Week #12 2.0

Week #12 bereikt! Woohoo! Is toch wel een mijlpaal.
Niet dat dat ook maar een grammetje van mijn angst en onzekerheid wegneemt :')
(aard van 't beestje zullen we maar zeggen)

Afgelopen week leek kwaaltjesloos. Al wil de ellendige vermoeidheid maar niet weg.
Ik voel me lui en waardeloos. Ik kan en wil niets! (Ja N, ik groei een baby. Ik ben niet waardeloos :P). Maar toch...
Komt ook wel weer goed. Vooral als die ellendige hitte verdwijnt. Had ik al gezegd dat ik hitte haat?
Gelukkig beval ik in de winterperiode. Ben zo benieuwd hoe anders dat is, of het überhaupt anders is!

Ik moet wel bekennen dat de hormonen dit keer heftiger zijn dan bij dochter. En dat is een hele erge trigger mbt. ERS.
Dus ik ben een instabiel wrak. En ik weet hoe het komt, maar de knop omzetten gaat gewoon niet. Gewoon niet!
Maargoed, dat is misschien, op de vermoeidheid na, wel de zwaarste kwaal. En vrees dat die aan blijft houden :(

Man heeft trouwens een app gevonden die zogenaamd het hartje kan beluisteren. Geloofde er geen f*ck van.
Maar na 5 minuten de juiste plek zoeken kwam dan toch de hartslag in beeld. Thafuq, met een mobiele telefoon eh!
App staat express op man's telefoon zodat ik er niet constant mee bezig kan xD.

Nu mijn buik begint te groeien, correctie ontploffen, lijkt dochter zich wat bewuster van het feit dat ik een baby in m'n buik heb.
Ze tekent nu ook papaboom, mamaboom, haarboom en een babyboom. Zelfde geldt voor familie slang.
Ik ben nu een rondje met een piepklein rondje er in, da's dan baby <3

Deze week was een goede week. Of nja, pas na de echo werd het een goede week.
Op naar week#13 <3