Week #11 2.0

Week #11 is aangebroken. En eerlijk, ik ben ervan overtuigd dat het mis is.
Afgelopen maandag tot en met vrijdag de hele dag door menstruatiepijn gehad. En het mag dan een goed teken zijn want groei, zo voelt het geestelijk niet.
Ik weet het niet, ik weet niet waarom ik dit voel. Het kan zijn doordat de hormonen afnemen, doordat het minder wordt voel ik me gewoon 'numb'. Niets is leuk, niets is erg. Het is gewoon neutraal.
Alsof ik in een depressie aan het glijden ben.

Daardoor doe ik ook minder mee aan MvM, want het heeft toch geen nut. Ik bloed niet maar ik heb me dit gevoel zo ingepraat.

Ik zie toch tegen de echo van dinsdag op. Als zr me dan gaan vertellen dat het echt mis is.
Toch blijf ik stiekem diep van binnen hopen, al is het maar een klein beetje.
Alleen, dan is het stemmetje er weer.
Lastig.

De kwaaltjes van afgelopen week waren dus menstruatiepijn, vermoeidheid, gevoelloos, verstopte neus en koppijn.
We zien het wel.

Fijne week dames!