dus dat hebben we vrijdag gedaan. Papa betwijfelde of dat wel zo verstandig zou zijn, maar ik was natuurlijk eigenwijs en zei dat het geen probleem moest zijn. Er zijn daar bankjes genoeg, was mijn argument. Wat was ik blij toen we weer in de auto zaten onderweg naar huis! Ik had de hele dag oefenweeën gehad en ook die nacht werd ik een paar keer wakker met pijn in mijn onderbuik en -rug. Nee, ik moet zulke dingen maar niet meer doen!

Ondertussen heb ik een paar maaltijden gemaakt en ingevroren, voor als de kraamzorg er niet meer is en papa moet koken. Hij heeft het de laatste tijd erg druk met de zaak en dat zal ook nog wel even zo blijven, dus dan is het wel handig als er wat gezonde kant-en-klaarmaaltijden zijn. Vandaag wil ik er nog eentje bij doen, zodat we een dag of 6 vooruit kunnen.

Gisteren zijn we langsgeweest bij oma A en R, omdat R maandag jarig is, maar ze gaan van maandag tot vrijdag naar Texel. Oma A zei dat we haar gelijk moeten bellen als je bent geboren, ookal is het midden in de nacht. Papa en ik (en R) vinden dat wat onzinnig, aangezien ze dan niet meer kan slapen van opwinding en nog lang niet kan vertrekken. Er gaan midden in de nacht immers geen boten van Texel naar Den Helder. Oma A en R hebben ook geen auto, dus dan moeten ze met het openbaar vervoer nog een paar uur reizen voor ze er zijn. Dat kunnen ze dan evengoed na het ontbijt doen en wat ons betreft kunnen ze ook gewoon lekker tot vrijdag daar blijven. Stel dat je inderdaad komende week geboren wordt, dan zul je in die paar dagen niet zoveel veranderen!

Ik zou het stiekem wel fijn vinden hoor, als je deze week wordt geboren. Je bent er helemaal klaar voor en wij ook. En dan hebben we ook net even iets meer rust, hihi!

Gisteravond was je ineens wel een hele tijd erg druk! Misschien ben je dus inderdaad jezelf en mijn lichaam aan het voorbereiden op je geboorte en kom je al snel. Dan zou de verloskundige wel verbaasd zijn, want die zei afgelopen dinsdag nog dat je vast niet vóór 13 maart zou komen. Je hebt het volgens haar veel te fijn daarbinnen!

Ik ben heel erg benieuwd wanneer we je zullen ontmoeten. Hopelijk gebeurt dat snel!

Liefs van mama xxx