Afgelopen maand hebben wij onze eerste ivf poging achter de rug.
Wat was ik zenuwachtig voor de punctie. Veel te veel ervaringen gegoogled, maar juist daardoor banger dan nodig.
De punctie zelf viel enorm mee gelukkig. Ik spoot 175 E gonal f, deca erbij om te eisprong te onderdrukken. Tussendoor verhoogd naar 200E gonal f omdat er maar 3 follikels leken te groeien.
Gelukkig op de dag vd punctie waren het er 6. Maar helaas bleek ee maar 1 !! In te zitten. Wat een enorme teleurstelling... we hadden weinig verwachting maar ongelofelijk veel hoop op dit ene eitje.
En gelukkig deelde het zich tot een mooi 6 cellig embryootje.
Maar helaas mocht het niet zo zijn, en is ons embryootje niet gaan nestelen.
Wat mij en onze arts zo’n zorgen maakt is dat ik een low respondeer ben, dat houd in dat ik weinig reageer op een flinke dosering hormonen. Dit was tijdens de iui’s ook al het geval. We hebben nu nog maar twee pogingen over.
Wat als ik de volgende twee pogingen er weer net zo voor sta? Mijn arts vertelde me dat ze wanneer ik de volgende twee pogingen weer zo slecht reageer ze zal adviseren er mee te stoppen, de handdoek in de ring te gooien.
Ik had haar verteld dat ik van zorgverzekering wilde veranderen om nog 2 pogingen te kunnen doen. Maar ze zei dus dat ze dat zou af raden als het zover zou komen. Nu heb ik gelezen dat wanneer een arts een negatief advies geeft
Om verder te gaan, de zorgverzekering dan kan weigeren te vergoeden. Ook dat nog..! Ik moet daar nog een x met haar over in gesprek.
Voor nu iig veel zorgen en angst dat het er niet meer in zit voor ons. En dat is zo gek om daadwerkelijk rekening mee te moeten houden wanneer je al zo lang bezig bent. Ik wil gewoon nog niet opgeven!
reacties (0)